Μάρκος ο Ευγενικός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
Γεννήθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] περί το 1393 και έλαβε θεολογική και [[φιλοσοφία|φιλοσοφική]] παιδεία κοντά σε περίφημους σοφούς της εποχής (Γεώργιο Πλήθωνα, Ιωάννη Χορτασμένο, Μανουήλ Χρυσοκόκκο), χάρη στις δυνατότητες που του παρείχε η σχετικά ευκατάστατη οικογένεια του, καθότι ο πατέρας του Γεώργιος κατείχε το υψηλό αξίωμα του «Μεγάλου χαρτοφύλακα του θρόνου». Η προσωνυμία του, Ευγενικός, κληρονομήθηκε από τον πατέρα του, όπως και η κατεύθυνση προς την εκκλησιαστική ζωή. Το 1418 ασπάστηκε τον μοναχικό βίο και μόνασε στη μονή του Αγίου Γεωργίου Μαγγάνων, όπου αφιερώθηκε στη μελέτη και τη συγγραφή. Το 1437 εκλέχθηκε [[Επίσκοπος]] Εφέσου, μετά την εκδήλωση σχετικού ενδιαφέροντος και από τον αυτοκράτορα [[Ιωάννης Η'|Ιωάννη Παλαιολόγο]], με κύριο στόχο να λάβει μέρος στη σύνοδο Φεράρας-Φλωρεντίας.
Λόγω των θεολογικών του γνώσεων αρχικά ως ιερομόναχος ορίστηκε εκπρόσωπος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας<ref>{{Cite book|title=Les memoires du grand ecclesiarque de l’eglise de Constantinople Sylvestre Syropoulos, sur le concile de Florence 1438-1439|last=Συρόπουλος|first=Σίλβεστρος|publisher=Pontificium institutum, orientalium, studiorum|year=1971|isbn=|location=ROMA|page=164}}</ref> και τελικά του [[Πατριαρχείο Αντιοχείας|Πατριαρχείου Αντιοχείας]]<ref>{{Cite
Κύριο επιχείρημα του Μάρκου κατά της ένωσης, και ο λόγος για τον οποίον τελικά αρνήθηκε να υπογράψει τον ενωτικό Όρο της συνόδου, ήταν η προσθήκη στο [[Σύμβολο της Πίστεως]] του [[Filioque]], την οποία θεωρούσε αιρετική. Το κοινό αίσθημα στην Κωνσταντινούπολη ήταν μαζί του, αφού μετά την ολοκλήρωση της [[Σύνοδος (εκκλησιαστική)|Συνόδου]] «''είδε το πλήθος δοξάζον αυτόν ως μη υπογράψαντα, και προσεκύνουν αυτόν οι όχλοι καθάπερ Μωυσεί και Ααρόν και εφήμουν αυτόν και Άγιον εκλάλουν''».{{Fact}} Η άρνησή του να υπογράψει ανέδειξε τον Μάρκο τον Ευγενικό ως τον κατ' εξοχήν εκπρόσωπο της ανθενωτικής τάσης μέσα στα πλαίσια της Ορθοδοξίας, αλλά και στόχο της πολεμικής του αυτοκράτορα και της παράταξης των Ενωτικών. Αρνήθηκε την προσφορά του αυτοκράτορα να ανέλθει στον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης και δεν δέχθηκε να συλλειτουργήσει με τον ενωτικό πατριάρχη [[Μητροφάνης Β΄|Μητροφάνη Β΄]].<ref>{{Cite book|title=Les memoires du grand ecclesiarque de l’eglise de Constantinople Sylvestre Syropoulos, sur le concile de Florence 1438-1439|last=Συρόπουλος|first=Σίλβεστρος|publisher=Pontificium institutum, orientalium, studiorum|year=1971|isbn=|location=ROMA|page=556}}</ref>{{Fact|σχόλιο=06.09.2016}}
| |||