Αλεξάντρ Κέρενσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 73:
}}
Ο '''Αλεξάντρ Φιόντοροβιτς Κέρενσκι''' (''Алекса́ндр Фёдорович К'''е́'''ренский'', [[Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο|ΔΦΑ]]<small>:</small> [ɐlʲɪˈksandr ˈkʲerʲɪnskʲɪj] [[4 Μαΐου]] [[1881]], [[Σιμπίρσκ]] — [[11 Ιουνίου]] [[1970]], [[Νέα Υόρκη]]) ήταν Ρώσος δικηγόρος και πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως ο δεύτερος Πρωθυπουργός της [[Ρωσική Προσωρινή Κυβέρνηση | Ρωσικής Προσωρινής Κυβέρνησης]] από Ιούλιο έως Νοέμβριο 1917. Ηγέτης των μετριοπαθών σοσιαλιστών της [[Τρουντόβικοι | Τρουντοβικής]] φράξιας του [[Σοσιαλ-Επαναστατικού Κόμματος]], ο Κέρενσκι είναι κεντρική μορφή της [[Ρωσική Επανάσταση | Ρωσικής Επανάστασης]].
Μετά την [[Φεβρουαριανή Επανάσταση]] που εκθρόνισε τον [[Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας | Νικόλαο Β΄]], ο Κέρενσκι υπηρέτησε ως Υπουργός Δικαιοσύνης στην μετα-αυτοκρατορική και δημοκρατική Προσωρινή Κυβέρνηση του [[Γκεόργκι Λβοβ]]. Τον Μάιο έγινε Υπουργός Πολέμου. Τον Ιούνιο διαδέχτηκε τον Λβοβ ως Πρωθυπουργός. Στις 7 Νοεμβρίου, η κυβέρνησή του ανατράπηκε από τους καθοδηγούμενους από τον [[Βλαντιμίρ Λένιν | Βλαδίμηρο Λένιν]] [[Μπολσεβίκοι | Μπολσεβίκους]] στην [[Οκτωβριανή Επανάσταση]]. Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του στην εξορία, στο [[Παρίσι | Παρίσι]] και στην [[Νέα Υόρκη | Νέα Υόρκη]] όπου και απεβίωσε σε ηλικία 89 ετών, αλλά τάφηκε [[
==Βιογραφία==
Γραμμή 188:
===Η Επανάσταση του Φεβρουαρίου 1917===
[[Αρχείο:Kerensky war minister.jpeg|μικρογραφία|Ο Κέρενσκι ως Υπουργός Πολέμου]]
Όταν ξέσπασε η [[Φεβρουαριανή Επανάσταση]] το 1917, ο Κέρενσκι ήταν ένας από τους σημαντικούς της ηγέτες: ήταν μέλος της [[Προσωρινή Επιτροπή της Κρατικής Δούμας | Προσωρινής Επιτροπής]] της Κρατικής Δούμας και εξελέγη αντιπρόεδρος του [[Σοβιέτ της Πετρούπολης]]. Ταυτόχρονα, έγινε ο πρώτος Υπουργός Δικαιοσύνης στην πρόσφατα συγκροτημένη [[Ρωσική Προσωρινή Κυβέρνηση | Προσωρινή Κυβέρνηση]]. Όταν το Σοβιέτ ενέκρινε ένα ψήφισμα που απαγόρευε στους ηγέτες του να μπουν στην κυβέρνηση, ο Κέρενσκι εκφώνησε έναν συγκλονιστικό λόγο σε μια συνεδρίαση του Σοβιέτ. Αν και η απόφαση ποτέ δεν επισημοποιήθηκε, του δόθηκε [[De facto | de facto]] εξαίρεση και συνέχισε να λειτουργεί και με τις δύο ιδιότητες.
Μετά την πρώτη κυβερνητική κρίση για το μυστικό σημείωμα του [[Πάβελ Μιλιουκόφ]] που επαναδέσμευε την Ρωσία στους αρχικούς της πολεμικούς σκοπούς, στις 2-4 Μαΐου, ο Κέρενσκι έγινε Υπουργός Πολέμου και η κυρίαρχη μορφή στην πρόσφατα σχηματισμένη κυβέρνηση σοσιαλ-φιλελεύθερου συνασπισμού. Στις 10 Μαΐου ([[Ιουλιανό ημερολόγιο | Ιουλιανό ημερολόγιο]]), ο Κέρενσκι ξεκίνησε για το μέτωπο, και επισκέφτηκε την μια μεραρχία μετά την άλλη, προτρέποντας τους άνδρες να κάνουν το καθήκον τους. Οι ομιλίες του ήταν εντυπωσιακές και πειστικές προς το παρόν, αλλά είχαν μικρή επίδραση διαρκείας. Κάτω από την πίεση των Συμμάχων να συνεχίσει τον πόλεμο, ξεκίνησε αυτό που έγινε γνωστό σαν [[Επίθεση Κερένσκι|Επίθεση Κέρενσκι]] κατά της Αυστρο-Ουγγρικής/Γερμανικής Νότιας Στρατιάς στις 17 Ιουνίου (Ιουλιανό ημερολόγιο). Στην αρχή επιτυχής, η επίθεση σύντομα σταμάτησε και στη συνέχεια υποχώρησε λόγω ισχυρής αντεπίθεσης. Ο Ρωσικός στρατός υπέστη βαριές απώλειες και ήταν φανερό από τα πολλά περιστατικά λιποταξίας, σαμποτάζ, και ανταρσίας ότι ο στρατός δεν ήταν πλέον πρόθυμος να επιτεθεί.
Γραμμή 196:
Στις 2 Ιουλίου 1917, ο πρώτος συνασπισμός κατέρρευσε για το ζήτημα της αυτονομίας της Ουκρανίας. Μετά την εξέγερση των [[Ημερών του Ιουλίου]] στην Πετρούπολη και το εκτός νόμου των Μπολσεβίκων, ο Κέρενσκι διαδέχθηκε τον Πρίγκιπα Λβοβ ως Πρωθυπουργός της Ρωσίας. Μετά το [[Πραξικόπημα Κορνίλοφ]] στο τέλος Αυγούστου και την παραίτηση των άλλων υπουργών, διόρισε τον εαυτό του Ανώτατο Αρχιστράτηγο επίσης.
Η επόμενη κίνηση του Κέρενσκι, στις 15 Σεπτεμβρίου, ήταν να ανακηρύξει την Ρωσία δημοκρατία, που ήταν αντίθετο με την αντίληψη των μη-σοσιαλιστών ότι η Προσωρινή Κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει την εξουσία μόνο μέχρι να συνεδριάσει η Συντακτική Συνέλευση για να αποφασίσει την μορφή διακυβέρνησης της Ρωσίας, αλλά ήταν σύμφωνο με τον από μακρού διακηρυγμένο στόχο του Σοσιαλ-Επαναστατικού Κόμματος.<ref>Party manifesto listed in McCauley, M Octobrists to Bolsheviks: Imperial Russia 1905‐1917 (1984)</ref> Σχημάτισε ένα πενταμελές Διευθυντήριο, το οποίο αποτελείτο από τον ίδιο, τον Υπουργό Εξωτερικών [[Μιχαήλ Τερεσένκο]], τον Υπουργό Πολέμου [[Αλεξάντερ Βερκόφσκι | Στρατηγό Βερκόφσκι]], τον Υπουργό Πολεμικού Στόλου Ναύαρχο [[Ντμίτρι Βερντερέφσκι]] και τον Υπουργό Ταχυδρομείων και Τηλεγραφείων [επικοινωνιών] [[Νικίτιν]]. Διατήρησε την θέση του στην τελευταία κυβέρνηση συνασπισμού του Οκτωβρίου του 1917, μέχρι που αυτή ανατράπηκε από τους Μπολσεβίκους.
[[Αρχείο:Kerensky.jpg|200px|μικρογραφία|Ο Κέρενσκι στο γραφείο του]]
Η μεγαλύτερη πρόκληση για τον Κέρενσκι ήταν ότι ενώ η Ρωσία ήταν εξουθενωμένη μετά από τρία χρόνια πολέμου, η προσωρινή κυβέρνηση ενδιαφερόταν ελάχιστα εκτός από τις συνεχιζόμενες υποχρεώσεις της προς τους Συμμάχους. Η συνεχιζόμενη συμμετοχή της Ρωσίας στον παγκόσμιο πόλεμο δεν ήταν δημοφιλής μεταξύ των κατώτερων και μεσαίων τάξεων και ιδιαίτερα στους στρατιώτες. Όλοι αυτοί είχαν πιστέψει ότι η Ρωσία θα σταματούσε να πολεμάει όταν πήρε την εξουσία η προσωρινή Κυβέρνηση, και τώρα αισθάνονταν εξαπατημένοι. Επιπλέον, ο [[Βλαντιμίρ Λένιν | Βλαδίμηρος Λένιν]] και το κόμμα των [[Μπολσεβίκοι | Μπολσεβίκων]] υπόσχονταν “ειρήνη, γη, και ψωμί” με το κομμουνιστικό σύστημα. Ο στρατός ήταν σε αποσύνθεση λόγω της έλλειψης πειθαρχίας, που ωθούσε στη λιποταξία σε μεγάλους αριθμούς. Μέχρι το φθινόπωρο του 1917, εκτιμάται ότι δύο εκατομμύρια άνδρες είχαν εγκαταλείψει το στρατό ανεπίσημα.
Γραμμή 226:
}}</ref> Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Γαλλία το 1940, μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Τρίτον και ο Κέρενσκι παντρεύτηκαν στο Μάρτινς Κρικ της Πενσιλβάνια.
Όταν η σύζυγός του ασθένησε ανίατα το 1945, ταξίδευσε μαζί της στο [[Μπρίσμπεϊν | Μπρίσμπεϊν]] της [[Αυστραλία | Αυστραλίας]], και έζησε εκεί με την οικογένειά της. Αυτή υπέστη εγκεφαλικό τον Φεβρουάριο και παρέμεινε μαζί της μέχρι τον θάνατό της στις 10 Απριλίου 1946. Ο Κέρενσκι επέστρεψε στις [[Ηνωμένες Πολιτείες
Μετά την [http://tvxs.gr/news/%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF/%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B4/ Γερμανική εισβολή στην Σοβιετική Ένωση το 1941], ο Κέρενσκι πρόσφερε την υποστήριξή του στον [[Ιωσήφ Στάλιν | Ιωσήφ Στάλιν]].<ref>{{cite journal
| |||