Κερατσίνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 36:
 
=== Νεότερη Περίοδος ===
Είναι άγνωστη η ιστορία του Δήμου κατά την Ρωμαϊκή και Βυζαντινή περίοδο. Τον 17ο αιώνα, στον λόφο Αγίου Γεωργίου χτίστηκε η πρώτη εκκλησία στο όνομα του [[Άγιος Νικόλαος|Αγίου Νικολάου]]. Οι μοναχοί της μονής του Αγίου Σπυρίδωνα αποκαλούσαν την περιοχή από τον Άγιο Διονύσιο (παλαιά όρια) ως το λόφο του Αγίου Γεωργίου ''Αγρίμειον''. Πάντως αυτή η ονομασία δεν επικράτησε. Η επίσημη ονομασία, τόσο σε οθωμανικά όσο και σε ελληνικά έγγραφα, ήταν ''Κερατσίνιον'' ή ''Τσερατσίνιον'', με την δεύτερη να είναι επικρατέστερη. Η πρώτη επικράτησε στις νεοελληνικές περιόδους. Το όνομα ''Κερατσίνιον'' είναι σύνθετη λέξη από την [[Κερατιά]] που φύτρωνε εκεί και από το όνομα του ιδιοκτήτη όλης της περιοχής από τον Λόφο του Αγίου Γεωργίου ώς τα Μανιάτικα και από το σημερινό νεκροταφείο της Αναστάσεως ώς τη [[Δραπετσώνα]], που ονομάζονταν ''Γκίνης'' ή ''Γκύνης''.<ref>[http://www.keratsini.gr/n/istoria/istoria/2.htm Ιστορία της Πόλης. Βιβλιογραφία: Χάρης Κουτελάκης, Λεύκωμα Δήμου Κερατσινίου]</ref>
 
=== Σύγχρονη Ιστορία ===
Κατά την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνική Επανάσταση]] εγκαταστάθηκε στο Κερατσίνι ο [[Γεώργιος Καραϊσκάκης]], ο οποίος κατασκεύασε πρόχειρες οχυρώσεις στη θέση [[Ταμπούρια (συνοικία Πειραιά)|Ταμπούρια]]. Το 1827 η πόλη καταστράφηκε από τον [[Κιουταχής Πασάς|Κιουταχή Πασά]] και παρέμεινε έρημη έως το 1830. Το 1836 άρχισαν να εγκαθίστανται ξανά κάτοικοι ενώ το 1840 η περιοχή (με όνομα πλέον ''Νέο χωριό Τσερατσινίου'') υπάγονταν στον [[Δήμος Αθηναίων|Δήμο Αθηναίων]]. Το 1870 έγινε αυτόνομη κοινότητα με όνομα ''Χωριό Κερατσινίου''<ref>[http://www.keratsini-drapetsona.gr/nindex.php/istoriael/istoriaourtown/3.htmhistory/keratsini-epi-tourkokratias Δήμος ΙστορίαΚερατσινίου της- Πόλης.Δραπετσώνας, Βιβλιογραφία:''Το ΧάρηςΚερατσίνι Κουτελάκης,επί Λεύκωμα Δήμου ΚερατσινίουΤουρκοκρατίας'']</ref>. Οι Πειραιώτες προς τιμήν του Καραϊσκάκη έχτισαν ένα ναό δίπλα στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Το 1879 ο χώρος ανακαινίσθηκε και μετατράπηκε σε μοναστήρι. Το 1963 ο ναός καταστράφηκε και στην θέση του χτίστηκε νέος ο οποίος ολοκληρώθηκε το 2000.
 
Μετά την άφιξη των [[Μικρασιατική καταστροφή|προσφύγων από τη Σμύρνη]] στις 18 Ιανουαρίου 1934 η περιοχή μετατράπηκε σε δήμο με την ονομασία ''[[Δήμος Ταμπουρίων]]''. Αργότερα μετονομάστηκε σε ''Δήμος Αγίου Γεωργίου Κερατσινίου'', ενώ από το 1936 έως το 1947 ο δήμος ονομάζονταν ''[[Δήμος Αμφιάλης]]'' με πρωτοβουλία του τότε δημάρχου, [[Κωνσταντίνος Φίλανδρος|Κωνσταντίνου Φίλανδρου]]. Το 1947 καθιερώθηκε η σημερινή ονομασία, ''[[Δήμος Κερατσινίου]]''.