Καθαρτήριο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο όρος '''Καθαρτήριο''', στα [[Λατινική γλώσσα|λατινικά]] '''Purgatorium''', αναφέρεται σε δόγμα της Ρωμαιοκ[[Καθολική Εκκλησία|Καθολικήςαθολικής Εκκλησίας]], σύμφωνα με το οποίο όσοι πεθαίνουν σε κατάσταση [[Θεία χάρη|θείας χάρης]] (δηλαδή οι [[Ψυχή|ψυχές]] οι οποίες κέρδισαν τον ουράνιο [[Παράδεισος|Παράδεισο]]), πρέπει να περάσουν από μία κατάσταση κάθαρσης για να φθάσουν στην αγιότητα ή «τελική θέωση», την οποία απαιτεί η είσοδος στον Παράδεισο.

Ενώ ο [[Δάντης Αλιγκέρι|Δάντης]] περιγράφει στη ''[[Θεία Κωμωδία]]'' το καθαρτήριο ως «προάστιο» ή «προθάλαμο» της [[Κόλαση|Κολάσεως]], ορθότερα θα μπορούσε να περιγραφεί ως «προθάλαμος του Παραδείσου». Στην πραγματικότητα, η κατάσταση ανυπομονησίας της ψυχής για την είσοδο στον Παράδεισο, πιθανόν να είναι η μόνη τιμωρία που υφίσταται η ψυχή. Οι ψυχές του Καθαρτηρίου μπορούν να ωφεληθούν από τις προσευχές των πιστών και την τέλεση της [[Θεία λειτουργία|θείαςΘείας λειτουργίαςΛειτουργίας]]. Έτσι, βασικό ρόλο στο Καθολικό Ρωμαιοκαθολικό δόγμα του Καθαρτηρίου παίζει η προσευχή υπέρ των νεκρών.