Αλχαφερία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Παλάτι της Αλχαφερία''' ([[ισπανικά]]: ''Palacio de la Aljafería'', [[αραβικά]]: قصر الجعفرية, μτγ: Qasr al-Jaʿfariya) είναι οχυρωμένο μεσαιωνικό μουσουλμανικό παλάτι το οποίο κατασκευάστηκε στο δεύτερο μισό του 11ου αιώνα από το [[Μαυριτανοί|μαυριτανικό]] τάιφα της Σαραγόσα των Αλ-Ανδαλούς, τη σημερινή [[Σαραγόσα]], [[Ισπανία]]. Ήταν η κατοίκία της δυναστείας Μπανού Χουντ κατά την εποχή του Αμπού Τζαφαρ Αλ-Μουκταντίρ, αφόρτου νίκησαν τους Μπανού Τουτζίμπι της δυναστείας Κιντά. Το παλάτι αντανακλά το μεγαλείο του απέκτησε το βασίλειο της ΣαραγόσαΣαραγόσας στο μέγιστο της ακμής του. Το παλάτι σήμερα περιλαμβάνει το Κόρτες (περιφερειακό κοινοβούλιο) της αυτόνομης κοινότητας της Αραγονίας[[Αραγωνία|Αραγωνίας]].

Η κατασκευή έχει μοναδική σημασία επειδή είναι η μόνη διατηρημένη καταγραφή ενός μεγάλου κτιρίου ισπανικής ισλαμικής αρχιτεκτονικής της εποχής των Τάιφας (ανεξαρτήτων βασιλείων). Η Αλχαφερία ανακηρύχθηκε [[Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς]] από την [[UNESCO]] ως τμήμα της μουδέχαρ αρχιτεκτονικής της ΑραγονίαςΑραγωνίας, με την επέκτασή του το 2001.

Μετά την κατάληψη της Σαραγόσα το 1118 από τον Αλφόνσο Α΄ της ΑραγονίαςΑραγωνίας, η Αλχαφερία έγινε η κατοίκίακατοικία των χριστιανών βασιλέων του [[Βασίλειο της Αραγωνίας|βασιλείου της ΑραγονίαςΑραγωνίας]] και ως τέτοιο μετατράπηκε στο κύριο σημείο εστίασης για τη διάδοση της μουδέχαρ αρχιτεκτονικής στην ΑραγονίαΑραγωνία. Ήταν τόπος γέννησης της αγίας Ελισάβετ της Πορτογαλίας το 1271. Χρησιμοποιήθηκε ως βασιλική κατοικία από τον Πέτρο Δ΄ της ΑραγονίαςΑραγωνίας και έτσι έλαβαν χώρα τροποποιήσεις σε αυτούς τους θαλάμους του παλατιού των Καθολικών Μοναρχών το 1492. Το 1593, το κτίριο ανακαινίστηκε άλλη μία φορά και μετατράπηκε σε στρατιωτική βάση, πρώτα σύμφωνα με αναγεννησιακά σχέδια (τα οποία σήμερα παρατηρούνται στην τάφρο και τους κήπους) και αργότερα σε στρατιωτικό αρχηγείο. Έλαβαν χώρα αρκετές τροποποιήσεις και ζημιές στο κτίριο, με κυριότερη από την πολιορκία της ΣαραγόσαΣαραγόσας κατά τον [[Ιβηρικός πόλεμος|Ιβηρικό πόλεμο]] μέχρι που τελικά αποκαταστάθηκε στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα και σήμερα στεγάζει το Κόρτες ή νομοθετική συνέλευση της αυτόνομης κοινότητας της ΑραγονίαςΑραγωνίας.

Στην αρχική κατασκευή υπάρχουν επιπλέον επάλξεις στο ανοικτό πεδίο που περιβάλλει της Αλχαφερία. Με την επέκταση της ΣαραγόσαΣαραγόσας στο πέρασμα του χρόνου, το κτίριο βρέθηκε μέσα στην πόλη, και μάλιστα ένας αυτοκινητόδρομος περνάει μερικά μέτρα μακριά.

Ο πύργος είναι μια αμυντική κατασκευή, με τετράγωνη βάση και πέντε επίπεδα τα οποία χρονολογούνται από το τέλος του 9ου αιώνα μ.Χ., περίοδο την οποία κυβέρνησε ο πρώτος Μπανού Τουτζίμπι, Μοχάμεντ Αλανκούρ, ο οποίος πήρε το όνομά του από τον Μοχάμεντ Α΄ της [[Κόρδοβα]], ανεξάρτητο εμίρη της Κόρδοβα. Σύμφωνα με τον Καμπανιέρο Σουμπίθα, ο πύργος κατασκευάστηκε στο δεύτερο μισό του 10ου αιώνα.<ref>Cabañero Subiza (1998), p. 84.</ref> Στο κατώτερο τμήμα του, ο πύργος έχει απομεινάρια από τους βαρείς τοίχους από αλαβάστρινες τετραγωνισμένες πέτρες και συνεχίζει προς τα πάνω με γυψοσανίδες και σκυρόδεμα, το οποίο είναι καταλληλότερο για κατασκευές μεγάλου ύψους. Το εξωτερικό δεν μαρτυρά την ύπαρξη των πέντε εσωτερικών πατωμάτων και φαίνεται σαν τεράστιο πρίσμα. Η πρόσβαση στο εσωτερικό γίνεται από μία μικρή πόρτα η οποία βρίσκεται σε τέτοιο ύψος ώστε να είναι προσβάσιμη μόνο με σκάλα. Αρχική του χρήση, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις ήταν στρατιωτική.

Το πρώτο επίπεδο διατηρεί την αρχική δομή του και διαθέτει δύο κλίτη με έξι τμήματα, τα οποία χωρίζονται με δύο στραυροειδείς κίονες και χαμηλές πεταλοειδείς αψίδες. Ο δεύτερος όροδος έχει την ίδια διάταξη με τον αποκάτωαπό κάτω και παραμένει ορατή η μουσουλμανική τοιχοποίατοιχοποιία του 11ου αιώνα, που σημαίνει ότι πιθανότατα ο πύργος ανακατασκευάστηκε την ίδια εποχή με το παλάτι.