Χανς Μπάλντουνγκ Γκριν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 5660185 από τον 84.161.16.98 (Συζήτηση)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 14:
Ο '''Χανς Μπάλντουνγκ Γκριν''' (''Hans Baldung Grien'', [[1484]] – Σεπτέμβριος [[1545]]) ήταν ένας από τους σπουδαίους καλλιτέχνες της [[Αναγεννησιακή τέχνη στη Γερμανία|Αναγέννησης στη Γερμανία]], που ξεχωρίζει για την οραματιστική [[ζωγραφική]] του, η οποία περιλαμβάνει στοιχεία τόσο [[Παγανισμός|παγανιστικά]] όσο και [[Χριστιανισμός|χριστιανικά]]. Ο Μπάλντουνγκ επίσης παρήγαγε [[Χαρακτική|χαρακτικά]] υψηλής ποιότητας με έντονη χρήση της τεχνική του κιαροσκούρο (ιταλικά: chiaroscuro). Επίσης, διακρίθηκε στο σχεδιασμό ταπισερί και στην εικονογράφηση συγγραμάτων.<ref name="vac">[http://www.visual-arts-cork.com/old-masters/hans-baldung-grien.htm «Hans Baldung Grien (1484-1545)»], βιογραφία του καλλιτέχνη στον ιστότοπο Visual-arts-cork.com.</ref>
 
Πέρασε τέσσερα χρόνια στη [[Νυρεμβέργη]] ως μαθητής του [[Άλμπρεχτ Ντύρερ]] (1471-1528), προτού εγκατασταθεί στο [[Στρασβούργο]], όπου έγινε μέλος του Σωματείου Ζωγράφων του Αγίου Λουκά. Ενώ τα ειδυλλιακά και ρομαντικά του έργα δανείζονται στοιχεία από τη [[Γοτθική τέχνη|γοτθική]] παράδοση, τα [[Μυθολογία|μυθολογικά]] και [[Αλληγορία|αλληγορικά]] του έργα, με τα αισθησιακά γυναικεία γυμνά τους, παρουσιάζουν περισσότερο [[Αναγεννησιακός ουμανισμός|ουμανιστικό]] χαρακτήρα. Ορισμένες από τις πιο περίπλοκες συνθέσεις του φιλοτεχνήθηκαν στο στυλ που αργότερα έγινε γνωστό ως [[Μανιερισμός]]. Κατά τη διάρκεια του σημαντικότερου τμήματος της καριέρας του, ο Μπάλντουνγκ ζωγράφισε πίνακες που επρόκειτο να κοσμίσουνκοσμήσουν Άγιες Τράπεζες, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται το αριστούργημά του για τον Καθεδρικό Ναό του [[Φράιμπουργκ]], θρησκευτικά θέματα και πορτραίτα για ιδιώτες. Προς το τέλος της ζωής του επικεντρώθηκε στα κοσμικά θέματα, τα οποία και άντλησε από αρχαίους μύθους, την ιστορία, ακόμη και τον κόσμο της [[Μαγεία|μαγείας]].<ref name="vac"/>
 
Ανάμεσα στα σημαντικότερα έργα του συγκαταλέγονται: ''«Η Εύα, το Ερπετό και ο Θάνατος»'' (Εθνική Πινακοθήκη του Καναδά, [[Οττάβα]]), ''«Ο Θάνατος και η Κόρη»'' (1520, [[Βασιλεία (Ελβετία)|Βασιλεία]]), ''«Αλληγορίες της Μουσικής και της Σωφροσύνης»'' (1529, [[Alte Pinakothek]], [[Μόναχο]]), ''«Οι Τρεις Ηλικίες του Ανθρώπου και ο Θάνατος»'' (περ. 1540, Πράδο, Μαδρίτη) και ''«Οι Τρεις Χάριτες»'' (περ. 1540, [[Πράδο]], [[Μαδρίτη]]). Ο Μπάλντουνγκ θεωρείται ένας από τους πιο ευέλικτους, καινοτόμους - αν και κάπως αντισυμβατικούς - δασκάλους της [[Αναγεννησιακή τέχνη|αναγεννησιακής τέχνης]] στο Βορρά.<ref name="vac"/>
 
 
Γραμμή 53:
 
=== Αποτίμηση ===
Όντας προϊόν βίαιου ταμπεραμέντου, τα έργα του Μπάλντουνγκ χαρακτηρίζονται από ανησυχία και αισθησιασμό: συναθροίσεις μαγισσών, σκηνές με το ''«Θάνατο και την Κόρη»'' (Βιέννη, Οττάβα, Βασιλεία και Βερολίνο) και αλληγορίες ([[Alte Pinakothek]], Μόναχο). Τα ίδια χαρακτηριστικά διακρίνουν τα πορτραίτα του, που συχνά είναι βίαια ακριβή, και οι ουμανιστικές ερμηνείες του παραδοσιακών θρησκευτικών θεμάτων.<ref name="vac"/>
 
Επέδειξε αξιοσημείωτα ενδιαφέρον για τις μάγισσες, τις οποίες απεικόνισε πολλές φορές σε διαφορετικά υλικά. Ανάμεσα σε αυτά τα έργα υπάρχουν μερικά πολύ όμορφα σχέδια με [[γκουάς]], που είναι κατά πολύ πιο ερωτικά από εκείνα που φιλοτέχνησε με άλλες μεθόδους. Όντας αντισυμβατικός ως χαράκτης, ο τρόπος που πραγματεύτηκε την ανθρώπινη μορφή είναι συχνά επιτηδευμένος και εκκεντρικός (εξ ού και η σύνδεση του στην ιστορική βιβλιογραφία με το [[Μανιερισμός|Μανιερισμό]]), ενώ το στυλ του στα διακοσμητικά στοιχεία είναι, επίσης, ξεχωριστό.