Ιάμβλιχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|14|02|2011}}
{{Πληροφορίες φιλόσοφος
| περιοχή = Δυτική φιλοσοφία
| περίοδος = Αρχαία φιλοσοφία
Ο '''Ιάμβλιχος''' (''Iamblichus Chalcidensis'', [[245]] - [[325]]) ήταν [[Νεοπλατωνισμός|νεοπλατωνικός]] φιλόσοφος, αραβικής καταγωγής,<ref>Shahid, Irfan. 'Rome and the Arabs: A Prolegomenon to the Study of Byzantium and the Arabs'', Dumbarton Oaks, Washington:1984, σελ. 154. ISBN 0-88402-115-7</ref> από τη [[Συρία]], ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατεύθυνση που ακολούθησε στη συνέχεια η νεοπλατωνική φιλοσοφία, και πιθανώς ακόμη και ο δυτικός [[παγανισμός]]. Είναι ευρύτερα γνωστός λόγω του έργου του αναφορικά με την πυθαγόρεια φιλοσοφία.▼
| τίτλος_εικόνας = Iamblichus.jpg
| μέγεθος_εικόνας = 250px
| λεζάντα_εικόνας =
| όνομα = Ιάμβλιχος
| παρατσούκλι =
| γέννηση = [[245]]
| τόπος_γέννησης = [[Χαλκίς Συρίας]]
| θάνατος = [[325]] (80 ετών)
| τόπος_θανάτου =
| σχολή_παράδοση = [[Νεοπλατωνισμός]]
| κύρια_ενδιαφέροντα =
| αξιοσημείωτες_ιδέες =
| επιδράσεις = [[Πορφύριος]], [[Πυθαγόρας]], [[Νεοπυθαγόρειοι]], [[Αριστοτέλης]], [[Πλάτων]]
| επηρέασε = [[Πρόκλος]]
| υπογραφή =
| ιστοσελίδα =
}}
▲Ο '''Ιάμβλιχος''' (''Iamblichus Chalcidensis'', [[245]] - [[325]])<ref> John F. Finamore, John M. Dillon, ''[https://books.google.gr/books?id=qbXTAwAAQBAJ&dq=isbn:9780271023229&hl=el&source=gbs_book_similarbooks Iamblichus De Anima]'', Brill (2002)</ref> ήταν [[Συρία|Σύρος]]<ref>Gregory Shaw, George Shaw ''[https://books.google.gr/books?id=D1EsmQEACAAJ&dq=isbn:9780271023229&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwjE_auxtL3MAhWBlhQKHf6jCSMQ6AEIGzAA Theurgy and the Soul: The Neoplatonism of Iamblichus]'', Penn State Press (1971), ISBN 978-0-271-02322-9</ref> [[Νεοπλατωνισμός|νεοπλατωνικός]] φιλόσοφος, αραβικής καταγωγής
Ο Ιάμβλιχος έζησε σε μια ταραγμένη εποχή, μια περίοδο μεγάλων ζυμώσεων, κατά την οποία ένας πολιτισμικός κύκλος πλησιάζει στο τέλος του κι ένας καινούργιος ανοίγει. Τη μεταβατική αυτή περίοδο εμφανίζεται το φιλοσοφικό ρεύμα των νεοπλατωνικών. Με επίκεντρο αρχικά την [[Αλεξάνδρεια]], οι νεοπλατωνιστές εργάστηκαν με στόχο να συνθέσουν τις διδασκαλίες του [[Πυθαγόρας|Πυθαγόρα]], του [[Πλάτων|Πλάτωνα]], του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] και των [[Μυστήρια|Μυστηρίων]] σε ένα ενιαίο σύστημα, αναζωογονώντας την ψυχή του [[ελληνορωμαϊκός πολιτισμός|ελληνορωμαϊκού κόσμου]] που έβλεπαν να βυθίζεται γοργά στην πνευματική και την ηθική παρακμή. Η ανταπόκριση ήταν εντυπωσιακή. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η διδασκαλία τους διαδόθηκε στη Ρώμη και άλλες ρωμαϊκές μητροπόλεις, διαμορφώνοντας τρεις ιδιαίτερες σχολές: την Αλεξανδρινή, όπου διακρίνονται κυρίως ο [[Πλωτίνος]] και ο [[Πορφύριος]], την Αθηναϊκή, με κύριο εκπρόσωπο τον [[Πρόκλος|Πρόκλο]] και τη Συριακή, με κορυφαίο τον Ιάμβλιχο.
| |||