Γιάννης Πούλακας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γιάννης Πούλακας''' ([[Άγιος Γεώργιος Νηλείας Μαγνησίας]], [[1863]] – [[Αθήνα]], [[Φεβρουάριος]] [[1942]]) ήταν [[Ελλάδα|έλληνας]] [[ζωγραφική|ζωγράφος]] και πιθανώς ο πρώτος έλληνας σκηνογράφος. Αν και γόνος φτωχής αγροτικής οικογένειας, κατόρθωσε να πάει σε νεαρή ηλικία στην [[Κωνσταντινούπολη]] για να σπουδάσει σκηνογραφία. Αργότερα πήγε στην [[Αθήνα]] και μαθήτευσε κοντά στον πολύ γνωστό θαλασσογράφο της εποχής [[Κωνσταντίνος Βολανάκης|Κωνσταντίνο Βολανάκη]]. Γύρω στα [[1900]] επέστρεψε στον [[Βόλος|Βόλο]] και άρχισε να διδάσκει καλλιγραφία και τεχνικά (ζωγραφική), ενώ ταυτοχρόνως ζωγράφιζε και πουλούσε θαλασσογραφίες. Περί το [[1927]], επέστρεψε στην [[Αθήνα]], όπου και πέθανεδίδαξε για λίγα χρόνια ζωγραφική στο Α΄ Γυμνάσιο και στον Φιλολογικό Σύλλογο «Ο Παρνασσός». Στην [[Αθήνα]] άφησε και την τελευταία του πνοή τον φοβερό χειμώνα του [[1942]].

Σύμφωνα με ορισμένες ενδείξεις,<ref>Φώτης Βογιατζής, «Ο ζωγράφος και πρώτος έλληνας σκηνογράφος Γιάν. Πούλακας (1864;–1942)», ''Η βίγλα'' (έκδοση του Δημοτικού Μουσείου γλύπτη Νικόλα – Άγιος Γεώργιος Νηλείας (Πηλίου)), τεύχος 19, Ιούν. 2005, σσ. 53–56.</ref> ο Πούλακας ήταν ο πρώτος [[Ελλάδα|Έλληνας]] που ζωγράφισε σκηνογραφίες για το [[θέατρο]], και πιο συγκεκριμένα, για το Δημοτικό Θέατρο του [[Πειραιάς|Πειραιά]] γύρω στα [[1895]]. Άλλα ζωγραφικά του έργα βρίσκονται στο Δημαρχείο του [[Βόλος|Βόλου]] (''Η ναυμαχία του Βόλου στα 1827'', περί το [[1920]]), στην Συλλογή Κουτλίδη. Ασχολήθηκε επίσης με την αγιογραφία και δικές του εικόνες [[Αναγέννηση|αναγεννησιακής]] νοοτροπίας υπάρχουν σε ναούς της περιοχής [[Βόλος|Βόλου]] καθώς και στον Μητροπολιτικό Ναό της [[Καρδίτσα|Καρδίτσας]]. Οι θαλασσογραφίες του παρουσίαζουν πολλές ομοιότητες με τις θαλασσογραφίες του [[Κωνσταντίνος Βολανάκης|Βολανάκη]], σε βαθμό που κατά καιρούς να παρουσιάζονται σαν έργα του τελευταίου.<ref>Χρύσα Δραντάκη, «Αγναντεύοντας τη θάλασσα». Κατάλογος έκθεσης θαλασσογραφιών του Μουσείου Αλεξάνδρου Κ. Δάμτσα (Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο ντε Κίρικο), Βόλος 2007.</ref>