Ορογένεση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η εν λόγω θεωρία, εικάζει πως η [[Νόμος της παγκόσμιας έλξης|έλξη]] του [[Ήλιος|Ήλιου]] και των άλλων [[Ουράνιο σώμα|ουράνιων σωμάτων]] προκαλεί μια μετακίνηση των [[Μαγνητικός πόλος|πόλων]], κίνηση [[Μάγμα|μάγματος]] στο εσωτερικό της [[Γη|Γης]] και τεκτονικές κινήσεις με μορφή γεωεξογκώσεων, που αποκαλούνται αρχική τεκτογένεση. Στη συνέχεια, εξαιτίας της [[Βαρύτητα|βαρύτητας]], τα [[Ίζημα|ιζήματα]] ολισθαίνουν στις πλαγιές των γεωεξογκώσεων, προκαλώντας τη δευτερογενή τεκτογένεση, με [[Πτυχή|πτυχές]], [[Ρήγμα (γεωλογία)|ρήγματα]] κ.λπ. Αντίστοιχες απόψεις εξέφρασε και ο [[Ολλανδία|Ολλανδός]] [[Επιστήμονας|επιστήμων]] [https://en.wikipedia.org/wiki/Reinout_Willem_van_Bemmelen<!-- /--> Βαν Μπέμελεν], από το [[1931]] και μετά, ξεκινώντας με την αντίληψη ότι στη [[Γη]] υπάρχουν εποχές συσσώρευσης [[Δυναμική ενέργεια|δυναμικής ενέργειας]] και εποχές «χαλάρωσης», μικρότερης χρονικής διάρκειας. Αυτό που παρατηρείται στην επιφάνεια της [[Γη|Γης]] είναι κάθετες κινήσεις, που μπορεί ν' ακολουθούνται από πλάγιες κινήσεις [[Μάζα|μαζών]] με μία [[Τεκτονική|τεκτονική]] που οφείλεται στην [[Βαρύτητα|βαρύτητα]].