Σιδηροδρομικές μεταφορές στην Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διορθώσεις, προσθήκες από μετάφραση αγγλικού λήμματος
Γραμμή 92:
Η [[Δίολκος]] διέθετε ένα ασφαλτοστρωμένο μονοπάτι κοντά στην [[Αρχαία Κόρινθος|Αρχαία Κόρινθο]], το οποίο επέτρεπε σε πλοία να μετακινούνται πάνω από τη στεριά διασχίζοντας τον [[Ισθμός της Κορίνθου|Ισθμό της Κορίνθου]]. Η παράκαμψη επέτρεπε στα αρχαία πλοία να αποφεύγουν την επικίνδυνη πορεία πέριξ της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]]. Θεωρείται από ορισμένους ως η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή (αν και χωρίς ράγες) που κατασκευάστηκε ποτέ.
 
===ΤαΤο ξεκινήματαξεκίνημα (1869-1909)===
Η [[Ελλάδα]] έγινε ανεξάρτητο κράτος το [[1832]], και η γέννηση του νεοσύστατου κυρίαρχου κράτους συνέπεσε με την έναρξη της εποχής των [[Σιδηρόδρομος|σιδηροδρόμων]]. Μέχρι το [[1835]], τίθονταν σχέδια προς το ελληνικό κράτος για την κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής από την Αθήνα προς το λιμάνι του Πειραιά. 22 χρόνια μετά, το [[1857]], υπογράφηκε μια σύμβαση για την κατασκευή του και οι σχετικές εργασίες άρχισαν. Χρειάστηκαν τέσσερις διαφορετικές εταιρείες και περίοδος δώδεκα ετών για να τεθούν σε χρήση τα 8,8 χιλιόμετρα της διαδρομής, ένα έργο που ολοκληρώθηκε το [[1869]].<ref name=osehistory>[http://www.ose.gr/ose/content/Folder.aspx?d=39&rd=16685622&f=1663&rf=1372328207&m=-1&rm=-1&l=1 "Hellenic Railways (OSE) History"], Organismós Sidirodrómon Elládos. Retrieved on November 16, 2009.</ref> Το [[1895]] επεκτάθηκε εώς την [[Ομόνοια (Αθήνα)|Ομόνοια]] και το [[1904]] έγινε [[Ηλεκτρισμός|ηλεκτροκίνητη]] με τρίτη τροχιά, δημιουργώντας την [[Γραμμή 1 (Μετρό Αθήνας)|γραμμή 1]] του [[μετρό Αθήνας]]. Η κοινωνική και οικονομική δομή της Ελλάδας προς το τέλος του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] στηρίχτηκε στη συλλογή των μικρών γεωργικών πόλεων που ενεργούσαν ως αγορές και τα οικονομικά κέντρα για τα χωριά που τους περιέβαλλαν. Τότε η Ελλάδα είχε πολύ μικρή βιομηχανία και λίγους δρόμους, που έκανε την κυβέρνηση να σκεφτεί την ανάπτυξη ενός σιδηροδρομικού δικτύου που θα διατίθενταν για την αντιμετώπιση της έλλειψης εσωτερικής και εξωτερικής επικοινωνίας που υπήρχαν. Το [[1881]], ο τότε πρωθυπουργός, ο [[Αλέξανδρος Κουμουνδούρος]], υπέγραψε τέσσερις συμβάσεις για την τοποθέτηση των γραμμών κανονικού εύρους των 1,435 χιλιοστών, με πρόθεση να κάνει την Ελλάδα ένα κομβικό σημείο για ταξίδια ανάμεσα στην [[Ευρώπη]], την [[Ινδία]] και την [[Ασία]].