Σύμπλεγμα του Λαοκόωντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ανακάλυψη του ''Λαοκόοντα'' δημιούργησε μεγάλη εντύπωση στους Ιταλούς γλύπτες και επηρέασε σημαντικά την πορεία της τέχνης της [[ιταλική Αναγέννηση|ιταλικής Αναγέννησης]]. Είναι γνωστό ότι ο Μιχαήλ Άγγελος εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από τη μεγάλη κλίμακα του έργου και και τον αισθησιασμό της ελληνιστικής αισθητικής του, ειδικά από την αναπαράσταση των ανδρικών μορφών. Η επίδραση του ''ΛαοκόονταΛαοκόοντος'' είναι εμφανής σε πολλά από τα κατοπινά έργα του Μιχαήλ Άγγελου, όπως τα ''Επαναστάτης σκλάβος'' και ''Θνήσκων σκλάβος'', που δημιουργήθηκαν για τον τάφο του Πάπα Ιουλίου Β'. Η τραγική ευγένεια αυτού του αγάλματος είναι ένα από τα θέματα της πραγματείας ''Λαοκόων'' του Gotthold Lessing, ενός από τα πρώιμα κλασσικά έργα τεχνοκριτικής.

Ο [[Φλωρεντία|Φλωρεντινός]] γλύπτης Baccio Bandinelli δέχτηκε παραγγελία, από τον Πάπα [[Πάπας Λέων Ι'|Πάπα Λέοντα Ι']] των [[Μέδικοι|Μεδίκων]], για τη δημιουργία αντιγράφου. Η εκδοχή του Bandinelli, η οποία συχνά αντιγραφόταν και διανεμόταν σε μορφή μπρούτζινων αγαλματιδίων, βρίσκεται στην Πινακοθήκη [[Ουφίτσι]], στη Φλωρεντία.<ref>[http://www.wga.hu/frames-e.html?/html/b/bandinel/laocoon.html Bandinelli, Baccio]. [[Web Gallery of Art]]. Ανακτήθηκε 27/03/2009.</ref> Ένα μπρούτζινο χυτό αντίγραφο, το οποίο παρήγγειλε ο [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας]] για τον Πύργο του [[Φονταινεμπλώ]], κατασκευάστηκε από εκμαγείο του πρωτοτύπου, το οποίο πάρθηκε υπό την επίβλεψη του Primaticcio. Βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου.

Κατά το διάστημα που ο ''ΛαοκόονταςΛαοκόων'' βρισκόταν στο Παρίσι, αποτέλεσε μια από τις πηγές έμπνευσης του [[νεοκλασσικισμός|νεοκλασσικισμού]] στη γαλλική τέχνη.

[[Αρχείο:Laocoon blake.jpg|thumb|right|Χαρακτικό του [[Γουίλιαμ Μπλέικ]] (περί το 1820)]]Η περιγραφή του ΛαοκόονταΛαοκόοντος από τον Πλίνιο ως «το σπουδαιότερο από όλα τα έργα ζωγραφικής και γλυπτικής έως σήμερα»<ref>[http://www.idcrome.org/lacslide1.htm Ο Λαοκόων στην Αρχαιότητα]. Institute of Design + Culture, Ρώμη. Ανακτήθηκε 27/03/2009.{{en}}</ref> έχει προκαλέσει μια παράδοση από αντιδράσεις. Ο [[Γιόχαν Γιοάχιμ Βίνκελμαν]] έγραψε για το παράδοξο του να θαυμάζει κάποιος την ομορφιά βλέποντας μια σκηνής θανάτου και αποτυχίας. Η πιο σημαντική συμβολή στη διαμάχη ήταν η πραγματεία του [[Γκότχολντ Εφραίμ Λέσσινγκ]] ''Λαοκόων: Πραγματεία για τα όρια της ζωγραφικής και της ποίησης'', η οποία εξετάζει τις διαφορές μεταξύ εικαστικής τέχνης και λογοτεχνίας, συγκρίνοντας το άγαλμα με τους στίχους του Βιργιλίου. Ο Lessing υποστηρίζει ότι οι καλλιτέχνες δεν θα μπορούσαν να αναπαραστήσουν ρεαλιστικά τη φυσική ταλαιπωρία των θυμάτων, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά επίπονο. Αντιθέτως, θα έπρεπε να την εκφράσουν με ταυτόχρονη διατήρηση του κάλλους.

Η πιο ασυνήθης παρέμβαση στην παραπάνω διαμάχη είναι το κατάγραφο χαρακτικό ''Λαοκόων'' του [[Γουίλιαμ Μπλέικ]], στο οποίο η εικόνα του αγάλματος περιβάλλεται από σχολιασμούς σε διάφορες γλώσσες, γραμμένους σε πολλαπλές κατευθύνσεις. Ο Μπλέικ παρουσιάζει το άγαλμα ως μέτριο αντίγραφο ενός χαμένου εβραϊκού [[Ισραηλίτες|ισραηλιτικού]] πρωτοτύπου, περιγράφοντάς το ως «ο Ιεχωβάς και οι δύο γιοί του, Σατανάς και Αδάμ, όπως τα αντέγραψαν τρεις Ρόδιοι, από τα Χερουβείμ του Ναού του ΣολομώνταΣολομώντος, και τα εφάρμοσαν στο γεγονός της φύσης ή την ιστορία του Ιλίου».<ref>[http://web.archive.org/web/20061230052305/http://www.squibix.net/blake/m/laocoon/withnotes.html Τα σχόλια του Μπλέικ]. Ανακτήθηκε 30/12/2006.{{en}}</ref> Το παραπάνω αντανακλά τη θεωρία του Μπλέικ ότι η απομίμηση της αρχαίας ελληνικής και ρωμαϊκής τέχνης ήταν καταστρεπτική για τη δημιουργική φαντασία και ότι η κλασσική γλυπτική αντιπροσωπεύει έναν κοινότοπο ρεαλισμό, σε αντίθεση με την πνευματική ιουδαιο-χριστιανική τέχνη.

Προς το τέλος του βιβλίου του [[Κάρολος Ντίκενς|Καρόλου Ντίκενς]], ''[[Χριστουγεννιάτικη ιστορία|Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα]]'', ο Εμπενέζερ Σκρουτζ σχολιάζει το γεγονός ότι «με τις κάλτσες του είναι ολόιδιος ο ΛαοκόονταςΛαοκόων». Αυτή η φράση ήταν άμεση αναφορά στο άγαλμα του ΛαοκόονταΛαοκόοντος, αφού ο Σκρουτζ βιάζεται τόσο πολύ να ντυθεί που μπλέκεται με τα ρούχα του.