Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 168:
Η διαθήκη του [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Η΄]] όριζε πως την Ελισάβετ θα διαδέχονταν οι απόγονοι της μικρότερης αδερφής του [[Μαρία Τυδώρ της Γαλλίας|Μαρίας Τυδώρ]], Δούκισσας του [[Σάφοκ]], και όχι οι Σκωτσέζοι απόγονοι της μεγαλύτερης αδερφής του, [[Μαργαρίτα Τυδώρ|Μαργαρίτας Τυδώρ]]. Αν, ωστόσο διατηρούνταν οι κανόνες της διαδοχής από τον μεγαλύτερο, διάδοχος θα ήταν ο Ιάκωβος. Υπήρχαν επίσης και άλλοι διεκδικητές: ο [[Έντουαρτ Σέιμουρ, υποκόμης του Μποσάμπ]] (ο ημι-νόμιμος γιος της Λαίδης Αικατερίνης Γκρέι) και ο [[Γουίλιαμ Στάνλεϊ, 6ος κόμης του Ντέρμπι]] (θείος της Λαίδης Άννας Στάνλεϋ).
Υποστηρίζεται μερικές φορές πως η Ελισάβετ κατονόμασε το διάδοχό της στο νεκροκρέβατό της. Σύμφωνα με μια ιστορία, όταν ρωτήθηκε ποιον θα ονόμαζε διάδοχό της, απάντησε: « Ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι παρά ο ξάδερφός μου στη Σκωτία; ». Σύμφωνα με άλλη μαρτυρία, είπε: « Ποιος παρά ένας Βασιλιάς μπορεί να διαδεχτεί μια Βασίλισσα; ». Τελικά, ένας τρίτος μύθος υποστηρίζει πως έμεινε σιωπηλή μέχρι το θάνατό της. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη που να επαληθεύει κάποια από αυτές τις εκδοχές. Όπως και να έχει, κανένας από τους εναλλακτικούς διαδόχους δεν προέβαλε το δικαίωμά του στη διαδοχή. Ο Ιάκωβος ΣΤ΄ ανακηρύχθηκε Βασιλιάς της Αγγλίας με το όνομα [[Ιάκωβος Α΄ της Αγγλίας|Ιάκωβος Α΄]] λίγες ώρες μετά το θάνατο της Ελισάβετ στις [[24 Μαρτίου]] [[1603]], σηματοδοτώντας τη λήξη της [[Δυναστεία των Τυδώρ|Δυναστείας των Τυδώρ]] και την έναρξη της [[
== Εμβλήματα ==
| |||