Ομάδα Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Ομάδα Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού''', που μερικές φορές αποκαλούνταν '''Ομάδα των 15''', ήταν μια φράξια που διαφωνούσε, μέσα στο Σοβιετικό Κομμουνιστικό Κόμμα στις αρχές της δεκαετίας του 1920.

Η Ομάδα σχηματίστηκε τον Μάρτιο του 1919 στο 8ο Συνέδριο του Κόμματος. Αποτελείτο κυρίως από διανοουμένους Μπολσεβίκους που ασκούσαν κριτική στην ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος και του [[Βλαντιμίρ Λένιν]] για υπερβολικό συγκεντρωτισμό της πολιτικής εξουσίας στο κόμμα, αφαίρεση της πρωτοβουλίας από τις τοπικές οργανώσεις του κόμματος και αυστηρό έλεγχο από πάνω στην βιομηχανία, το Κόμμα και την τοπική αυτοδιοίκηση. Αντί της δικτατορίας του Κόμματος που υπήρχε, η Ομάδα υποστήριζε επιστροφή στην δικτατορία του προλεταριάτου.

Οι αρχικοί ηγέτες της ομάδας ήταν οι [[Παλαιοί Μπολσεβίκοι]] [[Βαλεριάν Ομπολένσκι-Οσίνσκι]], [[Βλαντιμίρ Σμιρνόφ]], [[Τιμοφέι Σαπράνοφ]], Β.Ν. Μαξιμόφσκι, Μ. Σ. Μπογκουσλάφσκι, Α.Ζ. Καμένσκι και Ραφαΐλ. Η επιρροή τους μέσα στο κόμμα, πάντα περιορισμένη, ανέβηκε στο 9ο Συνέδριο του Κόμματος τον Μάρτιο – Απρίλιο 1920 όταν τους δόθηκε μερική υποστήριξη σε κάποια θέματα από ανώτερους σε βαθμό Κομμουνιστές όπως ο [[Μιχαήλ Τόμσκι]] και ο Κονσταντίν Γιουρένεφ. Παρ’ όλα αυτά, οι προτάσεις τους καταψηφίστηκαν. Ήταν ενεργοί στην εσωκομματική “συνδικαλιστική συζήτηση”<ref>Η κάθε αντιπολιτευτική ομάδα διατύπωσε τις δικές της απαιτήσεις.Ζητούσαν την μετατροπή των εργατικών συνδικάτων σε εξάρτημα του κρατικού μηχανισμού,</ref> στα τέλη του 1920 – αρχές 1921 όταν το Κόμμα διασπάστηκε σε πολλές παρατάξεις, αλλά δεν συγκέντρωσαν αρκετή υποστήριξη και η φράξια άρχισε να αργοπεθαίνει μετά το 10ο Συνέδριο του Κόμματος τον Μάρτιο του 1921.

Οι ηγέτες της Ομάδας συνέχισαν να διαμαρτύρονται γι’ αυτό που θεώρησαν σταδιακή κατάργηση της εσωκομματικής δημοκρατίας στις αρχές της δεκαετίας του 1920 και προσχώρησαν στην [[Αριστερή Αντιπολίτευση]] του [[Λέον Τρότσκι|Λέοντος Τρότσκι]] το 1923. Το 1926 ο Σαπράνοφ και ο Σμιρνόφ σχημάτισαν την “Ομάδα των 15”, η οποία εντάχθηκε στην Ενωμένη Αντιπολίτευση με επικεφαλής τους Τρότσκι, [[Γκριγκόρι Ζινόβιεφ]] και [[Λεβ Κάμενεφ]]. Διαγράφηκαν από το Κομμουνιστικό Κόμμα στο 15ο Συνέδριο του Κόμματος τον Δεκέμβριο του 1927 μαζί με τους υπόλοιπους της Ενωμένης Αντιπολίτευσης. Ο Ομπολένσκι-Οσίνσκι παρακολούθησε το Παγκόσμιο Σοσιαλιστικό Οικονομικό Συνέδριο που διοργάνωσε το Διεθνές Ινστιτούτο Βιομηχανικών Σχέσεων στο Vereeniging Koloniaal Institute του Άμστερνταμ. Ήταν η πρώτη φορά που Σοβιετικοί αξιωματούχοι ταξίδεψαν στην Δύση για να συζητήσουν πως λειτουργούσε το Πενταετές Σχέδιο.<ref>Alchon, Guy (1992). "Mary Van Kleeck and Scientific Management". In Nelson, Daniel. A Mental Revolution: Scientific Management since Taylor. Columbus: Ohio State University Press.</ref> Εκτελέστηκε το 1938. Παρ’ όλο που κάποιοι από αυτούς μετανόησαν και έγιναν και πάλι δεκτοί στο Κόμμα στις αρχές του 1930, εκκαθαρίστηκαν και εκτελέστηκαν με κατασκευασμένες κατηγορίες κατά την Μεγάλη Εκκαθάριση στα τέλη της δεκαετίας του 1930.