Πόλεμος Μπόσιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Battle of Ueno 4 July 1868.jpg|μικρογραφία|394x394px|Αποτύπωση της Μάχης του Ουένο.]]

Στις αρχές του Φεβρουαρίου του ίδιου έτους ο Γάλλος πρεσβευτής Λεόν Ρος κατέστρωσε σχέδιο προκειμένου να σταματήσει η εισβολή αυτοκρατορικών στρατευμάτων στην [[Ονταγουάρα]], το τελευταίο στρατηγικό σημείο πριν το [[Έντο]]. Ο Σόγκουν όμως αποφάσισε να μην αφήσει το σχέδιο να τεθεί σε εφαρμογή και ο Ρος εξοργισμένος παραιτήθηκε<ref>{{Cite web|url=http://www.uky.edu/Centers/Asia/SECAAS/Seras/2008/03_Irwin_2008.pdf|title=Sheikhs and Samurai: Léon Roches and the French Imperial Project|last=Irwin|first=Dana|date=|website=University of Kentucky|publisher=|accessdate=5 Σεπτεμβρίου 2016}}</ref>. Τον Μάρτιο,

 

Ο Σαϊγκό Τακαμόριοδήγησε τις νικηφόρες αυτοκρατορικές δυνάμεις στην βόρεια και ανατολική Ιαπωνία και νίκησε στην [[Μάχη Κοσού-Κατσουνούμα]]<ref>''Bakumatsu Boshin Seinan Senso'' (幕末戊辰西南戦争) Gakken 2006</ref>. Έπειτα περικύκλωσε το Έντο (Μάιος 1868) που παραδόθηκε άνευ όρων<ref>{{Cite web|url=http://www.japanese-greatest.com/mentality-culture/meiji-restoration.html|title=Bloodless Surrender of Edo Castle in Meiji Restoration {{!}} The World's Greatest Japanese|last=Japanese|first=The World's Greatest|website=www.japanese-greatest.com|accessdate=2016-09-05}}</ref>. Μερικές ομάδες συνέχισαν την αντίσταση ακόμη και μετά την παράδοση της πόλης, αλλά ηττήθηκαν στην [[Μάχη της Ουένο]] στις 4 Ιουλίου 1868<ref>''Gekidosuru Aizu Boshin Hen''. Vol. 5 of ''Aizuwakamatsu Shi''. Tōkyō: Kokushō-kankōkai, 1981</ref>.