Λαττάκεια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 20:
 
[[Αρχείο:Tabiat Street And Rahman Mosque.jpg|thumb|250px|Άποψη της πόλης]]
Η '''Λαττάκεια''' ή '''Λατάκια''' (στα [[αραβικά]] : al-lāḏiqīya, اللاذقية, στα [[λατινικά]] : Laodicea ad Mare, στα [[αρχαία ελληνικά]] : Λαοδίκεια ἡ Πάραλος) είναι πόλη της [[Συρία]]ς, έδρα του ομώνυμου [[Κυβερνείο Λατάκεια|κυβερνείου]]. Πέρα από λιμάνι, η Λαττάκεια είναι σημαντικό κατασκευστικό κέντρο για τις γειτονικές αγροτικές πόλεις και χωριά. Σύμφωνα με την απογραφή του 2004, η Λαττάκεια έχει 383.786 κατοίκους. Είναι η πέμπτη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, μετά τη [[Δαμασκός|Δαμασκό]], το [[Χαλέπι]], τη [[Χομς]] και τη [[Χάμα]]. Στα νότια συνορεύει με την [[Ταρτούς]], στα ανατολικά με τη Χάμα, και με το [[Ιμπλίντ]] και την [[Τουρκία]] στα βόρεια.
 
Η πόλη αυτή, βρίσκεται σε τοποθεσία η οποία κατοικείται από αρχαιοτάτων χρόνων, κοντά στην αρχαία [[Ουγκαρίτ]]. Η πόλη, η οποία αποτέλεσε έδρα [[σατραπεία]]ς υπό το [[Σελευκίδες|Βασίλειο των Σελευκιδών]] έφερε τότε την ονομασία '''Λαοδίκεια ἡ εν Συρία''' ή '''Λαοδίκεια ἡ Πάραλος''', καθώς επανιδρύθηκε από τον [[Σέλευκος Α΄ Νικάτωρ|Σέλευκο Α΄]] ο οποίος έδωσε στην πόλη το όνομα της μητέρας του, [[Λαοδίκεια]]ς<ref>[[Στράβων]], ''Γεωγραφικά'', βιβλίο XVI, κεφ. 2, 4-5.</ref> και της κόρης του<ref>[[Ιωάννης Μαλάλας]], ''Χρονογραφία'', p. 199-204 (εκδόσεις Dindorf).</ref>. Μετά την ρωμαϊκή και βυζαντινή κυριαρχία στην περιοχή, αποτέλεσε τμήμα, κατά την περίοδο των [[Σταυροφορίες|Σταυροφοριών]], του [[Πριγκιπάτο της Αντιόχειας|Πριγκιπάτου της Αντιόχειας]], προτού επιστρέψει στα χέρια των [[Μαμελούκοι|Μαμελούκων Τούρκων]] και στη συνέχεια των Οθωμανών Τούρκων ([[Οθωμανική Αυτοκρατορία]]). Κατά την διάρκεια της περιόδου του [[Μεσοπόλεμος|Μεσοπολέμου]] αποτέλεσε πρωτεύουσα ενός βραχύβιου Κράτους των [[Αλαουΐτες|Αλαουϊτών]] υπό γαλλική ευθύνη. Tο 1944 έγινε μέρος της Συρίας.