Εμπορικό δίκαιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[Εμπόριο]] ως σύνολο διαδικασιών επ΄ ωφελεία οικονομικού κέρδους που μεσολαβεί μεταξύ [[παραγωγή]]ς και [[κατανάλωση]]ς συμβάλλει αποτελεσματικά στη κυκλοφορία των λεγομένων [[αγαθό (οικονομία)|οικονομικών αγαθών]]. Η μεσολαβητική αυτή ενέργεια που εκδηλώνεται κατά διάφορους τρόπους, όπως μεταφορά, ασφάλιση, παροχή πίστης, παραγγελία, μεσητείαμεσιτεία κ.ά. ήταν γνωστή από την αρχαιότητα. Σήμερα κάθε τέτοια μορφή έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που παρουσιάζεται ως μεγάλη [[επιχείρηση]] με κίνητρο βεβαίως το αντίστοιχο [[κέρδος]].

Το επιδιωκόμενο κέρδος όμως δεν είναι απόλυτα βέβαιο στο εμπόριο αφού τούτο εξαρτάται από πλήθος αστάθμητων παραγόντων που καθιστούν την εμπορική ενέργεια αρκετά επικίνδυνη. Η αβεβαιότητα αυτή και ο κίνδυνος ζημίας στην επιδίωξη του κέρδους κατά τη διακίνηση αγαθών αποτελούν και τα κύρια γνωρίσματα των εμπορικών πράξεωννπράξεων. Σ΄ αυτό ακριβώς το σημείο θεσπίζονται σειρές νόμων που καθορίζουν τους τρόπους των επιχειρούμενων πράξεων προκειμένου αυτές να είναι νόμιμες και να συμβάλλουν στην γενικότερη ανάπτυξη. Οι συνθήκες με τις οποίες ασκείται η εμπορία γενικά επέβαλλαν από την αρχαιότητα ιδιαίτερες ρυθμίσεις σχέσεων και ιδιαίτερους κανόνες δικαίου. Το σύνολο των κανόνων αυτών λέγεται σήμερα '''Εμπορικό Δίκαιο'''.

# στο Δίκαιο των ΕμπορκώνΕμπορικών Εταιρειών.