Φρανσουά-Ρενέ ντε Σατωμπριάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
σύνδεσμος
σύνδεσμος
Γραμμή 20:
Η δημοσίευση μιας δριμύτατης κριτικής κατά του Ναπολέοντα, όπου τον συγκρίνει με το Νέρωνα, του στοιχίζει την εκτόπιση από το Παρίσι. Ήδη έχει αναδειχθεί σε κεντρική μορφή της αντιπολίτευσης.
 
Με την πτώση του Ναπολέοντα και την επιστροφή των [[Οίκος των Βουρβόνων|Βουρβώνων]] αρχίζει η πολιτική και διπλωματική του σταδιοδρομία. Ονομάζεται Ομότιμος και διορίζεται υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου αλλά γρήγορα πέφτει σε δυσμένεια αρνούμενος να συνεργαστεί με ανθρώπους της Επανάστασης που έγιναν αποδεκτοί από την Παλινόρθωση. Η απώλεια μεγάλου μέρους της περιουσίας του και η ασθένεια της γυναίκας του υποχρεώνουν το ζεύγος να ζει φιλοξενούμενο από φίλους και θαυμαστές. Απτόητος όμως περί τα ερωτικά συνδέεται (1817) με την θρυλική [[Μαντάμ Ρεκαμιέ]] (Madame Récamier), η οποία αποτελεί γι’ αυτόν πηγή έμπνευσης και ενεργητικότητας.<br />
Το 1818 ιδρύει την εφημερίδα ''Le Conservateur'' (Ο Συντηρητικός, 1818-1820) από την οποία ασκεί οξύτατη κριτική κατά της κυβερνήσεως από τα δεξιά. Στη νέα κυβέρνηση Βιλλέλ διορίζεται υπουργός Εξωτερικών και προσπαθεί να επιβάλει τις απόψεις του κατά της «ηθικής των συμφερόντων» και της διαφθοράς. Το 1824 αποπέμπεται από την κυβέρνηση και αναδεικνύεται σε ηγέτη της φιλελεύθερης αντιπολίτευσης αρθρογραφώντας στην ''Journal des Débats'' (Εφημερίδα των Συζητήσεων), με μεγάλη απήχηση στη νεολαία, η οποία τον θαύμαζε ως συγγραφέα και ως πολιτικό.