Ακροστιχίδα (λογοτεχνία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 12:
|pages = 29
|isbn = 978-960-503-298-2
}}</ref> το είδος του [[Ποίηση| ποιήματος]], όπου τα αρχικά γράμματα των στίχων ή των στροφών του σχηματίζουν μια ενδεικτική λέξη ή φράση ακόμα και το [[αλφάβητο]]<ref group="Σημ">Αλφαβητική ακρδοστιχίδα.</ref>.
==Ιστορία==
Γραμμή 28:
}}</ref>. Οι αρχαίοι λαοί τη χρησιμοποιούσαν στα ποιήματα τους ως μνημονικό τέχνασμα, για να διασφαλίζεται η αρτιότητα του ποιητικού κειμένου.
Ακροστιχίδες συναντούνται και στην [[Παλαιά Διαθήκη]], όπως εκείνη του 119ου ψαλμού με το εβραϊκό αλφάβητο.
Στη ρωμαϊκή εποχή<ref>
Γραμμή 41:
|pages =
|isbn =
}}</ref> στο είδος αυτό διακρίθηκαν οι Λατίνοι [[Ποίηση| ποιητές]] ''Έννιος'' και ''Πλαύτος''.
Στη διάρκεια των πρωτοχριστιανικών χρόνων και αργότερα στη μεσαιωνική εποχή τα ακροστιχικά κείμενα είχαν διαδοθεί ευρύτατα. Περιώνυμη υπήρξε στους χρόνους των χριστιανικών διωγμών η ακροστιχίδα της λέξης ''ιχθύς'' που σήμαινε ''Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ''. Μάλιστα η εν λόγω λέξη είχε αποβεί και μυστικό σύμβολο αναγνώρισης των χριστιανών.
Ιδιαίτερα καλλιεργήθηκε στο [[Βυζάντιο]]<ref>
{{cite book
|author =
Γραμμή 56:
|pages = 15
|isbn =
}}</ref> και μάλιστα στην εκκλησιαστική υμνολογία. Πολλοί υμνογράφοι και μεταγενέστεροι [[Λογοτεχνία| λογοτέχνες]], κάτω από τα αρχικά γράμματα των στίχων ή των στροφών<ref group="Σημ">Ειρμών.</ref> κρύβουν το όνομα τους ή ολόκληρη φράση<ref group="Σημ">Αυτό πολλές φορές στη λογοτεχνία γίνεται και με το τελευταίο γράμμα των στίχων ή και των στροφών.</ref>.
==Μορφή==
Υπάρχουν δύο μορφές ακροστιχίδας στην [[ποίηση]]:
*Στην πρώτη σχηματίζεται μόνο στα αρχικά γράμματα των στίχων ή των στροφών και λέγεται μονή ακροστιχίδα.
*Στη δεύτερη σχηματίζεται στα αρχικά και στα τελευταία γράμματα των στίχων ή των στροφών και λέγεται διπλή ακροστιχίδα.
==Νεοελληνική Λογοτεχνία==
Στη [[νεοελληνική λογοτεχνία]] καλλιεργήθηκε κυρίως από τους υποστηρικτές της καθαρεύουσας<ref>
{{cite book
|author = Γιάννης Α. Σάραλης
Γραμμή 75:
|pages = 182-184
|isbn = 960-05-0283-8
}}</ref>. Το περιεχόμενο τους ήταν ερωτικό και οι [[ποίηση| ποιητές]] τις γράφανε προπάντων σε λευκώματα και ημερολόγια, σύμφωνα με το κλίμα που είχε επικρατήσει εκείνη την εποχή στους φιλολογικούς κύκλους<ref group="Σημ">Ή φιλολογικά σαλόνια.</ref>.
Ασχολήθηκαν με το εν λόγω είδος πολλοί νεοέλληνες ποιητές, όπως ο
{{cite book
|author = ΣΟΦΟΚΛΗ Γ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Γραμμή 118:
</blockquote>
Ακολουθεί αντιπροσωπευτικό ποίημα του
{{cite book
|author = Ημερολόγιο
| |||