Γουλιέλμος Α΄ της Σικελίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Οικογένεια: Η ελληνική αρίθμηση θέλει τόνο |
|||
Γραμμή 48:
Η πολιτική του Μάιο οδήγησε σε μια γενική συνωμοσία των ευγενών· τον Νοέμβριο του 1160 ο Μάιο δολοφονήθηκε από τον Ματθαίο Μπονέλο, ηγέτη των Σικελών βαρόνων. Οι ευγενείς είχαν απώτερο σκοπό την αντικατάσταση του Γουλιέλμου Α΄ από τον πρωτότοκο υιό του Ρογήρο Δ΄, που θα ήταν λιγότερο δυνατός. Μετά από αυτό στο παλάτι ήλθε ο [[Σίμων του Τάραντος|Σίμων]], νόθος υιός του Ρογήρου Β΄ και ο [[Τανκρέδος της Σικελίας|Τανκρέδος]], νόθος υιός του Ρογήρου Γ', πρωτότοκου υιού του Ρογήρου Β΄. Ο βασιλιάς αιχμαλωτίσθηκε με την οικογένειά του και η ζωή του μόλις που σώθηκε από τον καγκελάριο Ριχάρδο της Μάντρα. Ο υιός του Ρογήρος Δ΄ παρήλασε στους δρόμους και ανακοινώθηκε ότι η στέψη του θα γίνει σε τρεις ημέρες. Όταν οι συνωμότες κρατούσαν τον Γουλιέλμο Α΄ σκεπτόμενοι την καθαίρεση ή τον θάνατό του, ο λαός και ο στρατός συσπειρώθηκαν γύρω του και με τη δύναμή τους ο βασιλιάς κατέβαλε τους συνωμότες, τιμώρησε τον Μπονέλο με τύφλωση και έκαψε την πόλη Μπούτερα που είχε εξεγερθεί. Όμως, κατά την εισβολή του λαού και του στρατού στο παλάτι για την απελευθέρωση του βασιλιά, ο Ρογήρος Δ΄ τραυματίστηκε θανάσιμα από εξοστρακισθέν βέλος.
Ελεύθερος πια από τους ευγενείς, ο Γουλιέλμος Α΄ εμπιστεύθηκε τη διακυβέρνηση σε άνδρες που μαθήτευσαν στη σχολή του Μάιο σχηματίζοντας μία τριανδρία, αποτελούμενη από τον μέγα πρωτονοτάριο, που έγινε ο Ματθαίος ντ' Άγελλο, τον καγκελάριο, που έγινε ο Συλβέστερ κόμης του Μαρσίκο και τον επίσκοπο των Συρακουσών, που ήταν ο Πάλμερ. Έγινε ένθερμος υποστηρικτής του πάπα εναντίον του βασιλιά της Γερμανίας και ο εκλεγείς το 1165 [[Πάπας Αλέξανδρος Γ΄|πάπας Αλέξανδρος
Απεβίωσε το επόμενο έτος και ετάφη αρχικά στον Καθεδρικό του Παλέρμο. Μετακινήθηκε αργότερα από τον υιό του Γουλιέλμο Β' στον Καθεδρικό του Μονρεάλε, όταν ο ναός αυτός ολοκληρώθηκε.
| |||