Μιχαήλ Ατταλειάτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ενώ ο Ατταλειάτης μελετάται κυρίως για το άκρως κατατοπιστικό ιστορικό του έργο και δευτρευόντως για τα ιστορικά παραλειπόμενα που βρίσκονται στη ''Διάταξι΄΄, το έργο του, ιστορικό και νομικό, πρέπει να διαβάζεται στο πλαίσιο της πνευματικής άνθησης και των ζυμώσεων του ενδέκατου αιώνα. Ο [[Αλέξανδρος Καζντάν]] θεωρεί τον Ατταλειάτη σχετικά συντηρητική φωνή, ευθυγραμμιζόμενο με τον κύκλο του πατριάρχη [[Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριος|Μιχαήλ Κηρουλάριου]]. Θα ήταν καλύτερα όμως να τον θεωρήσουμε ως κομμάτι του συναρπαστικού κόσμου των διανοούμενων από το Μιχαήλ Ψελλό και τον Ιωάννη Μαυρόποδα μέχρι τους Ξιφιλινούς (Η οικογένεια των Ξιφιλίνων καταγόταν από την Τραπεζούντα και άκμασε τον 11ο και 12ο αιώνα. Πολλά μέλη της διετέλεσαν διοικητικοί αξιωματούχοι κυρίως στη Θεσσαλονίκη και την Κωνσταντινούπολη, ενώ άλλοι υπηρέτησαν την Εκκλησία. Από την οικογένεια προήλθαν δύο πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, ο Ιωάννης Η΄ και ο Γεώργιος Β΄ (1191-1198) Ξιφιλίνοι. Ο Ιωάννης Η΄ Ξιφιλίνος και ο ανιψιός του Ιωάννης Ξιφιλίνος ο Νέος ανήκαν στους κύκλους των διανοουμένων της εποχής και άφησαν συγγραφικό έργο.) και τον [[Συμεών Σηθ]].''