Ρεβέκκα (ταινία, 1940): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 70:
== Παραγωγή και διανομή ρόλων ==
Στα τέλη του [[1939]], ενώ ο [[Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ|Σέλζνικ]] ήταν ακόμα απασχολημένος με την παραγωγή του [[Όσα παίρνει ο άνεμος|''Όσα παίρνει ο άνεμος'']], για το οποίο ήταν σίγουρος ότι θα έκανε επιτυχία, ξεκίνησε να ψάχνει και για ένα ακόμη σενάριο, βασισμένο σε βιβλίο, το οποίο θα ήταν άξιος διάδοχος της επικής ταινίας. Το [[1938]] είχε κυκλοφορήσει το μυθιστόρημα της [[Δάφνη Ντι Μοριέ]] ''Ρεβέκκα,'' εισπράττοντας την εύνοια τόσο του κοινού όσο και των κριτικών. Ο Σέλζνικ αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου κι επιστράτευσε έναν νέο, για το [[Χόλυγουντ|Χόλιγουντ]], Άγγλο σκηνοθέτη, ο οποίος είχε κερδίσει την κριτική για τις ταινίες του ''[[Η Κυρία Εξαφανίζεται|Η εξαφάνιση της κυρίας]]'' (
| last = Spoto
| first = Donald
Γραμμή 79:
| pages = 213–214
| doi =
| isbn = 03-0680-932-X }}</ref>
| isbn = 03-0680-932-X }}</ref>. Ωστόσο το σενάριο παρουσίαζε διαφορές σε σχέση με το μυθιστόρημα, τις οποίες επέβαλε ο [[κώδικας Χέιζ]], σύμφωνα με τον οποίο, κανένα έγκλημα δεν έπρεπε να μένει ατιμώρητο στη μεγάλη οθόνη<ref name="book"/>. Κατά συνέπεια, ενώ ο Μαξίμ εμφανίζεται ως δολοφόνος της πρώτης του συζύγου στο μυθιστόρημα, στην ταινία ο θάνατός της προκαλείται από ατύχημα.▼
▲
Για το ρόλο του κυρίου Ντε Γουίντερ αρχικά σκέφτηκαν το [[Ρόναλντ Κόλμαν]] και τον [[Γουίλιαμ Πάουελ]] οι οποίοι αρνήθηκαν. Τότε στράφηκαν στον [[Λόρενς Ολίβιε]], ο οποίος την προηγούμενη χρονιά είχε κερδίσει τους κριτικούς και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ με την εμφάνισή του στην ταινία του [[Γουίλιαμ Γουάιλερ]] [[Ο Πύργος των Καταιγίδων (ταινία 1939)|Ανεμοδαρμένα Ύψη]] (μεταφορά του μυθιστορήματος της [[Έμιλυ Μπροντέ]]).▼
▲Για
Για το ρόλο της νεαρής πρωταγωνίστριας της οποίας το όνομα μας μένει άγνωστο μέχρι το τέλος του έργου, δοκίμασαν τις [[Μάργκαρετ Σάλιβαν]], [[Αν Μπάξτερ]], [[Λορέτα Γιάνγκ]] και τη [[Βίβιαν Λι]], σύζυγο του Ολίβιε και πρωταγωνίστρια του [[Όσα παίρνει ο άνεμος]]. Η Λι πέρασε από ακρόαση και έκανε δοκιμαστικές λήψεις αλλά κρίθηκε υπερβολικά δυναμική και ζωντανή για τον ρόλο της άχρωμης αφηγήτριας.<ref>http://120.2.6.129:15871/cgi-bin/blockpage.cgi?ws-session=3087785184</ref> Η τελική επιλογή, όμως, ήταν η [[Τζόαν Φοντέιν]], που μέχρι τότε ήταν γνωστή ως η μικρή αδελφή της [[Ολίβια Ντε Χάβιλαντ]] και οι ταινίες στις οποίες είχε εμφανιστεί δεν είχαν καταφέρει να αναδείξουν το υποκριτικό της ταλέντο.
Γραμμή 87 ⟶ 89 :
== Κριτικές και βραβεία ==
Η ταινία του Χίτσκοκ κέρδισε τους κριτικούς και στην τελετή των Όσκαρ στις 27 Φεβρουαρίου του [[1941]] βρέθηκε υποψήφια για 11 βραβεία. Τόσο ο Ολίβιε κι η Φοντέιν όσο κι ο Χίτσκοκ ήταν υποψήφιοι αλλά δεν βραβεύτηκαν. Η ταινία κατάφερε ν' αποσπάσει όμως το [[Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας]] για το [[1940]] και φωτογραφίας για ασπρόμαυρη ταινία.<ref name="NY Times">{{cite web |url=http://movies.nytimes.com/movie/40592/Rebecca/awards |title=Critic’s Pick: Rebecca |work=[[The New York Times]] |accessdate=2008-12-13 }}</ref>.Η Φοντέιν θα έπρεπε να περιμένει ακόμα ένα χρόνο για να κερδίσει το αγαλματίδιο για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Χίτσκοκ [[Υποψίες|''Υποψίες'']], ενώ ο Ολίβιε κατάφερε να κερδίσει το όσκαρ ερμηνείας οκτώ χρόνια μετά, για την κινηματογραφική μεταφορά του [[Άμλετ]].
<div style="background-color:#E6E6FA; width: 300px">
Γραμμή 109 ⟶ 110 :
==Ερμηνεία της ταινίας==
Η ταινία κινείται μεταξύ ''ρομαντικής αισθηματολογίας και ονειρισμού.''<ref>Pierre Lherminier, Χίτσκοκ, μτφρ.Γιώργος Σπανός,εκδ. Πλέθρον, Αθήνα, 1985 σελ.49, Φρανσουά Τρυφώ, Χίτσκοκ, μτφρ. Γιάννης Ιωαννίδης, εκδ. ύψιλον, Αθήνα, 1986, σελ.100</ref> Κυρίαρχο ρόλο στην ταινία έχουν το νερό και η φωτιά: η ομίχλη στην εναρκτήρια σεκάνς, η βροχή που υποδέχεται την καινούργια οικοδέσποινα στον πύργο, ο πνιγμός της Ρεβέκκας στη θάλασσα, η φωτιά που καίει τον πύργο. Το νερό προωθεί την αφήγηση και η φωτιά τη σταματά. Το νερό είναι στοιχείο ενός κόσμου παροχημένου, που πεθαίνει αν δεν έχει πεθάνει ήδη και η φωτιά λειτουργεί καθαρτικά.<ref>Pierre Lherminier, Χίτσκοκ, μτφρ.Γιώργος Σπανός,εκδ. Πλέθρον, Αθήνα, 1985 σελ.49, 52</ref>
Στην ταινία εντοπίζονται μοτίβα ψυχαναλυτικά-χιτσκοκικά:η σχιζοφρένια, η μεταβίβαση μιας προσωπικότητας σε μια άλλη,η ενοχή κλπ.<ref>Μπάμπης Ακτσόγλου, Χίτσκοκ, εκδ.Αιγόκερως, Αθήνα, 1985, σελ.47-48</ref>
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
| |||