Βαλκανικό Σύμφωνο (1934): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +Κατηγορία:Ελληνοσερβικές σχέσεις; +Κατηγορία:Ελληνοτουρκικές σχέσεις; +Κατηγορία:Ελληνορουμανικές σχέσεις (με το [[Βικιπαίδεια:HotC... |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Entente Balkanique.png|μικρογραφία|Οι χώρες του Συμφώνου ή Βαλκανική Αντάντ]]
Το '''Βαλκανικό Σύμφωνο του 1934 ''' ή '''Βαλκανικό Σύμφωνο Φιλίας''' ή '''Βαλκανικό Σύμφωνο Συνενόησης''' (''[[σερβικά]] : Балкански пакт, [[τουρκικά]] : Balkan Antantı, [[ρουμανικά]] : Înțelegerea Balcanică'') ήταν μια συνθήκη που υπογράφηκε από την [[Ελλάδα]], την [[Τουρκία]], την [[Ρουμανία]] και την [[Γιουγκοσλαβία]] στις 9 Φεβρουαρίου 1934<ref>[http://www.rastko.org.rs/istorija/diplomatija/pbs_e.html Το Σύμφωνο Βαλκανικής Συμφωνίας μεταξύ Γιουγκοσλαβίας, της Ελλάδας, της Ρουμανίας και της Τουρκίας], στα [[σερβικά]]</ref> στην [[Αθήνα]],<ref>
Τα τέσσερα μέρη συμφώνησαν να αναστείλουν όλες τις τοπικές διαφορές και εδαφικές αξιώσεις εναντίον του άλλου και τους άμεσους γείτονές τους μετά τον πόλεμο.<ref>[http://www.fhw.gr/chronos/14/gr/1923_1940/foreign_policy/institutions/07.html Το Βαλκανικό σύμφωνο φιλίας]</ref>
Το Βαλκανικό Σύμφωνο βοήθησε να εξασφαλιστεί η ειρήνη μεταξύ της Τουρκίας και των ανεξάρτητων χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης, που ήταν πρωτύτερα μέρος της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] αλλά απέτυχε να ανακόψει την περιφερειακή ίντριγκα. Οι χώρες του Συμφώνου συνόρευαν με την Βουλγαρία η οποία στις 31 Ιουλίου 1938 υπέγραψε συμφωνία στη Θεσσαλονίκη την [[Συνθήκη του Νεϊγύ]] και την [[Συνθήκη της Λοζάνης|Συνθήκης της Λωζάννης]].
|