Ηλιόκαστρο Αργολίδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 30:
Προς το τέλος της βυζαντινής περιόδου ο  αυτοκράτορας Θεόδωρος Α΄ Παλαιολόγος ίδρυσε ένα μικρό οικισμό, το Παλαιοκατούντι. Ο οικισμός αυτός αυτός χρησίμευσε ως κατοικίες των φρουρών, οι οποίοι φύλαγαν το πέρασμα προς την Θερμησία. Δίπλα στον οικισμό αυτό βρίσκεται και το φρούριο του Ηλιοκάστρου, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για τον έλεγχο των περασμάτων προς Θερμησία και αποτέλεσε το σύνορο της παραπαίουσας βυζαντινής αυτοκρατορίας με την βενετοκρατούμενη Τροιζηνία. Χαρακτηριστικό του φρούριου του Ηλιοκάστρου ήταν η ορατότητα τόσο του κόλπου του Ναυπλίου όσο και της Ύδρας.
 
<br />Πριν από το [[1928]] ονομαζόταν "Καρακάσι", το οποίο σήμαινε "Μαύρομαύρα φρύδιφρύδια" (kara kaş) <ref>[http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/171891 '''Πανδέκτης, μετονομασίες''']</ref>. Η ονομασία Καρακάσι διατηρήθηκε μέχρι το 1927, όταν το ελληνικό κράτος αποφάσισε να μετονομάσει το χωριό σε Ηλιόκαστρο<ref>{{Cite web|url = http://dim-iliok.arg.sch.gr/autosch/joomla15/images/%20.pdf|title = Εφημερίδα της Κυβερνήσεως|date = 28 Σεπτεμβρίου 1927|accessdate = |website = |publisher = Ελληνικό Κράτος|last = |first = }}</ref>
 
Από τις αρχές του 20ου αιώνα 1905-1978, λειτουργούσαν στην περιοχή τα μεταλλεία Μποδοσάκη όπου γινόταν εξαγωγή σιδηροπυρίτη, δίνοντας μία οικονομική ανάσα για την περιοχή.