Νίκος Κωνσταντόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 28:
|λήξη4 = 2007
|αξίωμα5 =
|έναρξη5 = [[2 Ιουλίου]] [[1989]]
|λήξη5 = [[12 Οκτωβρίου]] [[1989]]
Γραμμή 43:
|ιστοσελίδα =
}}
Ο '''Νίκος Κωνσταντόπουλος''' ([[8 Ιουνίου]] [[1942]]) είναι [[Έλληνες|Έλληνας]] πολιτικός και δικηγόρος. Έχει
Καθώς η θητεία του [[Κωστής Στεφανόπουλος|Κωστή Στεφανόπουλου]] πλησίαζε στο τέλος της, ο Κωνσταντόπουλος εμφανίστηκε ως ένα από τα φαβορί να τον αντικαταστήσουν στην Προεδρία της Δημοκρατίας χωρίς όμως να υπάρξει συνέχεια.
== Βιογραφικό ==
Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε στις [[8 Ιουνίου]] [[1942]] στα [[Κρέστενα]] Ηλείας (καταγωγή [[Γρύλλος Ηλείας]]), και σπούδασε νομικά στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]]. Ως φοιτητής της [[Σχολή Νομικών Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών|νομικής]], συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα ως υποστηρικτής του [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεωργίου Παπανδρέου]] και μέλος της νεολαίας της [[Ένωση Κέντρου|Ένωσης Κέντρου]]. Διετέλεσε πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής Συλλόγων του Πανεπιστημίου Αθηνών (Δ.Ε.Σ.Π.Α.) κατά το διάστημα 1963-1965, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της [[Σύλλογος φοιτητών|Ε.Φ.Ε.Ε.]] (1964-1965) και γραμματέας της [[Ελληνική Δημοκρατική Νεολαία|Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας Ε.ΔΗ.Ν.]] (1965-1966). Αν και στήριζε τον Γεώργιο Παπανδρέου, ο Κωνσταντόπουλος είχε διαφωνίες με τον [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα]], τον οποίο κατηγορούσε για προσπάθεια απόλυτου ελέγχου της Νεολαίας για ιδιοτελείς σκοπούς, ενώ με τη σειρά του ο Ανδρέας έκρινε πως η δράση του Κωνσταντόπουλου ήταν ύποπτη και διασπαστική. Στη διάρκεια της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|χούντας]] του 1967-1974, οι ιδέες του έγιναν πιο ριζοσπαστικές, και ως μέλος της [[Δημοκρατική Άμυνα|Δημοκρατικής Άμυνας]], αντιστασιακή ομάδα κατά της χούντας, συνελήφθη το [[1970]], βασανίστηκε, καταδικάστηκε σε φυλάκιση οκτώ ετών και αποφυλακίστηκε το [[1973]].
== Πολιτική διαδρομή ==
Γραμμή 54 ⟶ 53 :
== Αρχηγός του Συνασπισμού ==
Έγινε ιδρυτικό και ηγετικό μέλος του κόμματος του [[Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας|Συνασπισμού]] το 1989 και διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος (1989-1993). Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1990|εκλογές του 1990]] εξελέγη μέλος του [[Βουλή των Ελλήνων|κοινοβουλίου]] ως βουλευτής Επικρατείας. Διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση συνασπισμού του [[Τζαννής Τζαννετάκης|Τζαννή Τζαννετάκη]] μαζί με τη [[Νέα Δημοκρατία]]. Αυτή η ασυνήθιστη αριστερά-συντηρητική συμμαχία, συν το γεγονός ότι ο Κωνσταντόπουλος ήταν ένας από τους κατηγόρους κατά τις δίκες του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]], αλλά και προσωπικά ζητήματα, έκαναν τον Κωνσταντόπουλο στόχο σοβαρής κριτικής, ενώ η εφημερίδα [[Αυριανή]] προσπάθησε να τον εξευτελίσει τελείως. Όλα αυτά είχαν σημαντικό αντίκτυπο στη δημόσια εικόνα του, ενώ ο χώρος της κεντροαριστεράς τον θεωρούσε προδότη και
Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1993|βουλευτικές εκλογές του 1993]] η αποτυχία του Συνασπισμού να περάσει το ποσοστό του 3% και να εισέλθει στη Βουλή ήταν σχεδόν καταστροφική για το κόμμα. Η [[Μαρία Δαμανάκη]], που ήταν τότε πρόεδρος του ΣΥΝ, παραιτήθηκε από τη θέση της, και ο Κωνσταντόπουλος εξελέγη αρχηγός του κόμματος στο έκτακτο Συνέδριο του Συνασπισμού στις 19 Δεκεμβρίου 1993. Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1996|εκλογές του 1996]] ο ΣΥΝ επανήλθε στο κοινοβούλιο με ποσοστό 5,2% πανελλαδικά, μια επιτυχία που πιστώθηκε σε μεγάλο βαθμό στον Κωνσταντόπουλο. Επανεξελέγη Πρόεδρος του Συνασπισμού τον Μάρτιο του 1996, από το 2ο Συνέδριο, και τον Ιούνιο του 2000 από το 3ο Συνέδριο του κόμματος. Εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών στις εκλογές του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1996|1996]], του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2000|2000]] και του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2004|2004]]. Τον Ιούνιο του 2004 ανακοίνωσε την απόφασή του να μη θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος, έπειτα από τα απογοητευτικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών και την εσωκομματική κριτική που δεχόταν. Ύστερα από το 4ο τακτικό συνέδριο του κόμματος (Δεκέμβριος 2004) νέος πρόεδρος του Συνασπισμού εκλέχτηκε ο [[Αλέκος Αλαβάνος]].
== Επαγγελματικά ==
Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος έχει εργαστεί ως δικηγόρος, με εξειδίκευση σε διάφορα θέματα θεσμικών μεταρρυθμίσεων, του εκσυγχρονισμού του νόμου, το ποινικό δίκαιο και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών. Η επιλογή του ως προέδρου της [[Παναθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Παναθηναϊκός]] τον βρήκε στην [[Άμφισσα]] όπου συμμετείχε, μαζί με την κόρη του Ζωή, στη δίκη της δολοφονίας του 15χρονου [[Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος|Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου]], ως δικηγόρος της οικογένειάς του. Ο Κωνσταντόπουλος έχει πολύ καλές και φιλικές σχέσεις τόσο με την [[οικογένεια Βαρδινογιάννη]], όσο και με τον [[Παύλος Γιαννακόπουλος|Παύλο Γιαννακόπουλο]] και τον [[Αριστείδης Αλαφούζος|Αριστείδη Αλαφούζο]]. Αυτές οι σχέσεις του έχουν γίνει κατά καιρούς αντικείμενο κριτικής
Κατά την περίοδο 1994-1996 ενώ ήταν πρόεδρος του Συνασπισμού, αλλά το κόμμα δεν ήταν στη Βουλή, ήταν νομικός σύμβουλος της Ερμής Α.Ε. ιδιοκτήτριας της εφημερίδας [[Καθημερινή]] και του ραδιοφωνικού σταθμού [[ΣΚΑΪ Ραδιόφωνο|ΣΚΑΪ]]. Επίσης το 1998 ήταν δικηγόρος του [[Χρήστος Τεγόπουλος|Χρήστου Τεγόπουλου]], εκδότη της εφημερίδας [[Ελευθεροτυπία (εφημερίδα)|Ελευθεροτυπία]], σε διαμάχη που είχε με τον επιχειρηματία [[Σωκράτης Κόκκαλης|Σωκράτη Κόκκαλη]]<ref>{{Cite web|url = http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=177177|title = Οι «εισαγγελείς» που έγιναν «κατηγορούμενοι»|date = 26/11/2006|publisher = Το Βήμα}}</ref>.
Είναι παντρεμένος, σε τρίτο γάμο, με τη δημοσιογράφο Χαρά Φράγκου. Προηγούμενοι γάμοι του ήταν με τη Φωτεινή Τομαή και τη [[Λίνα Αλεξίου]].
Κόρη του είναι η [[Ζωή Κωνσταντοπούλου]].
| |||