Μπελβεντέρε (Βιέννη): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
έναρξη λήμματος, εισαγωγή φωτογραφιών, διαχωρισμός ενοτήτων, επεξεργασία ιστορίας, εισαγωγή παραπομπών |
επεξεργασία ιστορίας, διάρθρωση υποενοτήτων |
||
Γραμμή 60:
|σημειώσεις=
}}
Το '''Μπελβεντέρε''' είναι ένα κτιριακό συγκρότημα στη [[Βιέννη]], το
==Ιστορία==
===Επί ιδιοκτησίας του πρίγκηπα Ευγένιου===
Ο Πρίγκηπας Ευγένιος αγόρασε το 1697 ένα οικόπεδο νοτιοανατολικά του κέντρου της Βιέννης, στον δρόμο προς Ουγγαρία, για την ανέγερση εξοχικής κατοικίας. Ο Πρίγκηπας είχε λάβει μέρος στην [[Δεύτερη πολιορκία της Βιέννης|υπεράσπιση της Βιέννης]] από τους [[Τουρκία|Τούρκους]] το [[1683]] όπως και σε άλλες μάχες κατά των [[Οθωμανοί|Οθωμανών]] και χάρη στην ανδρεία που είχε επιδείξει, είχε αμειφθεί πλουσιοπάροχα από τον [[Οίκος των Αψβούργων|Αψβούργο]] αυτοκράτορα [[Λεοπόλδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Λεοπόλδο]]. Το 1712 ξεκίνησε η κατασκευή του Κάτω Μπελβεντέρε και το 1717 του Άνω Μπελβεντέρε με αρχιτέκτονα τον Γιόχαν Λούκας φον Χίλντεμπραντ. Το
===Επί ιδιοκτησίας των Αψβούργων===
Το 1752 αγοράστηκε από την αυτοκράτειρα [[Μαρία Θηρεσία]]. Για κάποια χρόνια το συγκρότημα δεν χρησιμοποιήθηκε αλλά τον Απρίλη του 1770 δόθηκε ένας μεγαλοπρεπέστατος χορός μεταμφιεσμένων<ref>
{{cite book
Γραμμή 77 ⟶ 79 :
}}</ref> με 16.000 καλεσμένους για τον γάμο της κόρης της αυτοκράτειρας, [[Μαρία Αντουανέτα|Μαρίας Αντουανέτας]] με τον διάδοχο του γαλλικού θρόνου, τον μετέπειτα [[Λουδοβίκος ΙΣΤ΄|Λουδοβίκο ΙΣΤ΄]].
Το 1776 η Μαρία Θηρεσία και ο γιος της, μετέπειτα αυτοκράτορας [[Ιωσήφ Β΄ των Αψβούργων]] αποφάσισαν τη μεταφορά της αυτοκρατορικής πινακοθήκης στο Άνω Μπελβεντέρε. Ο λόγος ήταν ότι η συλλογή, που μέχρι τότε στεγαζόταν στο παλάτι της Βιέννης, έπρεπε να ανοίξει στο κοινό, βάσει των ιδεών της πεφωτισμένης μοναρχίας, που πρέσβευε ο Ιωσήφ<ref>
{{cite web
|author =
Γραμμή 89 ⟶ 91 :
Στις αρχές του 19ου αιώνα το Κάτω Μπελβεντέρε χρησίμευσε κυρίως ως κατοικία μελών της οικογένειας των Αψβούργων, όπως της εξόριστης από τη Γαλλία, [[Μαρία Θηρεσία της Γαλλίας|Μαρίας Θηρεσίας Καρλότας]], μοναδικής επιζήσασας από τα παιδιά του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΣΤ' και της Μαρίας Αντουανέτας.
Το 1811 ο αυτοκράτορας [[Φραγκίσκος Β´ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Φραγκίσκος Α΄]] μετέφερε την αυτοκρατορική συλλογή από το κάστρο του Άμπρας στο Κάτω Μπελβεντέρε και λίγο αργότερα, το 1833, μεταφέρθηκε εκεί και μια συλλογή αιγυπτιακών αρχαιοτήτων. Το 1888, με την ίδρυση του [[Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης|Μουσείο ιστορίας της Τέχνης]] όλες οι αυτοκρατορικές συλλογές του Μπελβεντέρε μεταφέρθηκαν στο νέο μουσείο.
Το 1896 ο αυτοκράτορας [[Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας|Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄]] αποφάσισε να γίνει το Άνω Μπελβεντέρε κατοικία του διαδόχου του θρόνου, του ανιψιού του [[Φραγκίσκος Φερδινάνδος της Αυστρίας|Φραγκίσκου Φερδινάνδου. Μετά τη [[Δολοφονία του Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου της Αυστρίας|δολοφονία του Φραγκίσκου Φερδινάνδου]] το 1914, το Μπελβεντέρε δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ πια ως κατοικία.
Στο δε Κάτω Μπελβεντέρε δημιουργήθηκε το 1903 η Κρατική Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης, η πρώτη Πινακοθήκη για τα νέα καλλιτεχνικά ρεύματα στην Αυστρία, και ειδικά για το κίνημα του [[Ζετσεσιονισμός|Ζετσεσιονισμού]]. Εδώ βρήκαν θέση και έργα των [[Βίνσεντ βαν Γκογκ]], [[Κλοντ Μονέ]] κ.ά.
===Επί ιδιοκτησίας του Αυστριακού κράτους===
Μετά το τέλος του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκοσμίου Πολέμου]] και την κατάρρευση του οίκου των Αψβούργων, το Μπελβεντέρε πέρασε στα χέρια του Αυστριακού κράτους. Στο Άνω Μπελβεντέρε φιλοξενήθηκαν έργα του βιεννέζικου ρεύματος Μπίντερμαγερ ενώ στο Κάτω Μπελβεντέρε δημιουργήθηκε ένα κανονικό μουσείο μπαρόκ με έργα του 17ου και 18ου αιώνα, όπου ξεχώριζαν οι περίφημες προτομές του [[Φραντς Ξάβερ Μέσερσμιτ]]. Στον Πορτεκαλεώνα μπορούσε κανείς να θαυμάσει έργα του 20ού αιώνα, μεταξύ των οποίων τα αριστουργήματα του [[Γκούσταβ Κλιμτ]] και του [[Έγκον Σίλε]].
Ο [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]] προκάλεσε μεγάλες ζημιές στο συγκρότημα και το μουσείο έκλεισε μέχρι το 1953. Στον Πορτοκαλεώνα τοποθετήθηκε η συλλογή [[μεσαίωνας|μεσαιωνικής]] αυστριακής τέχνης, με έργα από τον 13ο έως τον 16ο αιώνα. Αυτή η συλλογή όπως και η μπαρόκ συλλογή του Κάτω Μπελβεντέρε μεταφέρθηκαν το 2007-2008 στο Άνω Μπελβεντέρε, έτσι ώστε να γίνει εφικτή μια ριζική αναδιάρθρωση του εκθεσιακού χώρου στον Πορτοκαλεώνα και στο Κάτω Μπελβεντέρε. Οι δυο αυτοί χώροι χρησιμοποιούνται πλέον για περιοδικές εκθέσεις ενώ στο Άνω Μπελβεντέρε υπάρχουν όλες οι συλλογές του μουσείου από τον Μεσαίωνα μέχρι τον 20ό αιώνα.
==Κάτω Μπελβεντέρε (Unteres Belvedere)==
[[Αρχείο:Wien-UnteresBelvedere-7.jpg| μικρογραφία | Η πρόσοψη του Κάτω Μπελβεντέρε]]
*Ο μαρμάρινος προθάλαμος: ήταν η κύρια είσοδος του μεγάρου. Έχει ύψος δυο ορόφων και η δομή του μιμείται την αρχιτεκτονική των αψίδων του θριάμβου ενώ η διακόσμηση με λάφυρα πολέμου και αιχμαλώτους είναι αναφορά στις πολεμικές επιτυχίες του πρίγκηπα Ευγένιου. Αντιθέτως τα γύψινα οβάλ μενταγιόν που παρουσιάζουν σκηνές από τη ζωή του [[Απόλλωνας|Απόλλωνα]] υπενθυμίζουν τα αισθητικά ενδιαφέροντα του πρίγκηπα. Η [[νωπογραφία]] της οροφής, φιλοτεχνημένη από τον Μαρτίνο Αλτομόντε παριστάνει τον Απόλλωνα στο άρμα του ήλιου. Ο Ευγένιος εμφανίζεται σαν γυμνός ήρωας ενώ ο [[Ερμής (μυθολογία)|Ερμής]] ανακοινώνει τα δώρα του [[Πάπας|Πάπα]] για τις επιτυχίες του πρίγκηπα εναντίον των Τούρκων στη μάχη του Πετερβαρντάιν το 1716.
*Η μαρμάρινη πινακοθήκη
*Η αίθουσα με γκροτέσκα μοτίβα
*Η χρυσή αίθουσα
==Άνω Μπελβεντέρε (Oberes Belvedere)==
[[Αρχείο:20080215-18 Wenen (239).jpg| μικρογραφία | Η πίσω όψη του Άνω Μπελβεντέρε]]
*Η αίθουσα Terrena: 4 [[Άτλας (μυθολογία)|Άτλαντες]] σηκώνουν στους ώμους τους τη γύψινη θολωτή οροφή. Οι Άτλαντες προστέθηκαν για λόγους στατικής από τον Χίλντεμπραντ το 1732/33. Ο χώρος από τις 3 πλευρές περιβάλλεται από τζαμαρίες. Από τη μια μεριά έχει έξοδο στους κήπους και από την άλλη βρίσκεται η επιβλητική σκάλα. Έτσι, μπορούσε να λειτουργεί ταυτόχρονα και ως περίπτερο κήπου και ως προθάλαμος του μεγάρου.
*Η επιβλητική σκάλα
*Η αίθουσα Καρλόνε
*Η μαρμάρινη αίθουσα
*Το παρεκκλήσι
==Κήποι==
[[Αρχείο:Belvedere Palace's Gardens.JPG| μικρογραφία | Ο κήπος ανάμεσα στα δυο μέγαρα]]
Το 1715 ξεκίνησε η διαμόρφωση των κήπων από τον Ντομινίκ Ζιράρ
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
| |||