Λύσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Lucas559 (συζήτηση | συνεισφορές)
Drosoula (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 73:
Στην περίπτωση που ο δαγκωθείς άνθρωπος ασθενήσει, τα πράγματα είναι δύσκολα. Φάρμακο ιοστατικό που να σκοτώνει τον ιό της Λύσσας δεν είναι διαθέσιμο. Ο ασθενής χρειάζεται μονάδα εντατικής θεραπείας και άμεση έναρξη θεραπείας. Εάν υπάρξει υποψία έκθεσης στον ιό της λύσσας, ακόμα και αυτοί που έχουν εμβολιαστεί θα πρέπει, μετά την έκθεσή τους, να κάνουν μια περιορισμένη σειρά πρόσθετων ενέσεων αντιλυσσικού εμβολίου. Αυτοί που δεν έχουν εμβολιαστεί πριν από την έκθεσή τους στον ιό θα πρέπει, εφόσον εκτεθούν, να υποβληθούν σε μακρύτερης διάρκειας θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει ενέσεις αντιλυσσικού εμβολίου και αντιλυσσικής υπεράνοσης [[σφαιρίνη]]ς.<ref>Current Medical Diagnosis and Treatment, Editions Appleton 2012</ref>.
 
Σαν φυσικό αντιλυσσικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί το [[Κυνόρροδο]] (Rosa cantinacanina)<ref>{{cite book|last=DeSalle|first=keimeno: Brian Ward ; symvoulod ekdoses: Dr. Rob|title=Epidemies|year=2003|publisher=Erevnites|location=Athens|isbn=9603682659|pages=31}}</ref>. Οι αρχαίοι Έλληνες ηταν που προσπαθούσαν να θεραπεύσουν την λύσσα με εκχυλίσματα κυνόρροδου. ενώ ιστορικά γνωρίζουμε οι άλλες θεραπείες ήταν ο καυτηριασμός του δέρματος γύρω από τη δαγκωματιά, που ίσως εμπόδιζε την εξάπλωση της νόσου. Υπήρχε ακόμα ένας γιατρός οπού πρότεινε να γεμιστή η πληγή με μπαρούτι και να πυροδοτηθεί.{{πηγή}}
 
== Παραπομπές ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Λύσσα"