Λατομείο Κιλκίς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 37:
Το αγρόκτημα του Λατομείου ήδη από την αρχαιότητα αποτελούσε το επίκεντρο της γεωργικής παραγωγής της ευρύτερης περιοχής, λόγω της μορφολογίας του εδάφους (κάμπος), αλλά και της εξαιρετικά εύφορης γης, πλούσιας σε ύδατα.
Τον 15ο αιώνα, με διαταγή του [[σουλτάνος|σουλτάνου]] φυτεύονται στην περιοχή [[Μουριά (φυτό)|μουριές]] με σκοπό τη [[Μεταξοσκώληκας|σηροτροφία]] και την παραγωγή [[μετάξι|μεταξιού]]. Η καλλιέργεια συστηματοποιείται<ref>Δίκαιος Βασιλειάδης, Ιστορία του Πολυκάστρου, σελ. 82</ref>. Οι κάτοικοι του χωριού, [[κολίγος|κολίγοι]] τότε, εργάζονται στις καλλιέργειες. Ακόμα και σήμερα παρατηρούνται διάσπαρτες μουριές σε όλο το αγρόκτημα του Λατομείου, απομεινάρια της παλαιάς καλλιέργειας.
Στην ύστερη τουρκοκρατία οι συστηματικές καλλιέργειες της γης στο Λατόμι (Σπανό ή Σπάντσοβο τότε) οδηγούν στη δημιουργία δύο τσιφλικιών στο ίδιο χωριό (φαινόμενο σπάνιο και ενδεικτικό της εντατικής καλλιέργειας), καθώς οι μισές εκτάσεις αποτελούν κτήμα [[Οθωμανοί|Οθωμανού]] [[μπέης|μπέη]], ενώ οι λοιπές κτήμα του Σαούλ Μοδιάνο. Οι [[κολίγος|κολίγοι]] κάτοικοι καλλιεργούν τα κτήματα που έχουν αναδειχθεί σε σημαντικό [[σιτάρι|σιτοβολώνα]] της ευρύτερης περιοχής.
| |||