Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 12:
Ο Φρειδερίκος συμφιλιώθηκε πράγματι με τον εξάδελφό του Ερρίκο τον Λέοντα και του παραχώρησε τα δουκάτα της [[Σαξωνία]]ς και της [[Βαυαρία]]ς, αφήνοντάς του ελεύθερο το πεδίο δράσης στην βόρεια Γερμανία και παρέχοντάς του την δυνατότητα επέκτασης προς ανατολάς. Ο ίδιος είχε την άμεση κυριαρχία της [[Φραγκονία]]ς, [[Σουηβία]]ς και βόρειας [[Βουργουνδία]]ς, πεδίο δράσης την νότια [[Γερμανία]] και την προσοχή του στραμμένη στην [[Ιταλία]].
Ο Φρειδερίκος είχε κοσμοκρατορικές απόψεις για το αξίωμα του. Θεωρούσε τον εαυτό του συνεχιστή του έργου όχι μόνο του [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Όθωνα Α΄]] και του [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνου]] αλλά και του Ιουστινιανού και του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Επεδίωξε να επιβάλει τις απόψεις του προς κάθε κατεύθυνση. Οι βασιλείς της Γαλλίας και της Αγγλίας καθώς και ο [[Μανουήλ Α΄ Κομνηνός|Μανουήλ Κομνηνός]] δεν αποδέχτηκαν, εννοείται, την ηγετική του θέση, αλλά ο Φρειδερίκος λίγα πράγματα μπορούσε να κάνει εναντίον τους. Ενεργητικότερη υπήρξε η παρέμβασή του στα πράγματα της Ιταλίας, στην οποία έκανε έξι εκστρατείες. <ref>Καραγεώργος 339-340</ref>
Το 1153 ο Φρειδερίκος και εκπρόσωποι του πάπα υπέγραψαν το Σύμφωνο της Κωνσταντίας με το οποίο ο Φρειδερίκος αναλάμβανε την υποχρέωση να προστατέψει τον πάπα από τις επιθέσεις του δημοκρατικού (δηλ. αντιπαπικού και αντιαυτοκρατορικού) κινήματος του μοναχού Αρνόλδου της Βρεσκίας καθώς και από τους [[Νορμανδοί|Νορμανδούς]] της νότιας Ιταλίας και [[Σικελία]]ς, οι οποίοι απειλούσαν τα παπικά εδάφη. Συμφώνησαν επίσης να μη προβούν σε καμιά παραχώρηση προς τον «βασιλέα των Ελλήνων».
| |||