Μάχη του Σαρανταπόρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Gesirr (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Στρατιά Θεσσαλίας και Αποσπάσματα Ευζώνων
Γραμμή 40:
 
==Αντίπαλες δυνάμεις==
ΟΗ ΣτρατόςΣτρατιά Θεσσαλίας με επικεφαλής τον [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Διάδοχο Κωνσταντίνο]] (με τον Στρατηγό [[Παναγιώτης Δαγκλής|Παναγιώτη Δαγκλή]] ως επικεφαλής του επιτελείου) είχε χωριστεί σε έξι μεραρχίες, με την 7η Μεραρχία να κατευθύνεται προς την [[Λάρισα]], μια ταξιαρχία ιππικού και τέσσεραδύο ανεξάρτητα τάγματααποσπάσματα Ευζώνων (Σχη Γεννάδη - Σχη Κωνσταντινοπούλου) των δύο ανεξαρτήτων ταγμάτατων έκαστο.
 
Ενάντια στον [[Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις|ελληνικό στρατό]], οι [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανοί]] ανέπτυξαν το VIII σώμα τους υπό τον στρατηγό [[Χασάν Ταχσίν Πασάς|Χασάν Ταχσίν Πασά]], με τρία τμήματα: τό τακτικό Τμήμα 22ο στην [[Κοζάνη]] και δύο αποθεματικές διαιρέσεις. Η οθωμανική δύναμη ανερχόταν σε 14 τάγματα πεζικού, με περαιτέρω 11 στο αποθεματικό, που υποστηρίζεται από 24 κομμάτια πυροβολικού και τρεις εταιρείες πολυβόλων. Ωστόσο, οι Οθωμανικοί σχηματισμοί ήταν έως 25% αποδυναμωμένοι, δεδομένου ότι οι Οθωμανοί είχαν αποστρατεύσει μεγάλα τμήματα του στρατού τους τον [[Αύγουστος|Αύγουστο]]. Οι Οθωμανοί ήλπιζαν να κρατήσουν τη φυσικη οχυρή θέση της διάβασης του Σαρανταπόρου, η οποία ήταν εκτενώς οχυρωμένη υπό την εποπτεία μιας γερμανικής στρατιωτικής αποστολής πριν τον πόλεμο.