Πόλεμος Μπόσιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες στρατιωτικής σύγκρουσης
|τίτλος = Πόλεμος Μπόσιν
|μέρος = Ηπειρωτική [[Ιαπωνία]]
|εικόνα = [[File:Прибытие Мэттью Перри в 1853 году.jpg|300px]]
|έναρξη =
Γραμμή 42:
 
=== Ξένη στρατιωτική υποστήριξη ===
[[Αρχείο:Bakufu French style cavalry.jpg|αριστερά|μικρογραφία|292x292εσ|Ιαπωνικό ιππικό στακατά χνάριατα τουγαλλικά αντίστοιχου Γαλλικούπρότυπα.]]
Παρά τον βομβαρδισμό της Καγκοσίμα, στο νοτιότατο άκρο της Ιαπωνίας, οι φεουδάρχες της περιοχής, οι [[Σατσούμα]], είχαν δημιουργήσει στενούς δεσμούς με την Βρετανία και αναδιοργάνωναν τον στρατό τουςκαι σταναυτικό δυτικάμε πρότυπατην υποστήριξή τους. Πολλοί ξένοι πωλούσαν διάφορα στρατιωτικά είδη σε ιαπωνικές φατρίες, όπως πολεμικά πλοία και [[μουσκέταόπλα]]. Αξιόλογο είναι το παράδειγμα με τον [[Τόμας Μπλέικ Γκλόβερ]] ο οποίος εκτός από το ότι πούλησε είδη στους Ιάπωνες, βοήθησε να απομακρυνθεί το [[Φεουδαρχία|φεουδαρχικό]] σύστημα από πολλές ιαπωνικές πόλεις<ref>{{Cite web|url=http://www.japantimes.co.jp/life/2011/12/11/general/the-scot-who-shaped-japan/|title=The Scot who shaped Japan|last=Gardiner|first=Michael|date=11 Δεκεμβρίου 2011|website=Japan Times|publisher=|accessdate=29 Αυγούστου 2016}}</ref>. Αμερικάνοι και Βρετανοί γνώστεςστρατιωτικοί σε ζητήματα πολέμουσύμβουλοι (συνήθως πρώην αξιωματικοί) ίσως βοήθησαναναμείχθηκαν άμεσα και στον ένοπλο αγώνα. Ο Βρετανός πρεσβευτής [[Χάρυ Σμίθ Πάρκς]] υποστήριξε αντι-σουγκουνικές δυνάμεις προκειμένου να δημιουργήσει μια νόμιμη, ενοποιημένη Ιαπωνίααυτοκρατοτική υπόδιοίκηση τονστην ΑυτοκράτοραΙαπωνία και να διώξειεξουδετερώσει τιςτην επιδράσεις τωνγαλλική Γάλλωνεπιρροή<ref>{{Cite web|url=http://archiveshub.ac.uk/data/gb12-ms.parkes.pdf|title=Sir Harry Smith Parkes: Papers|last=|first=|date=|website=Archives Hub|publisher=|accessdate=29 Αυγούστου 2016}}</ref>. ΑυτόνΤην τονπερίοδο καιρόαυτή, διάφοροιηγέτες νότιοιτης Ιάπωνεςνότιας δημιούργησανΙαπωνίας, προσωπικούςόπως δεσμούςο Σαϊγκό Τακαμόρι των Σατσούμα ή ο Ίτο Χιρομπούμι των Τσοσού, καλλιέργησαν συνήψαν προσωπικές σχέσεις με ξένουςΒρετανούς διπλωμάτες, ιδιαίτερα με τον Έρνεστ Μάισον Σάτοου.
 
Το σογκουνάτο επίσης προετοιμαζόταν για στρατιωτικές επιχειρήσεις και εκσυγχρόνιζε τον στρατό του. Σύμφωνα με τα σχέδια του Παρκς, οι Βρετανοί, οι σημαντικότεροι μέχρι τότε συνεργάτες του σογκουνάτου, φάνηκαν απρόθυμοι να του προσφέρουν βοήθεια. Ο Τοτουγκάβα συνεπώς βασίστηκε κυρίως σε Γάλλους ειδικούς, εμπιστευόμενος το στρατιωτικό κύρος που είχαν προσδώσει στον Ναπολέοντα Γ΄ οι επιτυχίες του στον [[Κριμαϊκός Πόλεμος|Κριμαϊκό Πόλεμο]] και στον πόλεμο της Ιταλίας του 1859. <ref>{{Cite web|url=http://icaci.org/files/documents/ICC_proceedings/ICC2011/Oral%20Presentations%20PDF/E3-History%20of%20cartography%20and%20GI%20science/CO-482.pdf|title=MODERNIZATION EFFORTS OF JAPAN MEIJI RESTORATION GO VERNMENT AND FRENCH CONTRIBUTION TO JAPANESE TOPOGRAPHIC MAPPING IN 1870S|last=|first=|date=|website=|publisher=|accessdate=}}</ref>.
Το σογκουνάτο επίσης προετοιμαζόταν για στρατιωτικές επιχειρήσεις και με την βοήθεια των Γάλλων εκσυγχρόνιζαν τον στρατό τους. Βασίστηκαν στους Γάλλους κυρίως επειδή εκείνοι είχαν το κύρος του [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέων]] αλλά και επειδή οι Βρετανοί αρνήθηκαν να τους βοηθήσουν<ref>{{Cite web|url=http://icaci.org/files/documents/ICC_proceedings/ICC2011/Oral%20Presentations%20PDF/E3-History%20of%20cartography%20and%20GI%20science/CO-482.pdf|title=MODERNIZATION EFFORTS OF JAPAN MEIJI RESTORATION GO VERNMENT AND FRENCH CONTRIBUTION TO JAPANESE TOPOGRAPHIC MAPPING IN 1870S|last=|first=|date=|website=|publisher=|accessdate=}}</ref>. Το σογκουνάτο κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες προκειμένου να έχει τον πιο εκσυγχρονισμένο στρατό. Έχτισε [[Στόλος|στόλο]] που βασιζόταν σε οκτώ ατμοκίνητα πλοία, ήδη ο δυνατότερος σε όλη την Ασία. Το 1865 ολοκληρώθηκε το πρώτο μοντέρνο ναυτικό οπλοστάσιο στην Ιαπωνία στην πόλη [[Γιοκοσούκα]]. Τον Ιανουάριο του 1867 έφθασαν Βρετανικές δυνάμεις στο πλευρό του Σόγκουν και αναδιοργάνωσαν τον στρατό δημιουργώντας μια νέα επίλεκτη μονάδα, τους [[Ντενσουτάι|''Ντενσουτάι'']] (''伝習隊'')<ref>{{Cite web|url=http://ejje.weblio.jp/content/DENSH%25C5%25AATAI|title=DENSH%C5%AATAIの意味 - 英和辞典 Weblio辞書|website=ejje.weblio.jp|accessdate=2016-08-29}}</ref>. Επίσης δυνάμεις του Αυτοκράτορα παρήγγειλαν ένα [[CSS Stonewall]] από τους Αμερικάνους. Παρόλο που καθυστέρησε η άφιξη του, μόλις το παρέλαβαν το χρησιμοποίησαν κατευθείαν υπό την ονομασία [[Κοτέτσου|''Κοτέτσου'']] (''甲鉄, κυριολεκτικά: τεθωρακισμένο'')<ref>{{Cite web|url=http://www.csa-dixie.com/liverpool_dixie/stonewall.htm|title=The Stonewall|website=www.csa-dixie.com|accessdate=2016-08-29}}</ref>.
 
Το σογκουνάτο κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες προκειμένου να έχει τον πιο δυνατό και εκσυγχρονισμένο στρατό. Ναυπήγησε [[Στόλος|στόλο]], τον δυνατότερο πλέον σε όλη την Ασία, πυρήνας του οποίου ήταν οκτώ ατμοκίνητα πολεμικά πλοία. Το 1865 κατασκευάστηκε ο πρώτος σύγχρονος ναύσταθμος στην Ιαπωνία, στην πόλη [[Γιοκοσούκα]], από Γάλλους μηχανικούς. Τον Ιανουάριο του 1867 έφθασε μια γαλλική στρατιωτική αποστολή για να αναδιοργανώσει τον στρατό των Σόγκουν και να δημιουργήσει την επίλεκτη μονάδα των [[Ντενσουτάι|''Ντενσουτάι'']], (''伝習隊'')<ref>{{Cite web|url=http://ejje.weblio.jp/content/DENSH%25C5%25AATAI|title=DENSH%C5%AATAIの意味 - 英和辞典 Weblio辞書|website=ejje.weblio.jp|accessdate=2016-08-29}}</ref> και απευθύνθηκε αίτημα στις Ηνωμένες Πολιτείες για την αγορά του γαλλικής κατασκευής θωρηκτού CSS Stonewall, απομεινάρι του Αμερικανικού Εμφυλίου. Λόγω της διακηρυγμένης ουδετερότητας των δυτικών δυνάμεων, οι Αμερικανοί αρνήθηκαν να παραδώσουν το πλοίο, αλλά μόλις η ουδετερότητα έπαψε να ισχύει, η αυτοκρατορική παράταξη κατόρθωσε να αποκτήσει το πλοίο για να το χρησιμοποιήση σε επιχειρήσεις στο Χακοντάτε, με το όνομα ''Κοτέτσου'' (''甲鉄, Θωρηκτό'')<ref>{{Cite web|url=http://www.csa-dixie.com/liverpool_dixie/stonewall.htm|title=The Stonewall|website=www.csa-dixie.com|accessdate=2016-08-29}}</ref>.
 
=== Πραξικοπήματα ===
[[Αρχείο:JapaneseBakufuInfantryApril1867.JPG|μικρογραφία|279x279εσ|Εκσυγχρονισμένη μονάδαεξάρτυση στρατιώτη πεζικού.]]
[[Αρχείο:FrenchOfficersDrillingShogunTroopsOsaka1867.JPG|αριστερά|μικρογραφία|290x290εσ|Γάλλοι αξιωματικοί κάνουν ασκήσεις σεεκπαιδεύουν Ιάπωνες στρατιώτες.]]
Μετά από πραξικόπημα εντός της επικράτειας των [[Τσοσού]], που επανέφερε στην εξουσία την αντίθετη με τον Σόγκουν εξτρεμιστική πτέρυγά τους, το σογκουνάτο
Μετά από επιτυχημένο πραξικόπημα εντός των [[Τσοσού]] που επέστρεψε την εξουσία στην προηγούμενη εξτρεμιστική φατρία που αντιτίθεται στον Σόγκουν, το σογκουνάτο έκρινε απαραίτητη την διοργάνωση μιας Δεύτερης εκστρατείας εναντίον των Τσοσού<ref name=":1">{{Cite book|title=The Cambridge History of Japan, Vol. 5: The Nineteenth Century (Volume 5)|last=Jansen|first=Marius B.|publisher=Cambridge University Press|year=28 Ιουλίου 1989|isbn=0521223563|location=Αγγλία|page=345}}</ref>. Αυτό ανάγκασε τους Τσοσού να συνάψουν μυστική συμμαχία με τους [[Σατσούμα]] και ως αποτέλεσμα αυτής της συμμαχίας ήταν η νίκη που πέτυχαν οι δυνάμεις Τσοσού-Σατσούμα εναντίον δυνάμεων του Σόγκουν. Το ίδιο έτος πέθαναν ο Σόγκουν και ο Αυτοκράτορας. Διάδοχοι ορίστηκαν οι Γιοσινόμπου και Μεϊτζί.
ανακοίνωσε την πρόθεσή του να τιμωρήσει τους αποστάτες με την Δεύτερη εκστρατεία εναντίον των Τσοσού. <ref name=":1">{{Cite book|title=The Cambridge History of Japan, Vol. 5: The Nineteenth Century (Volume 5)|last=Jansen|first=Marius B.|publisher=Cambridge University Press|year=28 Ιουλίου 1989|isbn=0521223563|location=Αγγλία|page=345}}</ref>. Αυτό ώθησε τους Τσοσού να συνάψουν μυστική συμμαχία με τους [[Σατσούμα]] και το καλοκαίρι του 1866 το σογκουνάτο ηττήθηκε από τους Τσοσού, υφιστάμενο μεγάλο πλήγμα του κύρους του. Στα τέλη του έτους, ο Σόγκουν Ιγεμότσι και ο αυτοκράτορας Κομέι πέθαναν και τους διαδέχτηκαν οι Γιοσινόμπου και Μεϊτζί. Όλα αυτά τα γεγονότα οδήγησαν σε κατάπαυση των εχθροπραξιών.
 
Στις 9 Νοεμβρίου 1867 μια μυστική οργάνωση ιδρύθηκε από τους Σατσούμα και Τσοσού, φιλικήεν πρόςονόματι τοντου Αυτοκράτορααυτοκράτορα, με σκοπό: "την σφαγή του προδότη Γιοσινόμπου"<ref name=":0">Keene, Donald (2005). Emperor of Japan: Meiji and His World, 1852–1912. Columbia</ref>. Πριν από αυτό όμως, ο ίδιος ο Γιοσινόμπου παρέδωσε την εξουσία του στον Αυτοκράτορα, καιδεχόμενος ορκίστηκενα ότιείναι η"το ύπαρξηόργανο τουδιεκπεραίωσης ήταντων γιααυτοκρατορικών ναεντολών υποστηρίζει τα συμφέροντα του Αυτοκράτορα<ref>Satow, Ernest (1968) [1921]. A Diplomat in Japan. Tokyo: Oxford.</ref>. Το Σογκουνάτο Τογκουκάβα έφτασε στο τέλος του.
 
Μολονότι η παραίτηση του Γιοσινόμπου δημιούργησε πολλέςένα αδυναμίεςφαινομενικό στηνκενό ανώτατηστα κυβέρνηση,ανώτατα εκείνοςκλιμάκια συνέχισετης κυβέρνησης, έστωη καιπολιτική άτυπα,του τηνεπιρροή διακυβέρνησηεξακολουθούσε τουνα υφίσταται. Είναι γεγονός ότι η δυναστεία των Τοκουγκάβα θα είχε σημαντική θέση και ρόλο στα γεγονότα των επόμενων ετών. Οι ουσιαστικές εμφύλιες συγκρούσεις άρχισαν όταν στις 3 Ιανουαρίου 1868 σκληροπυρηνικά μέλη των μέλη των Τσοσού και Σατσούμα εισέβαλλανκατέλαβαν στοτο Αυτοκρατορικό Παλάτι του Κυότο και την επόμενη μέρα τοποθέτησανυπαγόρευσαν στον θρόνο τον τότε δεκαπεντάχρονο [[Αυτοκράτορας Μεϊτζί|Αυτοκράτορααυτοκράτορα Μεϊτζί]] όπουνα και δήλωσεδηλώσει ότι αναλαμβάνει όλα τουτην ταπλήρη καθήκονταεξουσία. Αν και η πλειοψηφία του Αυτοκρατορικού Συμβουλίου ήταν ευχαριστημένη με την συγκυρία και υποστήριζαν συγκυβέρνηση με τον Σόγκουν, υπήρχαν κάποιοι που ήταν υπέρ της κατάργησης του Σόγκουν και ήθελαν να κατάσχουν τις κτήσεις του Γιοσινόμπου<ref name=":0" />.
 
Ο Γιοσινόμπου στην αρχή δέχθηκε να έχει χαμηλότερη θέση προκειμένου να συγκυβερνήσει με τον Αυτοκράτορα. Στις 17 Ιανουαρίου 1868 ανακοίνωσε ότι δεν δέχεται αυτούς τους όρους, δεν αναγνωρίζει τον Αυτοκράτορα ως ανώτερο του και απαίτησε να ακυρωθεί η απόφαση συγκυβέρνησης. Λίγες μέρες αργότερα, στις 24 Ιανουαρίου, οργάνωσε επίθεση στο Κυότο που τότε ελέγχονταν από δυνάμεις των Τσοσού και Σατσούμα. Αυτή η απόφαση δημιουργήθηκε αφού έμαθε ότι είχαν γίνει πολλοί εμπρησμοί στην πόλη [[Έντο]]. Υπαίτιος για αυτό θεωρήθηκε ένας ρόνιν των Σατσούμα που την ίδια μέρα επιτέθηκε σε δημόσιο γραφείο. Για να ανταποκριθούν σε αυτές τις συγκυρίες, δυνάμεις του Σόγκουν επιτέθηκαν στην κατοικία του ηγέτη των Σατσούμα που βρισκόταν στην Έντο. Επίσης εκεί βρισκόντουσαν πολλοί αντισογκουνικοί που δημιουργούσαν προβλήματα. Η κατοικία κάηκε ολοσχερώς και υπήρξαν πολλοί νεκροί<ref>Trudy Ring. ''International Dictionary of Historic Places: Asia and Oceania''. σελίδα 651.</ref>.