Ιταλικό Προτεκτοράτο της Αλβανίας (1939-1943): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 100:
Πριν από την άμεση παρέμβαση στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]], η Ιταλία κατέλαβε το λιμάνι της Αυλώνας στην Αλβανία, το Δεκέμβριο του [[1914]]<ref name="Nigel Thomas 2001. Pp. 17" />. Με την είσοδο στον πόλεμο, η [[Ιταλία]] επέκτεινε την κατοχή της κατά το φθινόπωρο του 1916 και στην περιοχή της νότιας Αλβανίας. Την ίδια περίοδο, οι ιταλικές δυνάμεις στρατολογούν Αλβανούς ατάκτους ενώ με την άδεια της Αντάντ καταλαμβάνουν στις [[23 Αυγούστου]] [[1916]] τη [[Βόρεια Ήπειρος|Βόρεια Ήπειρο]] αναγκάζοντας τον ουδέτερο - εκείνη την περίοδο - ελληνικό στρατό να αποσύρει τις δυνάμεις κατοχής του από την περιοχή. Τον Ιούνιο του [[1917]], η Ιταλία κήρυξε τη κεντρική και νότια Αλβανία ως προτεκτοράτα της Ιταλίας, ενώ η Βόρεια Αλβανία διατέθηκε στα κράτη της Σερβίας και του Μαυροβουνίου. Έως τις [[31 Οκτωβρίου]] του [[1918]], οι γαλλικές και ιταλικές δυνάμεις είχαν εκδιώξει τα αυστροουγγρικά στρατεύματα από την Αλβανία. Μετά τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιταλία πιέστηκε να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις της από το έδαφος της Αλβανίας, κάτι το οποίο έπραξε στις [[2 Σεπτεμβρίου]] του [[1920]]<ref name="Nigel Thomas 2001. Pp. 17" />.
Το ιταλικό φασιστικό καθεστώς του [[Μπενίτο Μουσολίνι|Μουσολίνι]] διείσδυσε στην Αλβανία κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αχμέτ Ζόγου επιτυγχάνοντας να κυριαρχήσει σε αυτό πολιτικά και οικονομικά μέσω μιας σειράς συνθηκών και συμφωνιών που μετέτρεπαν το αλβανικό κράτος σε [[de facto]] προτεκτοράτο της Ιταλίας, ανοίγοντας με αυτόν τον τρόπο τον δρόμο για την επίσημη προσάρτηση<ref>Owen Pearson. ''Albania in the twentieth century: a history'', Volume 3. London, England, UK; New York, New York, USA: I.B. Taurus Publishers, 2004. Pp. 378, 389.</ref><ref>Aristotle A. Kallis. ''Fascist ideology: territory and expansionism in Italy and Germany, 1922-1945''. London, England, UK: Routledge, 2000. Pp. 132.</ref><ref>Zara S. Steiner. ''The lights that failed: European international history, 1919-1933''. Oxford, England, UK: Oxford University Press, 2005. Pp. 499.</ref><ref>Roy Palmer Domenico. ''Remaking Italy in the twentieth century''. Lanham, Maryland, USA: Rowman & Littlefield Publishers, Inc., 2002. Pp. 74.</ref>.
Τον Αύγουστο του [[1933]] ο Μουσολίνι τοποθετεί αυστηρές απαιτήσεις για το Ζογκ σε αντάλλαγμα για τη συνεχή υποστήριξη της Ιταλίας στην Αλβανία, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων που όλοι οι νέοι διορισμοί σε ηγετικές θέσεις στην κυβέρνηση της Αλβανίας έπρεπε να είχαν λάβει μια "Ιταλική εκπαίδευση". Ότι ένας Ιταλός εμπειρογνώμονας ήταν στο μέλλον να είναι σε όλα τα αλβανικά υπουργεία, ότι η Ιταλία θα αναλάβει τον έλεγχο του στρατού Αλβανίας - συμπεριλαμβανομένων και τις οχυρώσεις του, ότι οι Βρετανοί αξιωματικοί που ήταν καταρτίσεις της Αλβανίας να αντικατασταθούν από Ιταλούς αξιωματικούς, ότι η Αλβανία πρέπει να ακυρώσει το σύνολο των υφιστάμενων εμπορικών συμφωνιών με άλλες χώρες και δεν κάνουν νέες συμφωνίες χωρίς την έγκριση της ιταλικής κυβέρνησης και ότι η Αλβανία θα υπογράψει μια σύμβαση εμπορικής που θα κάνει την Ιταλία και την Αλβανία "πιο ευνοημένες χώρες" στο εμπόριο[11]. Το [[1934]], όταν η Αλβανία δεν παραδίδει τη προγραμματισμένη πληρωμή της ένα δάνειο προς την Ιταλία , Ιταλικά πολεμικά πλοία έφθασαν στα ανοικτά των ακτών της Αλβανίας να εκφοβίσουν την Αλβανία να υποβάλει τους ιταλικό στόχους στην περιοχή, όμως η βρετανική αντίθεση για τις ενέργειες της Ιταλίας και υπό πίεση, η Ιταλία υποχώρησε και υποστήριξε ότι η ναυτική άσκηση ήταν απλώς μια "φιλική επίσκεψη". [10]
| |||