το ουζο το ονομασε ετσι ο σαραμπατας απο την χιο,επειδη ειναι ο καλυτερος καζανιατωρας χιου ψαρων κι πασης ελλαδος
Η προέλευση της ονομασίας του ούζου δεν είναι γνωστή με απόλυτη σιγουριά. Εικάζεται ότι η ονομασία προέρχεται από το εξής περιστατικό: Μία εταιρία εξήγαγε το ποτό στη [[Μασσαλία]] και στα κιβώτια της εξαγώγιμης παρτίδας αναγραφόταν η φράση «uso Massalia», δηλαδή «προς χρήση στη Μασσαλία». Για κάποιους λόγους η φράση αυτή έγινε συνώνυμη του καλής ποιότητας ούζου, και στη συνέχεια η λέξη «Μασσαλία» έφυγε και έμεινε η λέξη uso=ούζο που στο εξής χαρακτήριζε το ποτό.
Μια λαϊκή παράδοση του [[Τύρναβος|Τυρνάβου]] λέει ότι επί τουρκοκρατίας έφτασε εκεί ένας Οθωμανός γιατρός ο Σταυράκ Μπέης. Στην πόλη τότε έπιναν ένα ποτό που έμοιαζε με το ούζο και το έλεγαν μεταβρασμένο Ρακί. Ο Σταυράκ μπέης βρέθηκε κάποια μέρα στο σπίτι του πρόκριτου Αντώνη Μακρή με τον οποίο διατηρούσε φιλία. Τον συμβούλεψε να προσθέσει στο απόσταγμα κι άλλη επιπλέον ουσία το οποίο κι έκανε. Ο Μακρής μόλις δοκίμασε το νέο απόσταγμα του άρεσε και φώναξε «''μωρέ τί 'ναι τούτο; ούζο Μασσαλίας!''» εννοώντας με την λέξη ούζο ότι ήταν εκλεκτή ποιότητα και έτσι επικράτησε η ονομασία ούζο.<ref>[[Ημερολόγιον της Μεγάλης Ελλάδος]], Τόμ. 11, Αρ. 11 (1932) , Αχιλλεύς Τζαρτζάνος , ''Το ούζο ιστορία μιας λέξεως'' [http://xantho.lis.upatras.gr/daniilida/index.php/index Από το Πανεπιστήμιο Πατρών και την ψηφιακή βιβλιοθήκη Δανιηλής - Ψηφιακά τεκμήρια της δημοτικής βιβλιοθήκης Πατρών]</ref>
Η άποψη αυτή τείνει πλέον να εγκαταλειφθεί, καθώς δεν έχει επιστημονικό αλλά λαογραφικό χαρακτήρα. Εγκυρότερες πηγές δείχνουν ότι η λ. προέρχεται από το τουρκ. ''üzüm,'' το οποίο σημαίνει «τσαμπί σταφύλι» και «αφέψημα από σταφίδες» (βλ. Sir G. Clauson, ''An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish,'' Oxford 1972, σελ. 288).
