Γκάνταλφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
T.karav (συζήτηση | συνεισφορές)
Δημιουργήθηκε από μετάφραση της σελίδας "Gandalf"
T.karav (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
 
== Χαρακτηριστικά ==
 
[[Αρχείο:Emblema_Gandalf.svg|μικρογραφία]]
Ο Τόλκιν ασχολείται με τον Γκάνταλφ στο δοκίμιό του για τους ''Ιστάρι'', στο έργο ''[[Ατέλειωτες Ιστορίες]]''. Περιγράφει τον Γκάνταλφ ως τον τελευταίο μάγο που εμφανίζεται στη [[Μέση Γη|Μέση-γη]], και ως κάποιον που φαινόταν λιγότερο ψηλός από τους άλλους, γηραιότερος, με γκρίζα μαλλιά, ντυμένος στα γκρι και στηριζόταν στη ράβδο του. Ωστόσο, το ξωτικό ''Κίρνταν'' που τον γνώρισε κατά την άφιξη του, τον θεωρούσε "το μεγαλύτερο πνεύμα και το πιο σοφό" και του έδωσε το δαχτυλίδι της δύναμης ''Νάρυα'', το Δαχτυλίδι της Φωτιάς, που είχε πάνω μία "κόκκινη" πέτρα. Ο Τόλκιν συνδέει ρητά το Γκάνταλφ με το στοιχείο της φωτιάς.
 
Γραμμή 15:
Ο Γκάνταλφ ο Γκρίζος ήταν ο τελευταίος ''Ιστάρι'' που έφτασε στο ''Μίθλοντ''. Φαινόταν ο γηραιότερος και κοντύτερος, αλλά ο ''Κίρνταν ο Ναυπηγός'' αισθάνθηκε ότι είχε τεράστιο εσωτερικό μεγαλείο, στην πρώτη τους συνάντηση στα ''Γκρίζα Λιμάνια'', και του έδωσε το ''Νάρυα'', το Δαχτυλίδι της Φωτιάς.  Ο [[Σάρουμαν]] αργότερα έμαθε για το δώρο και αγανάκτησε. Ο Γκάνταλφ έκρυψε το δαχτυλίδι, και δεν ήταν ευρέως γνωστό μέχρι που έφυγε με τους άλλους δαχτυλιδοκουβαλητές στο τέλος της Τρίτης Εποχής, ότι εκείνος και όχι ο ''Κίρνταν'', ήταν ο κάτοχος του τρίτου δαχτυλιδιού των Ξωτικών.
 
Η σχέση του Γκάνταλφ με τον Σάρουμαν, του επικεφαλής του τάγματος, ήταν τεταμένες. Οι Μάγοι είχαν την διαταγή να βοηθούν τους Ανθρώπους, τα Ξωτικά και τους Νάνους, αλλά μόνο μέσω συμβουλών.  Ήταν απαγορευμένο να χρησιμοποιούν βία για να κυριαρχήσουν  πάνω τους, κάτι που ο ''Σάρουμαν'' δε λάμβανε υπόψη.
 
==== Το Λευκό Συμβούλιο ====