Σούφι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 3:
Με τον όρο '''Σούφι''' εννοούμε εκείνες τις πρώτες ασκητικές κοινότητες του [[Ισλάμ]], και οι οποίες εγκατέλειψαν τα εγκόσμια, πρεσβεύοντας ότι το ανθρώπινο πεπρωμένο εξαρτάται από την ανεξιχνίαστη θέληση του Θεού. Σε αυτές τις κοινότητες επικράτησε αρχικά το ασκητικό στοιχείο του [[Μυστικισμός|μυστικισμού]], ενώ με την πάροδο του χρόνου ο ασκητισμός θεωρήθηκε ως προκαταρκτικό στάδιο για την επίτευξη της πνευματικής ζωής. Ο μυστικισμός πήρε την θέση του ασκητισμού ως στόχος και επιδίωξη. Οι κοινότητες των Σούφι επηρεάστηκαν άμεσα από τις αρχαιότερες παραδόσεις και φιλοσοφίες της Ανατολής και της λεκάνης της Μεσογείου, όπως ο [[Νεοπλατωνισμός]], ο [[Γνωστικισμός]], ο [[Βουδισμός]] και ο [[Χριστιανισμός]]. Όλες αυτές οι διδασκαλίες έπαιξαν το ρόλο τους στην τελική διαμόρφωση της σουφικής διδασκαλίας, αφού σύμφωνα με τους Σούφι «όλες οι Παραδόσεις οδηγούν στην μια και μόνη αλήθεια».
Θεωρείται μυστική [[αίρεση]] που κυριάρχησε στις χώρες της Ανατολής, κυρίως στην [[Περσία]], και σύμφωνα με ειδικούς ενσωμάτωνε τα μυστικά δόγματα του [[Μουσουλμανισμός|μουσουλμανισμού]]. Είναι γνωστό από πολλές πηγές ότι στις τάξεις των Σούφι συντάχθηκαν οι πιο σοφοί άντρες της εποχής τους. Αν ο ισλαμικός νόμος καθορίζει πώς ακριβώς πρέπει να συμπεριφέρεται κάθε [[μουσουλμάνοι|μουσουλμάνος]], ποια είναι τα δικαιώματά του και οι υποχρεώσεις του απέναντι στον [[Θεός|Θεό]],και την Κοινότητα των πιστών, ο [[Σουφισμός]] αναφέρεται σε εκείνες τις θεωρητικές-θεολογικές παραμέτρους και αντίστοιχες πρακτικές που σχετίζονται με μια πιο άμεση
== Ετυμολογία και προέλευση ==
Η ανθρώπινη ύπαρξη αισθάνεται την ανάγκη υπέρβασης των νοητικών σχημάτων, των όποιων θρησκευτικών κανόνων και νόμων προς βιωματική συνάντηση του ''θείου''. Η τάση αυτή που εντοπίζει την αληθινή ευσέβεια όχι στην τυπική εφαρμογή κανόνων λετρείας, αλλά στην «αγαπητική προσέγγιση του Θείου», ονομάζεται [[σουφισμός]], (tasawwuf).
* Ετυμολογία ονομασίας: Şũfî (σούφι) στην [[αραβική γλώσσα]] σημαίνει αυτούς που φοράνε απλά μάλλινα ενδύματα και το όνομα αυτό υιοθετήθηκε ευρύτερα από το [[815]]μ.Χ. για τους [[μουσουλμάνοι|μουσουλμάνους]] [[ασκητισμός|ασκητές]].Oι ίδιοι οι σούφοι παρήγαγαν τη λέξη από ρίζα που έχει τη έννοια της αγνότητας, της καθαρότητας, δηλαδή την έννοια ŝafâ. Άλλοι συσχέτησαν τη λέξη suf ή sof προς την ελληνική
* Πηγές επίδρασης: Aυτό καθ'αυτό το υπέδαφος του [[Ισλάμ]] έδωσε τις αφετηρίες διαμόρφωσής του. Η προσδοκία του τέλους, η αίσθηση ότι ο κόσμος είναι παροδικός και η ζωή χωρίς νόημα αν δεν σχετίζεται με τον [[Θεός|Θεό]] γέννησαν την διάθεση φυγής. Η περί εσχάτων διδασκαλία του [[Ισλάμ]] καθώς τονίζει τον φόβο της κρίσης του [[Αλλάχ]]
Η κίνηση των [[σουφισμός|σούφι]] επηρεάσθηκε από τον [[χριστιανικός ασκητισμός|χριστιανικό ασκητισμό]] ο οποίος ακμάζει την ίδια περίοδο σε [[Συρία]], [[Μεσοποταμία]] και [[Περσία]]. Από τους [[Χριστιανικός ασκητισμός|χριστιανούς ασκητές]], [[Ορθοδοξία|ορθόδοξους]] ή [[Μονοφυσιτισμός|μονοφυσίτες]] (ραχίμπ) έλαβαν τον μάλλινο απλό χιτώνα (Şũfî), ο οποίος έγινε το χαρακτηριστικό τους διακριτικό και από τον οποίο έλαβαν την ονομασία τους. Επίσης την πρακτική της [[προσευχή|προσευχής]] και του κανόνες της άσκησης.
Από το [[Νεοπλατωνισμός|νεοπλατωνισμό]] τη θεώρηση της [[γνώση|γνώσης]] της φώτισης και της έκστασης. Από το [[γνωστικισμός|γνωστικισμό]] τις περί φωτός και σκότους αντιλήψεις. Τέλος από το [[Βουδισμός|Βουδισμό]] τη θεώρηση του υψίστου σκοπού των σούφι της «φανά» που είναι η ιδέα για το σβήσιμο του ατομικού εγώ στο καθολικό Ον, το Θεό, έννοια ανάλογη με τη [[βουδισμός|βουδιστική]] [[Νιρβάνα]].<ref> όπ.π.σελ.179</ref> Αντικειμενικός σκοπός τους είναι η προσέγγιση της αλήθειας, ενώ κάθε νέο μέλος, ο νεόφυτος δηλαδή, καλούνταν «να επιβιβασθεί σε ένα σκάφος που πλέει στη θάλασσα της αμφιβολίας», ώστε να αρχίσει τις έρευνές του που τελικά θα τον οδηγήσουν στην αλήθεια.
[[File:Mevlana Konya.jpg|thumb|right|250px|Χορός δερβίσιδων]]
Ουσιαστικά διακρίνονται τέσσερις βαθμοί μύησης ή τέσσερα στάδια: Ο πρώτος είναι ο προκαταρκτικός και σε αυτόν ο μυούμενος καλείται να τηρήσει τις διάφορες και γνωστές σε όλους τελετές του μουσουλμανισμού, ώστε να μην κινδυνεύει να παρεξηγηθεί από τους αδαείς και τους αμόρφωτους που δεν κατανοούν τη βαθύτερη σημασία τους. Στο δεύτερο βαθμό εισέρχεται «εντός του φράκτου του σουφισμού», στο πλαίσιο του οποίου υποκαθιστά τις παραπάνω εκδηλώσεις με μια πνευματική λατρεία. Ο τρίτος βαθμός είναι αυτός της σοφίας, ενώ εκείνος που φτάνει σε αυτόν υποτίθεται ότι απέκτησε υπερφυσική γνώση και έγινε ίσος με τους αγγέλους. Ο τέταρτος και τελευταίος βαθμός καλείται αλήθεια, αφού ο άνθρωπος που μυήθηκε σε αυτόν την έχει ήδη κατακτήσει και έχει έτσι ενωθεί ολοκληρωτικά με το [[Θεός|Θεό]]. Σε όλους τους βαθμούς υπάρχουν μυστήρια και μυστικά που ουδέποτε αποκαλύπτονται στους βέβηλους.
|