Ο βασιλικός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η δράση του τοποθετείται στη Ζάκυνθο του 1712 υπό Βενετική κυριαρχία και συγκεκριμένα στη δεύτερη περίοδο της Βενετοκρατίας. Τότε που η διοίκηση ήταν διεφθαρμένη και οι κοινωνική διαπάλη αριστοκρατών και ποπολάρων έντονη. Όμως σε αυτό κυριαρχούν τα στοιχεία του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης σε αντιπαράθεση με την παλιά φεουδαρχία. Φορέας αυτών των αντιλήψεων είναι ο γιος του Δάρειου Ρονκάλα, Δραγανίγος, μετά τις σπουδές του στο [[Παρίσι]] ο οποίος πρεσβεύει τις νέες θέσεις για την κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα των γυναικών<ref>Βάλτερ Πούχνερ, «Ο βασιλικός», Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας,τομ.Β,1 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ.Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.78-79</ref>

Το γεγονός πως αναφέρεται στην Βενετοκρατία αν και γραμμένο στα 1830 επί Αγγλοκρατίας δηλαδή, δείχνει την αγγλοφιλία του συγγραφέα και την επιθυμία του να αφήσει στο απυρόβλητο τους ''προστάτες'' του νησιού του. Η αναδρομή του τονίζει την παρακμή και την ασυδοσία των Βενετικών αρχών και την ευταξία των Άγγλων. Ωστόσο άλλοι μελετητές τονίζουν πως χρησιμοποιεί την Βενετοκρατία ως άλλοθι για να ασκήσει κριτική σε κάθε ξένη κατοχή, αφού αν αναφερόταν ευθέως στους άγγλους αυτό θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στον ίδιο και στο έργο του.<ref>

 

==Εκδόσεις==