|
<blockquote>«Ea voluntate Iovis delata est in insulam Seriphum, quam piscator Dictys cum invenisset, effracta ea vidit mulierem cum infante, quos ad regem Polydectem perduxit, qui eam in coniugio habuit et Perseum educavit in templo Minervae».<ref>[[Γάιος Ιούλιος Υγίνος|Υγίνος]], Fabulae 63.</ref></blockquote>
Ο Ακρίσιος, όταν κάποτε άκουσε το κλάμα του παιδιού και έμαθε για τη γέννηση του εγγονού του, σκότωσε την τροφό και κλειδώνοντας τη Δανάη και τον μικρό Περσέα σε ένα μπαούλο, τοτους έριξε στη θάλασσα. Το μπαούλο ξεβράστηκε στη [[Σέριφος|Σέριφο]], όπου και το μάζεψε ο ψαράς [[Δίκτυς]] και το μετέφερε στον αδελφό του, το βασιλιά [[Πολυδέκτης|Πολυδέκτη]], σώζοντας έτσι τη ζωή μητέρας και γιου. Κατά τον Φερεκύδη, ο Πολυδέκτης τους περιποιούνταν αυτούςσα "''ωςνα ανήταν συγγενείς αυτού όντας''"του. ΕκείΔίπλα καιστον ανδρώθηκεΔίκτυ ο Περσέας ενηλικιώθηκε.
Όμως ο Πολυδέκτης τελικά αγάπησε την Δανάη, καιχωρίς θεωρώνταςνα λαμβάνει όμως ανταπόκριση. Θεωρώντας τον Περσέα, εμπόδιο τού ανέθεσε το φόνο τωντης Γοργόνωνθνητής [[Γοργόνα]]ς, [[Μέδουσα (μυθολογία)|Μέδουσας]], βέβαιος ότι θα τον σκότωνανσκοτωνόταν. Ο Περσέας όμως, βοηθούμενοςλαμβάνοντας βοήθεια από τους θεούς, γύρισε θριαμβευτής, βρίσκονταςαποκεφαλίζοντας τηντη Μέδουσα και παίρνοντας το κεφάλι της μαζί του, σε ένα σάκο. Ωστόσο, βρήκε τη μητέρα του ικέτιδα σε ναό, μαζί με τον σωτήρα του Δίκτυ Ύλας και οι Νύμφες, καταδιωκόμενους από τον Πολυδέκτη. Τότε, εις μεν αυτόν παρουσίασεέστρεψε το κεφάλι της Γοργόνας Μέδουσας το οποίο καιπρος τον απολίθωσεΠολυδέκτη, μετατρέποντάς τον δεσε πέτρα. Κατέστησε το Δίκτυ κατέστησε βασιλιά της Σερίφου και επανάφερε τη μητέρα του Δανάη επανέφερε στο Άργος στην πατρίδα τους, το Άργος.
==Η Δανάη στην τέχνη==
|
