Κλίση των ουσιαστικών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 194.42.11.12 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστ...
Γραμμή 1:
Στη γλωσσολογία, '''κλίση''' των [[Ουσιαστικό (γραμματική)|ουσιαστικών]] ονομάζεται το σύνολο των διαφορετικών μορφών που μπορεί να λάβει ένα ουσιαστικό. Για παράδειγμα η λέξη ''ήχος'' στα ελληνικά, απαντάται επίσης με τις μορφές: ''ήχου, ήχο, ήχε, ήχοι, ήχων, ήχους''. Σε πολλές [[Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες]] οι κλιτικές μορφές δείχνουν τον γραμματικό ρόλο του ουσιαστικού. Στις διάφορες γλώσσες, εκτός των ουσιαστικών, μπορεί να κλίνονται τα [[Άρθρο (γραμματική)|άρθρα]], τα επίθετα, οι [[αντωνυμία|αντωνυμίες]] και οι [[Μετοχή (γραμματική)|μετοχές]].
Αλλο μωρο μου]], η [[ισλανδική γλώσσα|ισλανδική]] και η [[σανσκριτική γλώσσα|σανσκριτική]], σε [[Δραβιδικές γλώσσες]] όπως η [[ταμίλ γλώσσα|ταμίλ]], στις περισσότερες [[Ουραλικές γλώσσες]], όπως η [[φινλανδική γλώσσα|φινλανδική]] και η [[ουγγρική γλώσσα|ουγγρική]], στη [[σουαχίλι]] και άλλες.
 
Οι διαφορετικές μορφές ενός ουσιαστικού ονομάζονται [[Πτώση|πτώσεις]], εμφανίζονται σε δύο [[Αριθμός (γραμματική)|αριθμούς]], και αποκαλύπτουν τον ρόλο του ουσιαστικού στην πρόταση. Οι πτώσεις σχηματίζονται συνήθως με καταλήξεις στο θέμα της λέξης, τουλάχιστον στις Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Άλλοι τρόποι σχηματισμού των πτώσεων είναι τα προθέματα και τα επιθήματα.
 
ΑλλοΚλίση μωροτων μουουσιαστικών παρατηρείται σε Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες όπως η ελληνική, η [[αρμενική γλώσσα|αρμενική]], η [[ισλανδική γλώσσα|ισλανδική]] και η [[σανσκριτική γλώσσα|σανσκριτική]], σε [[Δραβιδικές γλώσσες]] όπως η [[ταμίλ γλώσσα|ταμίλ]], στις περισσότερες [[Ουραλικές γλώσσες]], όπως η [[φινλανδική γλώσσα|φινλανδική]] και η [[ουγγρική γλώσσα|ουγγρική]], στη [[σουαχίλι]] και άλλες.
 
Η παλιά [[αγγλική γλώσσα]] είχε εκτεταμένο κλιτικό σύστημα. Αντ’ αυτού, τα σύγχρονα αγγλικά βασίζονται στη σειρά των λέξεων και στις προθέσεις ώστε να καταδείξουν τον γραμματικό ρόλο του κάθε ουσιαστικού. Απομεινάρια του παλιού αγγλικού κλιτικού συστήματος βρίσκουμε στις αντωνυμίες. Έτσι για παράδειγμα η αντωνυμία ''he'' έχει τη μορφή ''him'' όταν είναι αντικείμενο και ''his'' στη γενική.