Συμπεριφορισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

O [[Μπ. Φ. Σκίνερ]] ενίσχυσε την οπτική του συμπεριφορισμού με την θεωρία του περί συντελεστικής συμπεριφοράςμάθηση. Κατά την συντελεστική συμπεριφορά η δράση επιφέρει κάποιο ερέθισμα, το οποίο με τη σειρά του επιφέρει μια αντίδραση. Για παράδειγμα η δράση του να ανοίξω την τηλεόραση επιφέρει το ερέθισμα της αγαπημένης μου τηλεοπτικής σειράς το οποίο εν συνεχεία προκαλεί συναισθήματα χαράς (αντίδραση). Ο Σκίνερ παρατήρησε πειραματικά πως μπορούσε να προγραμματίσει μέσω της επιβράβευσης μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, δημιουργώντας αυτό που θα ονόμαζε «[[συντελεστική εξαρτημένη μάθηση]]». Επιπλέον, επεκτείνοντας τις έρευνές του πειραματιζόμενος με τον ρυθμό της επιβράβευσης, ανακάλυψε πως η επιβράβευση με τυχαίο ρυθμό είχε σαν αποτέλεσμα τα άτομα να συμπεριφέρονται ως εξαρτημένα και πως σε σχέση με την τακτική επιβράβευση, η συμπεριφορά που προκύπτει από την τυχαία επιβράβευση εξουδετερωνόταν δυσκολότερα.