Βικιπαίδεια

Το εκκρεμές του Φουκώ (μυθιστόρημα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 23:
'''''Το εκκρεμές του Φουκώ''''' (τίτλος πρωτοτύπου: '''''Il pendolo di Foucault''''') είναι μυθιστόρημα του [[Ιταλοί|Ιταλού]] συγγραφέα και φιλοσόφου [[Ουμπέρτο Έκο]]. Εκδόθηκε στην Ιταλία το 1988 και μεταφράστηκε στα ελληνικά από την [[Έφη Καλλιφατίδη]].
 
Το βιβλίο χωρίζεται σε δέκα κεφάλαια, καθένα από τα οποία φέρει το όνομα ενός [[Σεφιρόθ]]. Βρίθει αναφορών στον εσωτερισμό ([[Καββάλα]], [[Αλχημείααλχημεία]] και [[Θεωρίεςθεωρίες συνωμοσίας]]) και μάλιστα τόσες, ώστε ο κριτικός και μυθιστοριογραφοςμυθιστοριογράφος [[Άντονι Μπέργκες]] (Anthony Burgess) υπέδειξε ότι θα χρειαζόταν να έχει και ευρετήριο..<ref>{{cite news |url=http://www.nytimes.com/1989/10/15/books/a-conspiracy-to-rule-the-world.html |title=A Conspiracy to Rule the World |first=Anthony |last=Burgess |publisher=The New York Times |date=October 15, 1989}}</ref> Ο τίτλος του βιβλίου αναφέρεται στο πραγματικό [[Εκκρεμές του Φουκώ]], το οποίο σχεδίασε ο Γάλλος φυσικός [[Λεόν Φουκώ]] για να καταδείξει την περιστροφή της Γης και έχει συμβολική σημασία στην πλοκή του μυθιστορήματος. Ορισμένοι πιστεύουν ότι αναφέρεται στον φιλόσοφο [[Μισέλ Φουκώ]]<ref>Το μυθιστόρημα τελειώνει την επομένη του θανάτου του Μισέλ Φουκώ στις 25 Ιουνίου 1984.</ref> σημειώνοντας παράλληλα τη φιλία που συνέδεε τον Έκο με τον Φουκώ,<ref>D. Defert, "Chronologie", in M. Foucault, ''Dits et écrits'', Gallimard, Paris 1994 (2001), p. 41.</ref> αλλά ο συγγραφέας απορρίπτει τον όποιο σκόπιμο συσχετισμό προς τον Μισέλ Φουκώ<ref>"Umberto Eco & The Open Text" by Peter E. Bondanella p. 133</ref> κάτι που θεωρείται ως ένα από τα λεπτά λογοτεχνικά του αστεία.<ref>{{cite news |url=http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/2009/01/23/eco-scherzo-autore-dedicato-james-joyce.html |title=Eco, scherzo d' autore dedicato a James Joyce |publisher=LaRepubblica |date=January 23, 2009|language=it}}</ref>
 
==Σύνοψη της πλοκής==
Αφού διάβασαν πάρα πολλά χειρόγραφα σχετικά με τις απόκρυφες θεωρίες συνωμοσίας, τρεις επιμελητές εκδόσεων της μορφής που αποκαλείται "Vanity press",<ref>Επί λέξει "εκδόσεις ματαιοδοξίας". Ο συγγραφέας αναφέρει τον όρο στα αγγλικά και η μεταφράστρια, ορθά, τον αφήνει αμετάφραστο.</ref> οι Τζάκοπο Μπέλμπο, Ντιοταλλέβι και Καζαουμπόν επινοούν τη δική τους θεωρία συνωμοσίας για τη δική τους διασκέδαση. Αποκαλούν αυτό το σατυρικό διανοητικό παιχνίδι "Το Σχέδιο". Σταδιακά, παθιάζονται και οι τρεις με το Σχέδιο και μερικές φορές λησμονούν ότι πρόκειται απλά για ένα παιχνίδι. Ακόμη χειρότερα, άλλοι οπαδοί των θεωριών συνωμοσίας μαθαίνουν τα σχετικά με το Σχέδιο και το παίρνουν στα σοβαρά. Ο Μπέλμπο ανακαλύπτει ότι είναι στόχος μιας πραγματικής μυστικής εταιρείας, που πιστεύει ότι κατέχει το κλειδί για την αποκάλυψη του θησαυρού των [[Ιππότες του Ναού}Ναϊτών Ιπποτών]].
[[File:Pendule de Foucault au musee des arts et metiers.jpg|250px|thumb|left|Το [[εκκρεμές του Φουκώ]] στο Μουσείο Τεχνών και Επιτηδευμάτων στο [[Παρίσι]] διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο μυθιστόρημα]]
 
Το βιβλίο αρχίζει με τον αφηγητή, Καζαουμπόν, (το όνομά του υπαινίσσεται τον λόγιο [[Ισαάκ Καζαουμπόν]], 1559-1614 αλλά και τον χαρακτήρα ενός λογίου στο έργο του [[Τζωρτζ Έλιοτ]] ''Middlemarch'') να κρύβεται φοβισμένος στο [[Μουσείο Τεχνών και Επιτηδευμάτων]] του Παρισιού, ύστερα από την ώρα που το Μουσείο κλείνει. Πιστεύει ότι μέλη μιας μυστικής εταιρείας έχουν απαγάγει τον Μπέλμπο και τώρα κυνηγούν αυτόν. Η αφήγηση στη συνέχεια κάνει μια αναδρομή (φλας-μπακ) καθώς ο Καζαουμπόν περιμένει στο Μουσείο να ξημερώσει.
 
<!--
 
 
<!-- == Plot summary ==
After reading too many manuscripts about occult conspiracy theories, three [[Vanity press|vanity publisher]] employees (Belbo, Diotallevi and Casaubon) invent their own conspiracy for fun. They call this satirical intellectual game "The Plan". The three become increasingly obsessed with The Plan, and sometimes forget that it is just a game. Worse still, other conspiracy theorists learn about The Plan, and take it seriously. Belbo finds himself the target of a real secret society that believes he possesses the key to the lost treasure of the [[Knights Templar]].
 
[[File:Pendule de Foucault au musee des arts et metiers.jpg|200px|thumb|left|The [[Foucault pendulum]] at the [[Musée des Arts et Métiers|Musée des arts et métiers]] in [[Paris]] plays a major part in the novel.]]
 
The book opens with the narrator, Casaubon (his name refers to classical scholar [[Isaac Casaubon]], and also evokes a scholar character in [[George Eliot]]'s ''[[Middlemarch]]'') hiding in fear after closing time in the Parisian technical museum [[Musée des Arts et Métiers]]. He believes that members of a secret society have kidnapped Belbo and are now after him. Most of the novel is then told in [[flashback (literary technique)|flashback]] as Casaubon waits in the museum.
 
Casaubon had been a student in 1970s [[Milan]], working on a thesis on the history of the [[Knights Templar]] while taking part in the revolutionary and counter-revolutionary activities of the students around him. During this period he meets Belbo, who works as an editor in a publishing house. Belbo invites Casaubon to review the manuscript of a supposedly non-fiction book about the Templars. Casaubon also meets Belbo's colleague Diotallevi, a [[kabbalah|cabalist]].
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Το_εκκρεμές_του_Φουκώ_(μυθιστόρημα)"