Οσπιτάλιοι Ιππότες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
περιεχόμενο από την σελίδα Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ |
||
Γραμμή 139:
Τελικά, μετά από συνολικά 7 χρόνια μετακίνησης, το [[1530]], και μετά από πολλές διαπραγματεύσεις κατά τις οποίες ο μάγιστρος του Τάγματος αποδείχθηκε εξαίρετος διπλωμάτης, τους παραχωρήθηκε από τον Πάπα και τον Βασιλιά της Ισπανίας, [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Κουίντο]] (ο οποίος ήταν βασιλιάς και της [[Σικελία]]ς) η Μάλτα μαζί με το [[Γκόζο]] και το Βορειοαφρικανικό λιμάνι της Τρίπολης. Για τις παραπάνω κτήσεις οι Ιωαννίτες κατέβαλλαν στον αντιβασιλιά της Σικελίας ετήσιο φόρο κάθε 2α Νοεμβρίου (την ημέρα του [[Ψυχοσάββατο|Ψυχοσαββάτου]]), ένα μαλτέζικο γεράκι.
Μετά από αυτή την ήττα
[[Αρχείο:JPDV.jpg|thumb|right|200px|ο Μάγιστρος [[Ζαν Παρσό Ντε Λα Βαλέτ]]]]
Γραμμή 209:
* [[1825]] : Φερράρα
* [[1834]] : Ρώμη
== Η ιστοριογραφία του Τάγματος ==
Τα στρατιωτικά τάγματα καθυστέρησαν γενικά να καταγράψουν την ιστορία τους με εξαίρεση τους [[Βενεδικτίνοι|Βενεδικτίνους]] ή τα [[Επαιτικά τάγματα|Επαιτικά Τάγματα]]. Αρχικά τα ιστορικά τάγματα περιορίζονταν στη σύνταξη επίσημης νεκρολογίας («ομπιτουάριου»), το οποίο άρχισε να περιέχει σταδιακά, από τον 14ο αιώνα και μετά, λεπτομέρειες για τη ζωή των μελών του Τάγματος. Με το πέρας του χρόνου όμως οι νεκρολογίες άρχισαν να συμπληρώνονται συχνά με φανταστικά περιστατικά.
Τα πρώτα κείμενα ιστορικού χαρακτήρα των Ιωαννιτών Ιπποτών ήταν έργο του [[Γκιγιόμ ντε Σαιντ-Εστέν]], αδερφού [[Διοικητές της Κύπρου|Διοικητού της Κύπρου]], ο οποίος ήταν ο πρώτος που πραγματοποίησε απογραφή των νομικών κειμένων του Τάγματος<ref>χειρόγραφο έγγραφο το οποίο διατηρείται στα Αρχεία του Βατικανού υπό την κωδική ονομασία Vat. Lat. 4852</ref>. Κατά το 1303 ξεκίνησε μια σύνθεση η οποία συγκέντρωνε τον κανόνα και τα καταστατικά του Τάγματος, ένα χρονολόγιο των Μεγάλων Μαγίστρων, έναν ανθολόγιο των πειθαρχικών αποφάσεων, τα ''Miracula'' και μια κριτική έρευνα επί των καταβολών του Νοσοκομείου, το ''Exordium Hospitalis''<ref>Alain Beltjens, in ''Prier et Combattre'', p.416</ref>.[3]. Ερχόμενο αντιμέτωπο με κριτικές, ή πιο απλά για την μεγαλύτερη προβολή των δραστηριοτήτων τους και για την εξασφάλιση περαιτέρω δωρεών, το Τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ ξεκίνησε τη συγγραφή χρονικών. Στα μισά του 15ου αιώνα ο [[Μελκιόρε Μπαντίνι]], σφραγιδοφύλακας του Τάγματος, ήταν ο συγγραφέας ενός ιστορικού κειμένου, πιθανώς του πρώτου για τους Ιωαννίτες, χαμένου έκτοτε, του οποίου όμως ο [[Τζάκομο Μπόζιο]] είχε ακόμη μνήμη<ref>Alain Demurger et Philippe Josserand in ''Prier et Combattre'', p.438</ref>.
Ο ιππότης Τζιάκομο Μπόζιο (Giacomo Bosio), αυτόπτης μάρτυρας των όσων περιγράφει, έγραψε τρίτομη ιστορία του Τάγματος (Istoria della Sacra Religione di San Giovanni Gierosolimitano) που εκδόθηκε για πρώτη φορά στη Νάπολη το 1684 και θεωρείται πολύ ενημερωμένη, ειδικά για ορισμένες περιόδους ζωής του Τάγματος, και στο έργο του χρησιμοποιεί έγγραφα από το αρχείο των Ιπποτών που δεν σώζονται πουθενά αλλού.
Ένα έγγραφο, το οποίο έγινε σύντομα διάσημο, ακόμη και σήμερα, ήταν το έργο του [[Γκιγιόμ Καουρσέν]], η ''Descriptio obsidionis Rhodie urbis'', του οποίου οι εκδόσεις και οι μεταφράσεις πολλαπλασιάστηκαν μεταξύ 1480 και 1483 χρησιμεύοντας στην προπαγάνδα του Τάγματος<ref>Nicolas Vatin, in ''Prier et Combattre'', p.416</ref>. Ένα ενδιαφέρον έγγραφο για την ιστορία των στρατιωτικών ταγμάτων είναι ένα κείμενο γραμμένο κατά τα τέλη του 15ου αιώνα από ένα αδερφό του [[Τευτονικό Τάγμα|Τευτονικού Τάγματος]], το ''Chronik des vier Orden von Jerusalen''. Το χρονικό αυτό φέρνει στο φως, στο πρώτο του μέρος, τις ιεροσολυμιτικές καταβολές των στρατιωτικών ταγμάτων αλλά και του μοναχικού τάγματος του Αγίου Τάφου (Ordre du Saint-Sépulcre de Jérusalem). Εάν οι καταβολές των Τευτόνων και του τάγματος του Αγίου Τάφου είναι λίγο αόριστες, αντιθέτως αυτές των Ναϊτών και των Ιωαννιτών είναι σχετικά καλά τοποθετημένες στον χρόνο<ref>Jürgen Sarnowski, in ''Prier et Combattre'', p.227</ref>.
Ενδιαφέρον για την δράση του Τάγματος στην Ρόδο έχει η ''Histoire de Pierre d' Aubusson, Grand-Maistre de Rhodees'', Παρίσι, 1676 (''Pierre d' Aubusson, Μεγάλος Μάγιστρος της Ρόδου'', μετάφρ. Μαρία Αγγελάτου, εκδ. Τροχαλία, 1996) του Ιησουίτη Dominique Bouhours, ο οποίος παρουσιάζει, κατά το μάλλον ή ήττον εξιδανικευμένα, την πολιορκία του 1480. Επίσης η προσθήκη ανωνύμου στην αγγλική έκδοση 1679 του πιο πάνω βιβλίου (και στον ίδιο τόμο της ελληνικής έκδοσης) ''A continuation of the History of Rhodes, under the Government of Philip de Villiers Lisle Adam'', 1679 (''Συνέχεια της ιστορίας της Ρόδου, υπό την διακυβέρνηση του Philippe Villiers de L' Isle-Adam'') αναφερόμενη στην πολιορκία και συνθηκολόγηση των Ιπποτών του 1522.
== Από την ιδεολογία των Ιωαννιτών ==
Γραμμή 243 ⟶ 254 :
== Πηγές ==
* père Dominique Bouhours, ''Histoire de Pierre d' Aubusson, Grand-Maistre de Rhodees'', 1676 (''Pierre d' Aubusson, Μεγάλος Μάγιστρος της Ρόδου'', μετάφρ. Μαρία Αγγελάτου, εκδ. Τροχαλία, 1996)
* ''A continuation of the History of Rhodes, under the Government of Philip de Villiers Lisle Adam'', 1679 (''Συνέχεια της ιστορίας της Ρόδου, υπό την διακυβέρνηση του Philippe Villiers de L' Isle-Adam'') (προσθήκη ανωνύμου στην αγγλική έκδοση του βιβλίου του Bouhours. Στον ίδιο τόμο της ελληνικής έκδοσης με το παραπάνω)
* Edouard Biliotti & L' abbe Cottret, ''L' ile de Rhodes'', (''Η νήσος Ρόδος'', μετάφρ. Μ.Μαλλιαράκη και Σ.Καραβοκυρού, 1881)
* Κωνσταντίνος Σάθας, ''Τουρκοκρατουμένη Ελλάς'', εκδ. Κ.Καμαρινόπολυος, 1962 ;
* Χ.Ι.Παπαχριστοδούλου, ''Ιστορία της Ρόδου από τους προϊστορικούς χρόνους έως την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου'', 1972
* Bertrand Galimard Flavigny, ''Histoire de l’ordre de Malte'', Perrin, Paris, [[2006]] ISBN 2-262-02115-5
* The Project Gutenberg EBook of Knights of Malta, 1523-1798, by R. Cohen(Κεφάλαια 2 και 3)▼
* Alain Demurger, ''Chevaliers du Christ, les ordres religieux-militaires au Moyen Âge'', Seuil, [[2002]] ISBN 2-02-049888-X
* Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία, Τεύχος 26, ''Τα Ιπποτικά Τάγματα και η δράση τους το Μεσαίωνα'' του Γιώργου Ψαρουλάκη, σελ.16-17▼
* [http://www.orderstjohn.org/osj/history.htm The History of the Order of St. John of Antioch]▼
== Bιβλιογραφία ==
* Μαρία Ευθυμίου, ''Ομοιότητες και διαφορές στη διοίκηση μιας νησιωτικής περιοχής. Οι Ιωαννίτες Ιππότες και οι Οθωμανοί στα νησιά του Νοτιοανατολικού Αιγαίου'', Μνήμων 14 (1992),σελ.21-48
* Ιωάννης Α. Μελισσείδης, " Η Επιβίωση, Οδοιπορικό σε χρόνους μετά την άλωση της Βασιλεύουσας (1453-1605 περίπου)", επιμέλεια : Πουλχερία Ζαβολέα Μελισσείδη, έκδ.1η, Εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 2010, σελ.79-90/105-108.ISBN 9608280079 (ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ, Regesta Imperii)
* P.-A. Farochon, ''Οι ιππότες της Ρόδου και της Μάλτας: Οι χριστιανικές και στρατιωτικές δόξες της Γαλλίας: Ιππότες νοσοκόμοι - θεράποντες του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ: Χρονικά και αφηγήσεις, ''Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 2011.
▲* The Project Gutenberg EBook of Knights of Malta, 1523-1798, by R. Cohen(Κεφάλαια 2 και 3)
▲* Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία, Τεύχος 26, ''Τα Ιπποτικά Τάγματα και η δράση τους το Μεσαίωνα'' του Γιώργου Ψαρουλάκη, σελ.16-17
▲* [http://www.orderstjohn.org/osj/history.htm The History of the Order of St. John of Antioch]
* Bertrand Galimard Flavigny, ''Les chevaliers de Malte. Des hommes de fer et de foi'', Découvertes Gallimard, 1998
* Gilles d'Aubigny et Bernard Capo, ''Les Hospitaliers de Malte, neuf siècles au service des autres'', Ordre de Malte-France, [[1999]]
* Antoine Calvet, ''Les Légendes de l’hôpital de Saint-Jean de Jérusalem'', Presses Universitaires de Paris-Sorbonne, Ceroc n°11, [[2000]]
* Claire Éliane Engel, ''Histoire de l'Ordre de Malte'', Nagel, [[1968]]
* Olivier Matthey-Doret, ''du Moine hospitalier du XI<sup>e</sup> s. au Citoyen engagé au XXI<sup>e</sup> s.'', Académie des Sciences, Arts et Belles-Lettres de Dijon, commission héraldique et numismatique ;
* Robert Prantner, ''Malteserorden und Völkergemeinschaft'', Duncker und Humblot, Berlin [[1974]], IS ;
* Robert Serrou, ''L'Ordre de Malte'',Éditions Guy Victor, [[1963]] ;
* Adam Wienand (Hrsg.), ''Der Johanniter-Orden, der Malteser-Orden. Der ritterliche Orden des hl. Johannes vom Spital zu Jerusalem, seine Geschichte, seine Aufgaben'', Cologne [[1988]], ISBN 3-87909-163-3
* ''Les Statuts de l'Ordre de l'Hôpital'', Bibliothèque de l'École des chartes, Paris [[1887]]
{{Τάγμα της Μάλτας}}
| |||