Αλκμεωνίδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
Στο προσκήνιο τής ιστορίας εμφανίζονται οι Αλκμεωνίδες στο τέλος τού 7ου π.Χ. αιώνα, όταν στην Αττική έχουν ήδη αρχίσει οι διαμάχες μεταξύ των διαφόρων γενών και τάξεων. Στα πλαίσια τής διαμάχης αυτής, ο Αλκμεωνίδης Μεγακλής που ήταν άρχοντας στην Αθήνα, σκότωσε με παρασπονδία τους στασιαστές οπαδούς τού Κύλωνος αφού πρώτα τους έπεισε να εγκαταλείψουν την Ακρόπολη, όπου είχαν καταφύγει ως ικέτες. Αυτό θεωρήθηκε ασέβεια (Κυλώνειο άγος) και οι Αλκμεωνίδες χαρακτηρίστηκαν γένος μιαρό και εξορίστηκαν από την πόλη. Επέστρεψαν με αμνηστία που παραχώρησε ο Σόλων.
Μετά την επιστροφή τους εμπλέχθηκαν και πάλι στις συνεχιζόμενες διαμάχες όπου πρωτοστάτησαν στην αντίσταση εναντίον του Πεισιστράτου, που οδήγησε τα πρώτα χρόνια της τυραννίας του στην απομάκρυνσή του από την αρχή. Όταν μετά από 10 χρόνια (546 π.Χ.) ο τύραννος ξεκινώντας από την Ερέτρια αποβιβάστηκε στον Μαραθώνα και βάδιζε με τον στρατό του εναντίον της Αθήνας, οι Αλκμεωνίδες και
Την περίοδο αυτή εμφανίζονται να ζητούν άσυλο στους Δελφούς, όπου αναλαμβάνουν την ανοικοδόμηση του ναού του Απόλλωνα που είχε καεί. Τελικά, μετά την κατάλυση τού τυραννικού πολιτεύματος, οι Αλκμεωνίδες ξαναγύρισαν στην Αθήνα και από το 510 π.Χ. πολλά μέλη του γένους αυτού διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην πολιτική κατάσταση της Αθήνας.
| |||