Υδροξείδιο του μαγνησίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το υδροξείδιο του μαγνησίου σε διάλυμα αποτελείται από κατιόντα μαγνησίου και ανιόντα [[Υδροξύλιο|υδροξυλίου]], και θα καθιζάνει όποτε τα δύο συνδυασθούν με μία [[αντίδραση μετάθεσης]]. Εξαιτίας της διαθεσιμότητας αλκαλικών αλάτων, αυτό συμβαίνει συνήθως ανάμεσα σε άλατα του μαγνησίου και του [[Υδροξείδιο του νατρίου|νατρίου]], του [[Υδροξείδιο του καλίου|καλίου]], ή του [[Υδροξείδιο του αμμωνίου|αμμωνίου]], αλλά μπορεί να συμβεί και σε οποιοδήποτε άλλο βασικό περιβάλλον με παρουσία υδροξυλίου. Η ιοντική αντίδραση είναι η εξής:

 

 

Στη φύση το Mg(OH)₂ απαντάται με τη μορφή του ορυκτού [[Μπρουσίτης|μπρουσίτη]], που χρησιμοποιείται εμπορικά ως επιβραδυντικό πυρκαγιών. Ωστόσο, η μεγαλύτερη ποσότητα υδροξειδίου του μαγνησίου που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία παράγεται χημικώς από το [[Θαλάσσιο νερό|θαλασσινό νερό]] ή την άλμη, και συγκεκριμένα με αντίδραση του χλωριούχου μαγνησίου του θαλάσσιου νερού με [[Ασβεστόλιθος|ασβεστόλιθο]] ή [[Δολομίτης|δολομίτη]], οπότε καθιζάνει υδροξείδιο του μαγνησίου<ref>{{cite book|last=Rothon|first=RN|title=Particulate Filled Polymer Composites|year=2003|publisher=Rapra Technology|location=Shrewsbury, UK|pages=53–100}}</ref>.