Αντίγονος ο Μονόφθαλμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 49:
Κατά παράβαση της συμφωνίας του [[Ευμένης ο Καρδιανός#Σεμειώσεις|Τριπαράδεισου]] (παράβαση που είχε διαπράξει και ο Πτολεμαίος προσαρτώντας την [[Κοίλη Συρία]]) προσάρτησε της σατραπείες της Ελλησποντικής Φρυγίας και της [[Λυδία]]ς από τους Αρριδαίο και Άσπρο Κλείτο αντίστοιχα. Άρχισε διαπραγματεύσεις με τον Ευμένη, αλλά ο Ευμένης παρέμενε πιστός στη βασιλική οικογένεια. Ο Ευμένης δραπέτευσε από τα Νώρα, συγκέντρωσε στρατό και συμμάχησε με τους σατράπες των ανατολικών επαρχιών. Ο Αντίγονος έδωσε δυο μεγάλες μάχες κατά του Ευμένη, στην [[Μάχη της Παραιτακηνής|Παραιτακηνή]] το [[317 π.Χ.]] και στην [[Μάχη της Γαβιηνής|Γαβιηνή]] το 316 π.Χ. Τελικά ο [[Ευμένης ο Καρδιανός|Ευμένης]] παραδόθηκε με προδοσία στον Αντίγονο και θανατώθηκε το [[316 π.Χ.]]
 
Μετά απ' αυτά ο Αντίγονος διεκδίκησε την εξουσία για το μεγαλύτερο μέρος της Ασίας, κατάσχεσε τους θησαυρούς στα [[Σούσα]] και εισήλθε στη [[Βαβυλώνα]], της οποίας κυβερνήτης ήταν ο [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σέλευκος]]. Ο [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σέλευκος]] κατέφυγε στον Πτολεμαίο, και με τον [[Λυσίμαχος|Λυσίμαχο]] και τον Κάσσανδρο συμμάχησαν κατά του Αντίγονου ([[315 π.Χ.]]). Παράλληλα, ο Αντίγονος διακήρυξε την ελευθερία των ελληνικών πόλεων, τις οποίες προσπάθησε να προσεταιριστεί. Ως έμπρακτη απόδειξη δεν θα τοποθετούσε φρουρά σε όσες πόλεις ελευθέρωνε. Μέρος αυτής της πολιτικής ήτνα και η ίδρυση του [[Κοινό των Νησιωτών|Κοινού των Νησιωτών]] υπό την αιγίδα του Αντίγονου το 314 π.Χ. Το [[314 π.Χ.]] ο Αντίγονος εισέβαλε στη [[Συρία]], η οποία ανήκε στον Πτολεμαίο, και πολιόρκησε την [[Τύρος|Τύρο]] για πάνω από ένα χρόνο. Το [[312 π.Χ.]] ο γιος του [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημήτριος]] ηττήθηκε στη [[Μάχη της Γάζας]] από τον Πτολεμαίο και έχασε τη Βαβυλώνα, την οποία ανακατέλαβε τον επόμενο χρόνο.
 
== Κύριος της Ασίας ==