Στέφανος Κουμανούδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Έγινε υφηγητής το 1845, ενώ το 1846 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής της λατινικής φιλολογίας. Προήχθη το 1854 σε τακτικό καθηγητή και εκλέχθηκε τέσσερις φορές κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής (1855-1856, 1866-1867, 1877-1888, 1884-1885)<ref>{{Cite web|url=http://www.deanphil.uoa.gr/h-sxoli/kosmhteia/istorika-stoixeia.html|title=ΕΚΠΑ: Κοσμητεία Φιλοσοφικής Σχολής - Ιστορικά Στοιχεία|website=www.deanphil.uoa.gr|accessdate=2016-09-13}}</ref>. Αποχώρησε τον Αύγουστο το 1886 μετά από σαράντα χρόνια ενεργής διδασκαλίας. Τα μαθήματα του αφορούσαν την ιστορία των ρωμαϊκών γραμμάτων, τον βίο των Ρωμαίων, την ερμηνεία των Λατίνων ποιητών και συγγραφέων. Ήταν διδάσκαλος του μετέπειτα βασιλιά [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεωργίου Α΄]] και της συζύγου του [[Όλγα των Ελλήνων|Όλγας]].<ref name="emthrace">{{Cite web|url=http://database.emthrace.org/entities/view.cfm?areaid=1&Artid=33356d95-0e58-99a6-bed9-15257f87dbd3&NSPid=1|title=Κουμανούδης Στέφανος - Εθνολογικό Μουσείο Θράκης|website=database.emthrace.org|accessdate=2016-09-13}}</ref> Διετέλεσε γραμματέας της [[Η εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία|εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας]] επί 36 έτη. Μεταξύ των ανακαλύψεων του, κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Αρχαιολογική Εταιρεία, ήταν η [[Στοά του Αττάλου]], η [[Βιβλιοθήκη του Αδριανού]], το Ολύμπιο, το [[Θέατρο του Διονύσου]], το [[Δίπυλο]], το Ασκληπιείο και ο [[Κεραμεικός]].<ref name="emthrace" /> Ήταν μέλος του Ινστιτούτου της Γαλλίας, της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και της Ακαδημίας του Γκέτινγκεν.<ref name="lefkoma">{{Cite book|url=http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/a/f/9/metadata-01-0000380.tkl&do=78999.pdf&pageno=92&pagestart=1&width=683&height=875&maxpage=119&lang=en|title=Λεύκωμα της εκατονταετηρίδος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας|publisher=[[Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία]]|year=1937(;)|location=Αθήνα|page=24-25 (β΄ μέρος)}}</ref> Απεβίωσε στην [[Αθήνα]] στις 19 Μαΐου 1899 και κηδεύτηκε μια μέρα αργότερα.<ref>{{Cite news|url=http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=1727&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARmASXASdASUASJASVASXASlASMASPASa&CropPDF=0|title=Στέφανος Κουμανούδης|last=Σπανδωνής|first=Ν.|date=21 Μαΐου 1899|work=[[Εμπρός (εφημερίδα)|Εμπρός]]|page=1|access-date=13-09-2016|via=Ψηφιακό Αρχείο Εθνικής Βιβλιοθήκης}}</ref>

Συνέγραψε ανασκαφικές και επιγραφικές δημοσιεύσεις, λεξικά και σχολιασμένες εκδόσεις κλασσικών έργων και μετέφρασε σερβικά λαϊκά τραγούδια<ref>{{Cite journal|url=http://www.ekebi.gr/magazines/showimage.asp?file=65956&code=3814&zoom=800|title=Ο Στέφανος Κουμανούδης μεταφραστής σερβικών λαϊκών τραγουδιών|last=Παπαγεωργίου|first=Αλέκος Γ.|date=1 Ιουλίου 1939|journal=[[Νέα Εστία]]|accessdate=13-09-2016|issue=τχ. 301|page=σελ. 912}}</ref> καθώς και έργα του [[Βολταίρος|Βολταίρου]]<ref>{{Cite journal|url=http://www.ekebi.gr/magazines/showimage.asp?file=97509&code=7216&zoom=800|title=Ο Στέφανος Κουμανούδης μεταφραστής του Βολταίρου|last=Παπαγεωργίου|first=Αλέκος Γ.|date=15 Μαΐου 1961|journal=[[Νέα Εστία]]|accessdate=13-09-2016|issue=τχ. 813|page=σελ. 690}}</ref>. Το ημερολόγιό του διασώθηκε και μετεγράφη από τον δισέγγονό του, τον επίσης φιλόλογο και επιγραφολόγο Στέφανο Ν. Κουμανούδη<ref>εφημ. ''Τα Νέα'', 6 Ιουλίου 1987, σελ. 53.</ref>, και εκδόθηκε το 1980. Ακόμη, εμπλούτισε και μετέφρασε το λεξικό λατινικών του [[Ερρίκος Ουλερίχος|Ερρίκου Ουλερίχου]], ενώ το 1883 συνεισέφερε στην επανέκδοση της Αρχαιολογικής Εφημερίδας, ενώ από το 1861 έως το 1863 εξέδιδε το ιστορικό περιοδικό ''«Φιλίστωρ»''.<ref name="emthrace" /> Επίσης, εξέδιδε μαζί με τον Ευθύμιο Κατόρχη, το περιοδικό ''«Αθήναιον»''.<ref name="lefkoma" />