Θεσσαλονίκη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 49:
Το όνομα απαντάται σε διάφορες μορφές, με ελαφρώς παραλλαγμένη ορθογραφία και φωνητικές διακυμάνσεις. ''Θεσσαλονίκεια'' είναι επιθετική μορφή, που βρίσκουμε στο έργο του [[Στράβων]]α<ref>''Strabonis Geographica'', Lib. VII, Fr. 21 βλ. αναλυτικότερα στο Fanoula Papazoglou, ''Les villes de Macédoine à l'époque romaine'', Ecole française d'Athènes, Diffusion de Boccard, 1988 σελ. 193</ref> και χρησιμοποιείται, κατά τους ελληνιστικούς χρόνους, ως ονομασία της πόλης σχηματιζόμενη από το όνομα φυσικού προσώπου, όπως αντίστοιχα γινόταν για την [[Σελεύκεια η επί του Τίγρη|Σελεύκεια]] από το [[Σέλευκος Α΄ Νικάτωρ|Σέλευκο]], την [[Κασσάνδρεια (αρχαία)|Κασσάνδρεια]] από τον Κάσσανδρο, [[Αλεξάνδρεια]] από τον Μέγα Αλέξανδρο κ.ά. Η επικρατούσα όμως μορφή του ονόματος είναι η ''Θεσσαλονίκη''. Κατά την ελληνιστική εποχή υπήρξε και ο τύπος ''Θετταλονίκη''<ref>[[Inscriptiones Graecae]], X 2, 1 THESSALONICA ET VICINIA - 19</ref><ref>Πολυβίου Ιστοριών τα σωζόμενα, Editore Ambrosio Firmin Didot, Parisiis, MDCCCXXXIX σελ. 679</ref> ενώ κατά τη [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|Ρωμαϊκή περίοδο]], όπως φανερώνουν επιγραφές και νομίσματα, εμφανίστηκαν οι μορφές ''Θεσσαλονείκη'' και ''Θεσσαλονικέων [πόλις]''.<ref>[[Inscriptiones Graecae]], Χ, 2.1 THESSALONICA ET VICINIA - 19, 24, 150, 162, 165, 167, 177-179, 181, 199, 200, 207, 231-233, 283, 838, 1021, 1026, 1028, 1031, 1034, 1035</ref><ref>Ioannis Touratsoglou, Die Münzstätte von Thessaloniki in der römischen Kaiserzeit, (32/31 v. Chr. bis 268 n. Chr.), Βερολίνο 1988 σσ. 115-116</ref>
 
Κατά τους [[Μεσαίωνας|μεσαιωνικούς]] χρόνους οι λαοί που σχετίστηκαν με το [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|ανατολικό ρωμαϊκό κράτος]] και τη Θεσσαλονίκη απέδωσαν, κυρίως μέσω παρηχήσεων, την ονομασία της πόλης στις γλώσσες και στις διαλέκτους τους. Οι Οθωμανοί αποκαλούσαν την πόλη Σελανίκ (οθωμανική γλώσσα: سلاني, [[τουρκική γλώσσα|τουρκ.]]: ''Selânik'') όπως και οι Ιουδαίοι, που εγκαταστάθηκαν στην πόλη μετά την οθωμανική κατάκτηση και μιλούσαν την ισπανο-εβραϊκή [[Ισπανοεβραϊκή γλώσσα|λαντίνο]], οι τοπικοίΒαλκανικοί σλαβικοί πληθυσμοί Σολούν ([[Κυριλλικό αλφάβητο|κυρ.]]: ''Солун'') και οι βλαχόφωνοι Σαρούνα ([[Βλάχικη γλώσσα|βλαχ.]]: ''Sãrunã'').
 
==Ιστορική πορεία==