|
|πρώην_τίτλος =
}}
Ο [[επίσκοπος]]<ref name="markou:1">{{Cite web|url=http://users.ira.sch.gr//markmarkou/1969/koim1969.htm|title=Κοιμηθέντες Αρχιερείς κατά το 1969|last=|first=|date=|website=users.ira.sch.gr|publisher=|accessdate=2016-07-10}}</ref> '''Παντελεήμων Αργυροκάστρου''' ([[9 Ιουλίου]] [[1890]] - [[24 Μαΐου]] [[1969]]), κατά κόσμον ''Χρήστος Κοτόκος'', υπήρξε κληρικός, [[θεολόγος]], λόγιος καθώς και μια από τις ηγετικές προσωπικότητες του [[Βόρεια Ήπειρος|βορειοηπειρωτικού]] [[Έλληνες|ελληνισμού]] στην μεταπολεμική περίοδο.<ref>{{Cite book|title=Βαλκάνια 1913 - 2011, Εκατό χρόνια θύελλες και χίμαιρες|last=Συλλογικό έργο|first=|publisher=Εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη|year=2012|isbn=978-960-467-342-1|location=Θεσσαλονίκη|page=214}}</ref>
== Βιογραφία==
=== Επίσκοπος Αργυροκάστρου ===
Το 1937<ref name=markou>[http"://users.ira.sch.gr/markmarkou/1969/koim1969.htm Κοιμηθέντες Αρχιερείς κατά το1" 1969]</ref> μετά από συμφωνία μεταξύ της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας και του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|Οικουμενικού Πατριαρχείου]] ο Κοτόκος, που μέχρι τότε ήταν θεολόγος<ref name="Παππά">{{Cite book|title=Η Επαρχία Δρυινουπόλεως της Β. Ηπείρου κατά τη νεώτερη περίοδο: τουρκοκρατία, 20ος αιώνας|last=Παππά|first=Ευτυχία|publisher=Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|year=2009|isbn=|location=Θεσσαλονίκη|page=348}}</ref>, χειροτονήθηκε αρχικά [[ιερέας]] και κατόπιν [[Μητροπολίτης (Ορθόδοξη Εκκλησία)|μητροπολίτης]] [[Αργυρόκαστρο|Αργυροκάστρου]]<ref>{{Cite web|url=http://web.archive.org/web/20121024095722/http://www.orthodoxalbania.org/Greek/History/History5.1.htm|title=Εκκλησία της Αλβανίας - Ιστορική - Πνευματική Παράδοση (Από το 1937 έως σήμερα)|last=|first=|website=www.orthodoxalbania.org|publisher=Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας|accessdate=2016-07-10}}</ref>, θέση που διατήρησε μέχρι και την αποχώρηση του ελληνικού στρατού από την περιοχή, μετά τον [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος (1940-1941)|Ελληνοϊταλικό πόλεμο]] και την [[γερμανική εισβολή στην Ελλάδα]] (Απρίλιος 1941) όταν και αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το Αργυρόκαστρο μαζί με τα ελληνικά στρατεύματα.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, χαρακτηρίστηκε για τις ενέργειές του ενάντια στη διείσδυση της [[Ουνία|Ουνίας]] στην [[Αλβανία]] τον Αύγουστο του 1939<ref name="Παππά2">Ευτυχία Παππά ό.π., σελ. 349.</ref>, για την προσπάθεια ανύψωσης του ηθικού της [[Βόρεια Ήπειρος|ελληνικής μειονότητας]]<ref name="ΘΗΕ" /> καθώς και για την τάση του να εμποδίζει τους μικτούς γάμους μεταξύ [[Ορθοδοξία|ορθοδόξων]] και [[Μουσουλμανισμός|μουσουλμάνων]]<ref>[http://invenio.lib.auth.gr/record/124106/files/GRI-2010-5542.pdf Γιαννακού Μαρία, 2009, σελ. 86].</ref>. Παράλληλα, προσπάθησε να διασφαλίσει τη σημαντικής έκτασης εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία της επισκοπής του, ανανέωσε τα χρησιμοποιούμενα εκκλησιαστικά βιβλία, ίδρυσε νέους ναούς, μετέφρασε διάφορα έργα εκκλησιαστικών συγγραφέων στα [[Αλβανική γλώσσα|αλβανικά]], συγκέντρωσε διάφορα χειρόγραφα και κειμήλια με σκοπό τη δημιουργία εκκλησιαστικού μουσείου και ίδρυσε γυναικείο ορθόδοξο σύνδεσμο.
=== Θάνατος ===
Ο Παντελεήμων απεβίωσε στις [[24 Μαΐου]] του [[1969]] στην Αθήνα.<ref name=markou":1" /> Η κηδεία του έγινε δύο ημέρες μετά παρουσία πλήθους κόσμου και επισήμων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν ο [[Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων|υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων]], [[Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου]], εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών [[Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α´|Ιερώνυμος Α΄]] κ.ά. Μάλιστα, αποδόθηκαν τιμές από στρατιωτικό άγημα και από στρατιωτική μπάντα.<ref name="makedonia" />
== Δωρεές και ευεργεσίες ==
|
