Γιοχάνες Βερμέερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γιοχάνες Βερμέερ''', γνωστός και ως '''Γιαν Βερμέερ''' (η σωστή προφορά είναι Φερμέιρ)<ref>http://nl.forvo.com/word/jan_vermeer/</ref> (Johannes Vermeer, [[31 Οκτωβρίου]] [[1632]] - [[15 Δεκεμβρίου]] [[1675]]), ήταν [[Ολλανδία|Ολλανδός]] [[ζωγραφική|ζωγράφος]] που ειδικεύτηκε στην απεικόνιση καθημερινών σκηνών από τη ζωή της μεσαίας τάξης. Έζησε και εργάστηκε στην περιοχή του [[Ντελφτ]] της Δυτικής Ολλανδίας κατά το [[17ος αιώνας|17ο αιώνα]]. Μαζί με τον [[Ρέμπραντ]] αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ζωγράφους της [[Χρυσή ΕποχήΖωγραφική της Ολλανδίας"Χρυσής ολλανδικής εποχής"|"Χρυσής Εποχήςεποχής" στην ολλανδική ζωγραφική]] (1584-1702) της Ολλανδίας.

Τίποτα δεν είναι γνωστό σχετικά με την εκπαίδευση του Γιοχάνες Βερμέερ. Στις 29 Δεκεμβρίου του 1653 έγινε μέλος της [[Συντεχνία του Αγίου Λουκά|συντεχνίας ζωγράφων του Αγίου Λουκά]], στην οποία ανήκαν επίσης υαλοκατασκευαστές, έμποροι έργων τέχνης καθώς και κατασκευαστές ή πωλητές κεντημάτων και πορσελάνης. Προϋπόθεση για να γίνει κάποιος δεκτός στη συντεχνία ήταν να έχει εκπαιδευτεί για τουλάχιστον έξι χρόνια κοντά σε έναν αναγνωρισμένο από την ίδια τη συντεχνία καλλιτέχνη. Διάφορες υποθέσεις έχουν γίνει σχετικά με το ποιος ήταν ο δάσκαλος του και έχουν προταθεί οι ζωγράφοι Leonaert Bramer (1594-1674) και [[Κάρελ Φαμπρίσιους]] (1622-1654). Ο τελευταίος υπήρξε επίσης μέλος της συντεχνίας[[Συντεχνία του Αγίου Λουκά|Συντεχνίας του Αγίου Λουκά]] από το 1672 αλλά και μαθητής του [[Ρέμπραντ]].

Στις [[20 Απριλίου]] [[1653]], ο Βερμέερ παντρεύτηκενυμφεύτηκε την Catharina Bolnes, κόρη εύπορης οικογένειας. Απέκτησαν συνολικά 14 παιδιά, από τα οποία τα 4 πέθαναν σε πολύ νεαρή ηλικία. Έχει υποστηριχθεί πως, προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο γάμος αυτός, ασπάστηκε το [[Καθολική Εκκλησία|ρωμαιοκαθολικό]] δόγμα, αν και καλβινιστής ο ίδιος, ωστόσο δεν υπάρχουν γραπτές αποδείξεις που να το υποστηρίζουν. Αρχικά έζησαν στο πανδοχείο «Mechelen» ενώ αργότερα μετακόμισαν στο Άουντε Λάνχενταϊκ (Oude Langedijk), γνωστό και ως «συνοικία των παπιστών». Εικάζεται πως ο Βερμέερ συνέχισε να είναι ιδιοκτήτης του πανδοχείου ή πως παράλληλα με τη ζωγραφική ασκούσε το επάγγελμα του εμπόρου έργων τέχνης. O ίδιος ζωγράφιζε κατά μέσο όρο δύο πίνακες το χρόνο, πιθανότατα όχι τόσο για λόγους εμπορικής εκμετάλλευσης αλλά κυρίως για ανθρώπους που εκτιμούσαν τους πίνακές του. Εκτιμάται ότι αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τους οποίους ολοκλήρωσε συνολικά λίγα έργα. Ο Βερμέερ έχαιρε εκτίμησης ως καλλιτέχνης αλλά και ως ειδήμων σε ζητήματα τέχνης. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως το [[1672]] ταξίδεψε στη [[Χάγη]], προκειμένου να πιστοποιήσει τη γνησιότητα μίας συλλογής έργων του Φρειδερίκου Γουλιέλμου, εκλέκτορα του Βραδεμβούργου.

[[Αρχείο:Johannes Vermeer (1632-1675) - The Girl With The Pearl Earring (1665).jpg|right|thumb|180px|''Κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι'' (''Meisje met de parel''), λάδι σε μoυσαμά, 45x40 εκ., Μάουριτσχαϊς[[Mauritshuis]], [[Χάγη]]]]