Πρέφα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 68:
|}
Υπάρχει μια ειδική μορφή πονταρίσματος. Στη σειρά του ένας παίκτης και εφόσον κανένας παίκτης πριν από αυτόν δεν έχει πει κάτι εκτός από πάσο, μπορεί να δηλώσει ''τα παίρνω'', ή ''τα γράφω'', ή ''άμα μείνουν''. Αυτό σημαίνει ότι αν οι επόμενοι παίκτες πούνε πάσο, την αγορά την παίρνει αυτός. Τότε, είναι ελεύθερος να αγοράσει όπου θέλει. Έχει π.χ. το δικαίωμα αν δεν του έρθουν καλά φύλλα ή το μετανιώσει, να δηλώσει την αγορά με το χαμηλότερο τίμημα, δηλαδή ‘6 Πρώτα’, και χωρίς να παιχτεί η μοιρασιά, χρεώνεται 4 κάσα και 16 καπίκια (βλ. παρακάτω κάσα και μέτρημα).
Σημείωση 1: Εάν συμφωνηθεί από τους παίκτες πριν αρχίσει το παιχνίδι, ισχύει και η αγορά των 'κάτω' φύλλων με προσφορά 10 φύλλων 'πρέφας'. Η προσφορά πρέφας είναι η μεγαλύτερη δυνατή προσφορά στο παιχνίδι. Ο παίκτης που Δηλώνει "Πρέφα", σταματάει τον γύρο της αγοράς και σηκώνει τα "κάτω" φύλλα. Το φύλλο της πρέφας προϋποθέτει να συμπληρώσει ο παίκτης 10 φύλλα από τα 12 που έχει στα χέρια του (μαζί με τα κάτω) τα οποία είναι και τα 10 μικρότερα του Βαλέ. (από 10 και κάτω) Ο γύρος τελειώνει εκείνη τη στιγμή. Εάν ο παίκτης που δήλωσε "πρέφα" έχει συμπληρώσει 10 φύλλα από το 10 και κάτω πληρώνεται απευθείας αναλόγως με την συμφωνία κατά μέσο όρο 6-7 πόντους κάσας (60-70 καπίκια), τα μισά από κάθε παίκτη. Εάν ο παίκτης δεν συμπληρώσει το φύλλο της "πρέφας" πληρώνει σαν πρόστιμο το ίδιο ποσό στους 2 αντιπάλους. Το φύλλο της πρέφας είναι σπάνιο και χρησιμοποιείται για την άμεση δυνατότητα ανάνηψης κάποιου παίκτη ο οποίος έχει μικρή κάσα και "κακό" φύλλο.
==== Η δήλωση ====
Σε αυτή τη φάση ο αγοραστής θα δηλώσει τελικώς πόσες μπάζες και με ποια ατού -ή χωρίς ατού- θα κάνει αγορά. Παίρνει τα δύο κάτω φύλλα και τώρα έχει 12. Από αυτά διαλέγει 2, όποια θέλει, και τα βγάζει έξω και είναι ''τα σκάρτα''. Ο αγοραστής λοιπόν έχει δύο πλεονεκτήματα, να γνωρίζει 2 φύλλα παραπάνω και τη δυνατότητα να καλυτερέψει τα φύλλα του (π.χ. κάτω είχε Ρήγα κούπα, και αυτός αφήνει κάτω 7 κούπα). Η δήλωση στη φάση της πλειοδοσίας ήταν δεσμευτική προς τα κάτω, όχι προς τα πάνω. Επίσης, η δήλωση υποχρεώνει τον αγοραστή να κάνει '''τουλάχιστον''' τις μπάζες που δηλώνει, '''όχι ακριβώς'''. Στο παράδειγμά μας αυτό σημαίνει ότι ο Γ δεν μπορεί να δηλώσει «6 Τρίτα», μπορεί όμως να δηλώσει «6 Τέταρτα», «7 Μπαστούνια» κλπ. Αναγγέλλει λοιπόν «6 Κούπες», το οποίο σημαίνει ότι με ατού τις κούπες πρέπει να κερδίσει τουλάχιστον 6 μπάζες.▼
▲Σε αυτή τη φάση ο αγοραστής θα δηλώσει τελικώς πόσες μπάζες και με ποια ατού -ή χωρίς ατού- θα κάνει αγορά. Παίρνει τα δύο κάτω φύλλα και τώρα έχει 12. Από αυτά διαλέγει 2, όποια θέλει, και τα βγάζει έξω και είναι ''τα σκάρτα''. Ο αγοραστής λοιπόν έχει δύο πλεονεκτήματα, να γνωρίζει 2 φύλλα παραπάνω και τη δυνατότητα να καλυτερέψει τα φύλλα του (π.χ. κάτω είχε Ρήγα κούπα, και αυτός αφήνει κάτω 7 κούπα). Η δήλωση στη φάση της πλειοδοσίας ήταν δεσμευτική προς τα κάτω, όχι προς τα πάνω. Επίσης, η δήλωση υποχρεώνει τον αγοραστή να κάνει '''τουλάχιστον''' τις μπάζες που δηλώνει, '''όχι ακριβώς'''.
==== Απάντηση των παιχτών στην πρόκληση του αγοραστη ====
Οι ''αμυνόμενοι'' (ή ''κοντραδόροι'') τώρα, βλέπουν τα φύλλα τους και δηλώνουν αν μπορούν να βγάλουν τις μπάζες που υποχρεούνται, και συνεπώς αν θα παίξουν. Πρώτος μιλάει ο παίχτης στα δεξιά του ''τζογαδόρου'' και μετά ο άλλος. Αν παίξουνε και οι δύο, '''μαζί''' έχουν την υποχρέωση να βγάλουν συνολικά 10 μπάζες μείον αυτές που δήλωσε ο αγοραστής. Υπάρχει και η προσωπική υποχρέωση κάθε παίχτη ως εξής: αγορα 6- 2 ο πρώτος 2 ο άλλος, αγορά 7- 2 ο πρώτος 1 ο άλλος, αγορά 8- μία ο ένας μία ο άλλος, αγορα 9- μία μπάζα και οι δύο (δεν έχει σημασία ποιος θα την κάνει). Αυτή η προσωπική υποχρέωση έχει σημασία αν οι αμυνόμενοι '''δεν πάρουν''' τις συνολικές απαιτούμενες μπάζες. Δηλαδή, αν για παράδειγμα σε αγορά 7 πούνε "παίζω" και οι δύο, και συνολικά πάρουνε 2 μπάζες αντί για 3, μέσα μπαίνει αυτός που δεν έκανε τις μπάζες που ήταν υποχρεωμένος να κάνει. Αν μαζί βγάλουνε τις απαιτούμενες μπάζες, τότε δεν έχει σημασία ποιος πήρε πόσες.
Από τα παραπάνω μπορούμε να έχουμε τις εξής πιθανότητες:
**Αν ο πρώτος παίχτης έχει πολύ καλό φύλλο μπορεί να αναλάβει και τις υποχρεώσεις του δεύτερου παίκτη και να πει ''παίζεις κι εσύ'', ''παίζεις μαζί μου'' ή '' παίζουμε όλοι μαζί''. Σε αυτήν την περίπτωση το παιχνίδι παίζεται κανονικά αλλά ότι αλλάγές ήτανε να γίνουν στα καπίκια του δεύτερου παίκτη γίνονται στου πρώτου μαζί με όσες ήτανε να γίνουν κανονικά.▼
*Αν όμως ο πρώτος εξαρχής δει ότι δεν μπορεί να βγάλει τις μπάζες που του αναλογούν και πει πάσο υπάρχουν επίσης τρία ενδεχόμενα για τον δεύτερο παίκτη.▼
**Μπορεί να πάρει τον πρώτο παίκτη μαζί του. Και όπως από πάνω αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του. Και παίρνει τα πιθανά κέρδη του ή δέχεται την πιθανή ζημιά του.▼
***Έχει όμως και την εξής περίεργη επιλογή. Μπορεί παρ' όλο που αρχικά είχε πει πάσο να συμπεράνει πλέον με τις πληροφορίες που έχει πια ότι μπορεί να πάρει αυτός τον δεύτερο παίκτη. Παρ' όλο που αρχικά είχε πει πάσο. Σε αυτήν την περίπτωση το παιχνίδι συνεχίζεται όπως από πάνω.▼
*1. Και οι δύο αμυνόμενοι εκτιμούν ότι δεν μπορούνε να κάνουνε τις μπάζες τους και λένε πάσο και οι δύο, η γύρα τελειώνει χωρίς να παιχθεί, ο αγοραστής κατεβάζει την κάσα.
*2. Και οι δύο εκτιμούν ότι μπορεί να κάνουν τις μπάζες και παίζουν και οι δύο.
*3. Ο πρώτος παίζει, ο δεύτερος λέει πάσο (δεν παίζει). Το παιχνίδι δίνει στον πρώτο τις εξής πιθανότητες:
**3α. Να παίξει μόνος του, οπότε και έχει την υποχρέωση να κάνει τουλάχιστον τις μπάζες που του αναλογούν (2 σε αγορά 6, 2 σε αγορά 7, 1 σε αγορά 8).
▲**
▲*
**4α Λέει πάσο και ο δεύτερος (όπως το 1).
▲**4β Μπορεί να πάρει τον πρώτο παίκτη μαζί του. Και όπως από πάνω αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του. Και παίρνει τα πιθανά κέρδη του ή δέχεται την πιθανή ζημιά του. Σημείωση: σε αυτήν την περίπτωση πρέπει '''ταυτόχρονα''' να πει "έλα κι εσύ (ο πρώτος) μαζί". Αν πει απλά "παίζω", τότε,
**4γ. Το λόγο έχει πάλι ο πρώτος ο οποίος μπορεί να μη μιλήσει (συνέχεια όπως 3α)
▲**
Η υποχρέωση των παικτών αν παίξουν, σε όλες τις περιπτώσεις είναι να προσπαθήσουν να πάρουν τουλάχιστον τις μπάζες που τους αναλογούν
=== Η εκτέλεση ===
Γραμμή 110 ⟶ 104 :
Τα τρία χαρτιά της κάθε μπάζας που κερδίζει οποιοσδήποτε παίκτης, τα τοποθετεί (κλειστά) μπροστά του και δεν επιτρέπεται να τα ξαναδεί. Αυτός ο κανόνας πολλές φορές καταστρατηγείται, και η αυστηρή εφαρμογή του εξαρτάται από την ανοχή και τη συμφωνία των συμπαικτών. Σε γενικές γραμμές, όμως, ο κανόνας τηρείται, καθώς όλα τα φύλλα που συμμετέχουν είναι μόνο 30.
Η φυλή (χρώμα) που έχει οριστεί ως ατού
*Για παράδειγμα, τα ατού είναι τα μπαστούνια, και ο Α παίζει 10 κούπα και ο Β παίζει άσο κούπα. Ο Γ δεν έχει κούπες, αλλά έχει π.χ. 9 μπαστούνι. Τσακίζει, λοιπόν, παίρνοντας την μπάζα, δεν μετράει ότι ο άσσος είναι μεγαλύτερος, τα ατού κερδίζουν όλα τα φύλλα.
Γραμμή 137 ⟶ 131 :
Κάθε φορά που ένας παίκτης «βγάζει» την αγορά του, '''κατεβάζει''' την κάσα του ανάλογα με το τι αγόρασε. Ουσιαστικά κάθε φορά που εκτελείται μια επιτυχημένη αγορά, τόσο ο αγοραστής (τζογαδόρος), όσο και οι αμυνόμενοι παίκτες, πληρώνονται το αντίτιμο των μπαζών τους από την (κοινή) κάσα. Πρακτικά αυτό μεταφράζεται σε πληρωμή 10 μπαζών στον αγοραστή, ο οποίος με τη σειρά του πληρώνει στους αμυνόμενους παίκτες τις μπάζες που έκαναν. Ακολουθεί ο πίνακας με τις αξίες των αγορών.
<br />
::{| border="1"
Γραμμή 164 ⟶ 157 :
Αν ο αγοραστής κάνει '''μία λιγότερη''' μπάζα από αυτές που δήλωσε, η αγορά του είναι ''μέσα'', δηλαδή απέτυχε. Τότε, '''ανεβάζει''' την κάσα του σύμφωνα με τον παραπάνω πίνακα. Δηλαδή, αν αγόρασε ‘6 κούπες’ και κάνει 5, '''ανεβάζει''' την κάσα του κατά 5, '''και''' πληρώνει τις μπάζες που έκαναν οι άλλοι παίκτες. Στο παραπάνω παράδειγμα, ανεβάζει 5 κάσα του, και πληρώνει συνολικά 5 μπάζες x 5 καπίκια = 25 καπίκια. Αν έχει κάνει αγορά στα 7 με ατού, ανεβάζει 7 την κάσα του και πληρώνει 4 μπάζες, σύνολο 28 καπίκια.
Αν ο αγοραστής αποτύχει να βγάλει την αγορά του κατά '''δύο λιγότερες''' μπάζες, τότε η αγορά του είναι ''σόλο μέσα'', (ή απλά ''σόλο'', συναντάται επίσης και ''σολό'', ή ''σολαρία'') σε αυτήν την περίπτωση το κόστος είναι διπλάσιο και στην κάσα που ανεβάζει και στα καπίκια που πληρώνει, σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα.
<br />
<br />
Γραμμή 185 ⟶ 178 :
''Παραδείγματα''
# Αγορά ‘6 κούπες’ και κάνει 4 μπάζες, ανεβάζει την κάσα του 10 (αντί για 5), και πληρώνει συνολικά 60 καπίκια (αντί για 6 μπάζες επί 5 = 30, 6 μπάζες επί 10 = 60 καπίκια).
# Αγορά 7 με ατού, ανεβάζει 14 την κάσα του και πληρώνει 5 μπάζες, σύνολο 70 καπίκια.
Γραμμή 278 ⟶ 271 :
== Το τέλος του παιχνιδιού ==
Το παιχνίδι τελειώνει όταν όλοι οι παίκτες έχουν κάσα μηδέν. Από αυτά που είδαμε, η κάσα κατεβαίνει μόνο όταν ο παίκτης αγοράζει και η αγορά του κερδίζει τόσες ακριβώς μπάζες όσες δήλωσε (και όταν φυσικά γίνεται αγορά και δεν παίζει κανείς). Όταν ένας παίκτης έχει μηδενίσει την κάσα του και οι άλλοι δύο δεν έχουν μηδενίσει, τότε ''γλύφει'' από την μεγαλύτερη κάσα. Για παράδειγμα, ο Α έχει κάσα 0, ο Β 12 και ο Γ 6. Μόλις ο Α βγάλει π. χ. μια αγορά στα '6 Τρίτα', γλύφει, δηλαδή κατεβάζει την μεγαλύτερη κάσα, και πληρώνεται σε καπίκια. Δηλαδή θα προκύψει Α 0 κάσα και 40 καπίκια, ο Β 8 κάσα, και ο Γ 6 κάσα όπως πριν. Όταν υπάρχουν ίσες κάσες, γλύφει όποια κάσα θέλει. Συνήθως βέβαια γλύφει την κάσα του παίκτη στον οποία μέχρι εκείνο το σημείο χρωστάει περισσότερα καπίκια. Όταν μηδενιστούν όλες οι κάσες, αθροίζονται τα καπίκια στη στήλη του κάθε παίκτη, και αυτός που χρωστάει πληρώνει. Μεταξύ καλών και προσεκτικών παικτών, συνήθως ο καθένας παίρνει πάνω κάτω τα λεφτά του. Όταν όμως υπάρχει κανένας ατζαμής, συνήθως είναι αυτός που πληρώνει τη νύφη. Ας...το έπαιρνε πρέφα πού έμπλεκε!
== Η ''μπλόφα'' ==
| |||