Εθνικό Μνημείο του Βιτόριο Εμανουέλε Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Το μνημείο περιέχει τον Τάφο του Αγνωστου Στρατιώτη με μια αιώνια φλόγα, χτισμένο κάτω από το άγαλμα της Ιταλίας μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ακολουθώντας μια ιδέα του στρατηγού Τζούλιο Ντουέτ. Η Μαρία Μπεργκάμας (1867–1952) ήταν μια Ιταλίδα, που επιλέχτηκε για να αντιπροσωπεύσει όλες τις Ιταλίδες μητέρες που είχαν χάσει κάποιο γιο κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, χωρίς να γνωρίζουν πού είχε ταφεί. Γεννημένη στη Γκραντίσκα ντ’ Ισόντσο έζησε για πολλά χρόνια στην Τεργέστη. Εκείνη την εποχή τόσο η Γκραντίσκα ντ’ Ισόντσο όσο και η Τεργέστη ήταν τμήμα της Αυστροουγγαρίας, έτσι ο Αντόνιο, το μοναχοπαίδι της, κλήθηκε στον Αυστριακό στρατό. Το 1916 ο Αντόνιο λιποτάκτησε και προσχώρησε στον Ιταλικό Βασιλικό Στρατό, σκοτώθηκε στη μάχη στις 16 Ιουνίου 1916, αλλά ποτέ δε βρέθηκε το σώμα του. Μετά τον πόλεμο, στις 26 Οκτωβρίου 1921 στην [[Ακυληία]] αυτή επέλεξε ένα από 11 μη αναγνωρισμένα πτώματα μελών των Ιταλικών Ενόπλων Δυνάμεων, των οποίων τα λείψανα είχαν περισυλλεγεί από διάφορες περιοχές του μετώπου. Το επιλεγμένο σώμα ετάφη στις 4 Νοεμβρίου 1921 στον Τάφο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Βιτοριάνο. Τα άλλα 10 λείψανα τάφηκαν στο στρατιωτικό νεκροταφείο της Ακυληίας. Μετά το θάνατό της η Μπεργκάμας ετάφη στις 4 Νοεμβρίου 1954, την 46η επέτειο της νίκης, στο νεκροταφείο της Ακυληίας, μαζί με τα σώματα των άλλων δέκα άγνωστων στρατιωτών.