Υπόθεση Λιτβινένκο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 31:
Και από το φιλικό περιβάλλον εκτοξεύθηκαν κατηγορίες εναντίον του Κρεμλίνου. Συγκεκριμένα ο σκηνοθέτης Αντρέι Νεκράσοφ εξέφρασε την πεποίθηση του ότι ο θάνατος του Λιτβινένκο ήταν ενέργεια της ρωσικής κυβέρνησης ενώ την ίδια άποψη ενστερνίζεται και ο Αχμέντ Ζακάγιεφ, πρώην πρωθυπουργός της [[Τσετσενία|Τσετσενίας]] και στενός φίλος του τεθνεόντος. Ο Όλεγκ Γκορντιέφσκι, πρώην αρχηγός της KGB στη Βρετανία, δήλωσε: «''Έπεσε θύμα εκδίκησης και κακίας των δυνάμεων αυτών''». Από την πλευρά του ο Ρώσος πρόεδρος [[Βλαντιμίρ Πούτιν]] εξέφρασε την απογοήτευσή του που ''ένας θάνατος, χρησιμοποιείται για πολιτικούς σκοπούς'' και διερωτήθηκε ''γιατί η επιστολή, αν πράγματι υπάρχει, δεν δόθηκε στη δημοσιότητα, όταν ήταν ακόμη εν ζωή ο Λιτβινένκο»''.<ref>[http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=757530 Με ραδιενεργό ισότοπο δηλητηριάστηκε ο Αλεξάντερ Λιτβινένκο], άρθρο της διαδικτυακής πύλης in.gr για τον θάνατο του Λιτβινένκο</ref>
 
Στα τέλη του [[2006]] πολλά δημοσιεύματα του βρετανικού τύπου μιλούσαν για ''μηδαμινές πιθανότητες'' επιβίωσης του Μάριο Σκαραμέλα, κάτι το οποίο διαψεύστηκε από το Βρετανικό πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Ο Σκαραμέλα συνελήφθη από τις ιταλικές αρχές στη [[Νάπολη]] στις [[24 Δεκεμβρίου]] με την κατηγορία της παράνομης διακίνησης όπλων, παραβίασης κρατικών μυστικών και συκοφαντικής δυσφήμισης.<ref>[http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=765450 in.gr - Συνελήφθη στη Νάπολι ο Ιταλός συνδέσμοςσύνδεσμος του Αλεξάντερ Λιτβινένκο - Κόσμος<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref> Την ίδια εποχή δημοσιεύματα έφεραν τον Ντιμίτρι Κοβτούν σε κρίσιμη κατάσταση, ενώ άλλες δημοσιεύσεις ισχυρίζονταν ότι βρισκόταν σε κώμα.
 
== Αστυνομική έρευνα ==
Γραμμή 39:
Οι έρευνες επικεντρώθηκαν στα άτομα που ο Λιτβνινένκο συνάντησε την 1η Νοεμβρίου [[2006]]. Αρχικά ανέκριναν τον Μάριο Σκαραμέλα, ο οποίος στις [[28 Νοεμβρίου]] τέθηκε υπό αστυνομική προστασία, και στη συνέχεια άρχισαν να αναζητούν τους τρεις άλλους άντρες που είχε συναντήσει το πρωί, τον [[Αντρέι Λουγκοβόι]], πρώην πράκτορα της KGB και πρώην σωματοφύλακα του πρώην πρωθυπουργού, τον Σοκολένκο, Βιασεσλάβ Κοτολένκο και τον Ντιμίτρι Κοβτούν. Η αστυνομία ύστερα από έρευνες ανακάλυψε μικρή ποσότητα ραδιενέργειας στο ιαπωνικό εστιατόριο του Λονδίνου όπου είχε φάει ο Λιτβινένκο αλλά και στο ξενοδοχείο όπου είχε συναντηθεί με τον Αντρέι Λουγκοβόι. Ίχνη ραδιενέργειας εντόπισαν επίσης στο γραφείο του μεγιστάνα και επικριτή του Κρεμλίνου Μπόρις. Μπερεζόφσκι, σε ένα μέλος της οικογένειας του Λιτβινένκο σε δύο κτίρια εταιρειών απ' όπου είχε περάσει ο Λιτβινένκο,σε τρεις Βρετανούς πολίτες, οι οποίοι είχαν επισκεφθεί το ξενοδοχείο, και σε επτά υπαλλήλους αυτούς. Η αστυνομία έκανε έκκληση να επικοινωνήσουν όσοι πολίτες είχαν επισκεφθεί αυτά τα μέρη εκείνη την μέρα ενώ αποφασίστηκε όσοι πολίτες ήρθαν σε επαφή με τον Αλεξάντερ Λιτβινένκο να υποβληθούν σε προληπτικές εξετάσεις. Η ποσότητα πολωνίου 210 που βρέθηκε δεν κρίθηκε επικίνδυνη για την υγεία του ανθρώπου.
 
Για τις έρευνες βρετανοίΒρετανοί αξιωματούχοι μετέβησαν στη Ρωσία όπου πήραν καταθέσεις από βασικούς υπόπτους πλην του Μιχαήλ Τρεπάσκιν, πρώην κατασκόπου και υπόδικου για διαρροή μυστικών πληροφοριών. Η αστυνομία σύντομα κατέληξε στη διαπίστωση ότι δολοφόνος ήταν ο Αντρέι Λουγκοβόι αφού πολώνιο 210 βρέθηκε στο αεροπλάνο της British Airways που τον μετέφερε από τη [[Μόσχα]] στο [[Λονδίνο]] καθώς και στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του. Το πρώτο στοιχείο παρακίνησε τον εισαγγελέα να ασκήσει δίωξη εναντίον του και να ζητήσει, αρχικά, ανεπίσημα την έκδοσή του από τη [[Μόσχα]], αφού ο ίδιος είχε ήδη διαφύγει σε αυτή. Κάτι τέτοιο όμως απαγορεύεται ρητά από το ρωσικό σύνταγμα. Ο γενικός εισαγγελέας στη Ρωσία υπογράμμισε ότι ''ο Λουγκοβόι μπορεί να προσαχθεί σε δίκη στη [[Ρωσία]] μόνο εφόσον του απαγγελθούν κατηγορίες από τις ρωσικές αρχές'' ενώ άφησε υπόνοιες για παράξενη συμμετοχή του Λεοντίν Νέζβλιν, πολυεκατομμυριούχου και επικριτή του Πούτιν που ζει στο [[Ισραήλ]]. Ο ίδιος αρνήθηκε κάθε ανάμειξη και χαρακτήρισε ''πολιτικά υποκινούμενη'' την κίνηση της εισαγγελίας να ασκήσει δίωξη εναντίον του. Στις 31 Μαΐου με νέες δηλώσεις του υποστήριξε ότι ο Λιτβινένκο ήταν πράκτορας της MI6, ο οποίος ''ξέφυγε από τον έλεγχό τους'' αφήνοντας να εννοηθεί ότι σε αυτούς οφείλεται ο θάνατός του. Αξίζει να σημειωθεί πως φήμες είχαν κυκλοφορήσει ότι ο Λουγκοβόι βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση σε νοσοκομείο στη [[Μόσχα]] αλλά διαψεύστηκαν δια του δικηγόρου του. Επισήμως η έκδοσή του ζητήθηκε από την Βρετανία στις [[28 Μαΐου]] του [[2007]].<ref>[http://www.e-tipos.com/newsitem?id=3648 Η Μόσχα απέρριψε το αίτημα για την έκδοση του Λουγκοβόι], άρθρο της εφημερίδας "Ελεύθερος Τύπος"</ref> Από τον Δεκέμβριο στις έρευνες άρχισε να συνεισφέρει η Interpol ενώ λίγους μήνες αργότερα έρευνες ξεκίνησε και η FSB.
 
Τον Δεκέμβριο του [[2006]] στη βρετανική εφημερίδα ''Observer'' η Ρωσίδα φοιτήτρια Τζούλια Σβετλιτσνάγια ισχυρίστηκε ότι ο Λιτβινένκο ελλείψει χρημάτων σκόπευε να εκβιάσει Ρώσους αξιωματούχους δίνοντας νέα τροπή στην υπόθεση.<ref>[http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_05/12/2006_207699 Σε αντιπαράθεση Μόσχα-Λονδίνο για το Λιτβινένκο], άρθρο της εφημερίδας "Καθημερινή"</ref> Σύμφωνα με τη Βρετανική αστυνομία μέχρι τον Ιανουάριο του [[2007]] είχαν βρεθεί 120 άτομα θετικά σε ραδιενέργεια, από τα οποία 13 διέτρεχαν κάποιο σχετικό κίνδυνο. Στις [[6 Φεβρουαρίου]] του [[2007]] ο Μπόρις Μπερεζόφσκι, φίλος του Λιτβινένκο σε συνέντευξη τύπου εξέφρασε ξεκάθαρα τις απόψεις του για την υπόθεση επαναλαμβάνοντας ότι υπεύθυνος για τη δολοφονία του φίλου του είναι ο [[Βλαντιμίρ Πούτιν]].
Γραμμή 51:
Ο Ρώσος υπουργός εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ κατηγόρησε την βρετανική ηγεσία ότι ''προσπαθεί να πολιτικοποιήσει την όλη υπόθεση'' με την βρετανική να αρνείται τις κατηγορίες<ref>[http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=806403 Ρωσικό «κατηγορώ» κατά Βρετανίας για πολιτικοποίηση της υπόθεσης Λιτβινένκο], άρθρο της διαδικτυακής πύλης in.gr για την διπλωματική κρίση</ref>. Στην υπόθεση αναμείχθηκε και ο Ρώσος πρόεδρος, ο οποίος χαρακτήρισε το αίτημα της αγγλικής δικαιοσύνης ''ανόητο'', αφού υποτίθεται ότι γνώριζαν ότι το σύνταγμα δεν επιτρέπει την έκδοση Ρώσων υπηκόων, ενώ πρόσθεσε ότι ''εάν το γνωρίζουν αυτό, αλλά συνεχίζουν να ζητούν την έκδοση, είναι γιατί πρόκειται για μία επιχείρηση δημοσίων σχέσεων και πολιτικής'' αφήνοντας σαφείς αιχμές στη βρετανική κυβέρνηση<ref>[http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=757530 Με ραδιενεργό ισότοπο δηλητηριάστηκε ο Αλεξάντερ Λιτβινένκο], άρθρο της διαδικτυακής πύλης in.gr για την διπλωματική κρίση</ref>.
 
Η διαμάχη πήρε μεγάλες διαστάσεις στις [[16 Ιουλίου]] όταν και η βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε να απελάσει τέσσερις Ρώσους διπλωμάτες και σταματήσει την έκδοση βίζας σε Ρώσους αξιωματούχους προκαλώντας την αντίδραση του ρωσικού υπουργείου εξωτερικών που χαρακτήρισε τις συγκεκριμένες ενέργειες ''ανήθικες'' και ''προκλητικεςπροκλητικές''<ref>[http://www.e-tipos.com/newsitem?id=4575 Στο ψυγείο πάλι Μόσχα-Λονδίνο], άρθρο της εφημερίδας "Ελεύθερος Τύπος"</ref>. Ο Βρετανός πρωθυπουργός [[Γκόρντον Μπράουν]] ξεκαθάρισε ότι η αγγλική κυβέρνηση δεν έχει να δικαιολογηθεί για κάτι ενώ ο Ρώσος υφυπουργός εξωτερικών Αλεξάντερ Γκρούσκο δήλωσε: «''Μας τιμωρούν γιατί εφαρμόζουμε το Σύνταγμά μας''».
 
Από την πλευρά της η Ρωσία προέβη με την σειρά της στην απέλαση τεσσάρων Βρετανών διπλωματών ενώ σταμάτησε τις ενέργειες για έκδοση βίζας σε Βρετανούς αξιωματούχους. Στην διπλωματική κρίση μπήκε και η [[Πορτογαλία]], η οποία τότε είχε την προεδρία της [[Ευρωπαϊκή Ένωση|Ευρωπαϊκής Ένωσης]], εκφράζοντας την απογοήτευσή της για την μη συνεργασία των Ρώσων. ο Ρώσος υπουργός εξωτερικών επέρριψε ευθύνες στον Μπράουν δηλώνοντας: «''Όταν μία κυβέρνηση αναλαμβάνει καθήκοντα καμιά φορά ψάχνεται στην αρχή''». Επίσης υποστήριξε ότι η αγγλική κυβέρνηση δεν έχει ικανοποιητικά στοιχεία που να αποδεικνύουν την ενοχή του Αντρέι Λουγκοβόι. Στις [[7 Δεκεμβρίου]] ο Λουγκοβόι εκλέχτηκε βουλευτής στη Δούμα προκαλώντας την ακόμα μεγαλύτερη αντίδραση της Βρετανίας.
Γραμμή 79:
Η υπόθεση Λιτβινένκο συγκλόνισε την παγκόσμια κοινότητα και παρακίνησε πολλούς σκηνοθέτες και συγγραφείς να ασχοληθούν με την υπόθεση και το γενικότερο μυστήριο που καλύπτει αυτή. Πολλά ντοκιμαντέρ γυρίστηκαν γύρω από την υπόθεση όπως αυτό των Jos de Putter και Masja Novikova στο οποίο ξετυλίγεται η υπόθεση από την αρχή και στο οποίο μιλούν η σύζυγός του, Μαρίνα, ο πατέρας του και διάφοροι φίλοι του.
 
Τον Ιανουάριο του 2007 η Warner Bros εξέφρασε την επιθυμία της να μεταφέρει την ιστορία στηνστη μεγάλη οθόνη. Την παραγωγή ανέλαβε η εταιρεία του [[Τζόνι Ντεπ]].<ref>[http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=769459 η εταιρεία παραγωγής του Τζόνι Ντεπ, Infinitum Nihil, θα αναλάβει την μεταφορά της υπόθεσης στον κινηματογράφο], αναφορά του περιοδικού Variety</ref> Επίσης το κανάλι 4 ανακοίνωσε ότι ήδη σχεδιάζει δραματική σειρά με την υπόθεση του Λιτβινένκο, την οποία θα σκηνοθετεί ο Peter Kosminsk.<ref>[http://www.guardian.co.uk/media/2006/dec/07/broadcasting.channel4 Channel 4 to air Litvinenko drama (Αγγλικά)], Η υπόθεση Λιτβινένκο στην μικρή οθόνη</ref>
 
== Αναφορές ==